Σε ένα ιδανικά πλασμένο σύμπαν, οι άνθρωποι που αγαπάμε αλληλοσυμπαθιούνται και τρέφουν ιδιαίτερη εκτίμηση ο ένας για τον άλλο. Τους έχουμε διαλέξει αμφότερους εμείς, επομένως πρόκειται εξ ορισμού για την crème de la crème της ανθρωπότητας. Στην πραγματική ζωή όμως τα πράγματα τείνουν να είναι αμυδρά πιο σύνθετα. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ενδεχόμενο να μην συμπαθεί το έτερον σου ήμισυ τους φίλους σου – είναι λογικό; Και αν ναι, πώς μπορείς να το διαχειριστείς;
Ειδικοί σχέσεων συμβουλεύουν ότι υπάρχει και θετική πλευρά στην προκειμένη κατάσταση. Είναι πολύ πιθανόν να παραβλέπεις οικειοθελώς κάποιες προβληματικές συμπεριφορές των φίλων σου. Ειδικά αν τους γνωρίζεις πολλά χρόνια. (Άρα και τους συγχωρείς σχεδόν τα πάντα):
*Μπορεί να εκδηλώνουν passive aggressive συμπεριφορές.
*Να σε στήνουν ή να ακυρώνουν σχέδια την τελευταία στιγμή.
*Να εξαφανίζονται σε στιγμές που τους έχεις ανάγκη.
Μερικές φορές χρειάζεται να δούμε τα πράγματα μέσα από την αντικειμενική οπτική ενός τρίτου. Ο σύντροφος σου δεν συμπαθεί τους φίλους σου; Μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν του αρέσει ο τρόπος που σου συμπεριφέρονται. Και ίσως είναι ευκαιρία να επανεξετάσεις τη σχέση σας με μια πιο κριτική ματιά.
Αυτό δεν ισχύει πάντα
Θα μπορούσε να είναι και θέμα ανασφάλειας σε περίπτωση που συναναστρέφεσαι ακόμα κάποιον πρώην ή κάποιον που σου άρεσε παλιά γιατί ανήκετε στην ίδια παρέα. Δεν μπορείς να ξέρεις τι βιώματα κουβαλάει ο καθένας και πώς θα μπορούσε να παρερμηνεύσει μια κατά τ’ άλλα φιλική συμπεριφορά. Που σε διαφορετικό συγκείμενο θα μπορούσε να αποτελέσει και φλερτ. Επίσης, ακόμα και αν ξέρει ότι μπορεί να σου έχει τυφλή εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να γνωρίζει τους σκοπούς του πρώην. Στο μυαλό του καραδοκεί για να σε διεκδικήσει εκ νέου. Αν υποψιάζεσαι ότι αυτός είναι ο λόγος, πρέπει να κάνετε είναι μια ειλικρινή συζήτηση για να καταλάβεις από πού πηγάζουν αυτά τα συναισθήματα. Αλλά και τι μπορείς να κάνεις από την πλευρά σου για να αισθανθεί ο σύντροφος σου πιο άνετα.
Ένας ακόμη παράγοντας που σπάνια λαμβάνουμε υπόψη μας είναι το ότι ο σύντροφος και οι φίλοι μας είναι πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Με διαφορετικές συνήθειες, χόμπι, τρόπους διασκέδασης και τα συναφή.
Αν οι φίλοι σου είναι party animals ενώ το έτερον ήμισυ προτιμά να περνά τα Σαββατόβραδα βλέποντας ταινίες ή παίζοντας PS, δεν είναι λογικό να αποφεύγει τις ομαδικές εξόδους; Ο μόνος τρόπος για να διαχειριστείς αυτή την κατάσταση είναι να βρεις μια ισορροπία μεταξύ του χρόνου που περνάς με το σύντροφο σου και του χρόνου που βγαίνεις με τους φίλους σου. Επιπλέον, στο ιδανικά πλασμένο σύμπαν που αναφέραμε παραπάνω, ο σύντροφος σου θα κατανοήσει πόσο σημαντικές είναι οι κοινές έξοδοι με την παρέα σου. Και έτσι θα κάνει κάποιες παραχωρήσεις συνοδεύοντας σε χωρίς να έχει προηγηθεί ο Γ’ Παγκόσμιος.
Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε παρόμοια κατάσταση, αλλά συνήθως οι φιλίες μου τείνουν να ξεπερνούν σε διάρκεια όλες μου τις σχέσεις. Οπότε είμαι της νοοτροπίας «οι άντρες περνούν, μαμά», όπως πολύ σωστά τραγούδησε και η Χαρούλα. Επομένως θα δυσκολευόμουν να συμμεριστώ ολοκληρωτικά και άνευ δισταγμού έναν σύντροφο που σχολιάζει αρνητικά, ειρωνεύεται. Ή ακόμα και εκφράζει αντιπάθεια για την παρέα μου. Δεν μπορείς να απαιτήσεις από τον άλλο να γίνει κολλητός με τους φίλους σου. Άλλωστε κανείς δε σου ζήτησε να κάνεις το αντίστοιχο με τη δική του παρέα. Aλλά εφόσον δείχνει σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο τους όσο και προς στη σχέση σου μαζί τους, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
