Ζουν ανάμεσά μας ή ζούμε ανάμεσά τους; Αυτό πείτε μου μόνο. Είναι δυνατόν εν έτη 2019 να υπάρχει άντρας που να μην έχει λογαριασμό σε social media; Θα μπορούσε να είναι απορία από αυτές που λες στον εαυτό σου και περιμένεις το ταβάνι να σου απαντήσει. Ή απλά η φράση που ξεστόμισα στο τηλέφωνο ωρυόμενη πριν ένα μήνα στην Ηλέκτρα. Αφού πρώτα της είπα ότι «Μ’ αρέσει κάποιος» και προτού εκείνη προλάβει να με ρωτήσει το όνομά του για να τον ψάξει στο fb.
«Άδικος κόπος», της είπα. Δεν έχει τίποτα και το χειρότερο είναι πως δε θέλει να φτιάξει και τίποτα. Εδώ που τα λέμε δεν ξέρω αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο. Αν το ιδανικό είναι να γνωρίζεις ανθρώπους live χωρίς να έχεις μασημένη τροφή τις πληροφορίες που σου δίνουν τα προφίλ τους. Αλλά για να είμαι ειλικρινής πριν γνωρίσω τον Πέτρο θα στοιχημάτιζα πολλά για το χαρακτήρα του. Πράγματα που απέχουν έτη φωτός απ’ αυτό που ισχύει στ’ αλήθεια.
Έτσι είναι όμως το μυστήριο που σου προκαλεί το άγνωστο που δεν μπορείς να ψάξεις.
Βασίστηκα λοιπόν στην εικόνα του Πέτρου που ερχόταν στο γυμναστήριο χύμα. Πόνταρα στην φθαρμένη τσάντα, στο κινητό που λίγο πολύ έμοιαζε με εκείνες τις αξέχαστες συσκευές που είχαν και φιδάκι (αξεπέραστο gadget μιας άλλης δεκαετίας). Και έβγαλα τα συμπεράσματά μου. Βλέπεις δε μπορούσα να ψάξω τίποτα για αυτόν στο διαδίκτυο εκτός από το όνομα της εταιρείας που δουλεύει. Γι’ αυτό έφτιαξα ένα σενάριο με σημάδια που μου άφηνε η εμφάνισή του. Το στυλ ή ο αέρας που είχε στο χώρο όταν ερχόταν.
Κατέληξα λοιπόν σε 3 άκυρα συμπεράσματα:
1. Φαντάστηκα πως είναι απαρχαιωμένος σε όλα: Το σενάριο είχε τον τύπο να ακούει Derti Fm και τα Σάββατα να τα περνάει βλέποντας παλιές ελληνικές ταινίες. Εννοείται πως δεν θα ξέρει τι είναι το Netflix. Όσο για διακοπές για αυτόν σημαίνουν σε κανένα εξωτικό χωριό ή καμιά εκδρομή με τα Καπη της γειτονιάς του.
2. Φαντάστηκα επίσης θα είναι αρραβωνιασμένος με καμία μεγαλοκοπέλα που θα έχει ελιές και σίγουρα θα τους την προξένεψε κάποιος θείος.
3. Πίστεψα πως παραήμουν ξανθιά για τα γούστα του. Και ίσως αν του έλεγα πως η πιο πρόσφατη σειρά που τελείωσα ήταν το Russian Doll δε θα μου ξαναμιλούσε ποτέ.
Η πραγματικότητα ήρθε να μου επιβεβαιώσει το λάθος της πρώτης εντύπωσης. Πως δε πρέπει να βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα για τους άλλους, αλλά να τους δίνω χρόνο. Κάτι το οποίο είναι εχθρός όλων των social apps. Αυτών που μπήκαν στη ζωή μας και έδωσαν ταχύτητα. Τόση που όποτε κάτι πάει αργά τρομάζουμε και ψάχνουμε τρόπο να χώσουμε την μύτη μας παντού.
Όσο για τον Πέτρο που τελικά γνωριστήκαμε και κατάλαβα πως:
1. Σίγουρα δεν ακούει λαϊκά, αλλά συχνάζει σε ωραία στέκια στο κέντρο. Ενώ έχει μια μανία να κάνει πολλά ταξίδια σε απίθανα μέρη (χωρίς τα Καπή ευτυχώς).
2. Δεν έχει αρραβωνιαστεί/παντρευτεί. Αλλά του αρέσουν οι Barbie ( αυτές που είναι ή το παίζουν, θα σε γελάσω).
3. Και ευτυχώς έχει Netflix και πρόσφατα τελειώσαμε την ίδια σειρά.
Κάπως έτσι ένα μήνα μετά από την πρώτη φορά που είπα «Μ’ αρέσει κάποιος χωρίς social apps» έμαθα πράγματα που ίσως να ήξερα από το πρώτο βράδυ αν είχε Facebook μ΄ένα scroll down στο προφίλ του.
Όμως το όμορφο αλλά συνάμα δύσκολο είναι πως όλα αυτά τα μικρά πράγματα που περιγράφουν τι του αρέσει και πως ζει, τα έμαθα από εκείνον. Δε ρώτησα, δεν έψαξα, δε σκάλισα μου τα είπε μόνος του. Και τελικά αυτό που μετράει όταν γνωρίζεις κάποιον είναι όλα όσα αληθινά θέλει να μοιραστεί μαζί σου και όχι ο τρόπος/ το μέσο που θα το κάνει.
Σήμερα μου είπε πως «σαν σήμερα ήταν Μαγιόρκα» κι εγώ πάρα λίγο να τον ρωτήσω αν του θύμισε το Facebook ή το Instagram.
Σίγουρα στην πορεία θα έχω κι άλλες απορίες που θα δυσκολευτώ να λύσω. Όπως πρώην, νυν και επόμενες. Θέματα που καίνε πάντα όταν σ’ αρέσει κάποιος. Αλλά άμα είναι να ζήσεις κάτι αληθινό οφείλεις να το κάνεις σωστά. Χωρίς φαντάσματα. Χωρίς φόβους ή κλεμμένα μυστικά. Ή που θα σε βγάλει κάπου που δε φανταζόσουν ή που θα προσγειωθείς ανώμαλα και πάλι στην οθόνη του υπολογιστή σου.
