Είναι αλήθεια πως υπάρχουν αμέτρητα ζευγάρια τα οποία προσωπικά θαυμάζω και χαίρομαι να βλέπω να περπατούν «χέρι-χέρι». Είναι αλήθεια επίσης πως υπάρχουν αμέτρητα ζευγάρια τα οποία παρότι κρατιούνται «χέρι-χέρι», δυσκολεύονται να αγγίξουν την σημασία του «μαζί». Πότε λοιπόν (ενώ υπάρχει αγάπη), ο δρόμος του ενός οφείλει να ακολουθήσει διαφορετική πορεία από του άλλου; Πότε ο χωρισμός είναι μονόδρομος;
To «μαζί» είναι πολυδιάστατο και αποτελείται από πολλές παραμέτρους: Μια παράμετρος του «μαζί» κάποιους τους βρίσκει ευτυχισμένους και ενωμένους. Άλλους πάλι ευτυχισμένους αλλά χώρια. Κάποιοι στα αλήθεια δεν γίνεται να είναι μαζί όσο και αν το θέλουν ενώ κάποιοι άλλοι με λίγη προσπάθεια τα καταφέρνουν και ας είναι όλα τα πρόσημα της σχέσης του αρνητικά. Μέσα σε όλη τη διαδικασία παραμονής ή αποχώρησης, αποφάσεις και επιθυμίες περιπλέκονται. Σκέψεις και συναισθήματα καταλήγουν σε λάθος επιλογές και τελικά ένα ερώτημα παραμένει να αιωρείται: Mήπως θα ήταν καλύτερα τελικά κάποιες σχέσεις να διαλέξουν διαφορετικό μονοπάτι για να καταφέρουν να ευτυχήσουν σε προσωπικό επίπεδο;
Πότε συμβαίνει αυτό;
Kάθε σχέση είναι διαφορετική και φυσικά χρειάζεται την δική της μοναδική προσέγγιση. Συνήθως συμβαίνει ωστόσο όταν η παρουσία του ενός στη ζωή του άλλου του στοιχίζει κάμποσες απραγματοποίητες ευχές και επιθυμίες. Φυσικά, όταν ο αέρας που αναπνέουν από κοινού μοιάζει πιο ασφυκτικός από ποτέ και για τους δυο.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα που θα χρειαστεί να κάνεις;
Εάν διανύεις μια περίοδο στην οποία νιώθεις αρκετά εγκλωβισμένος/η συναισθηματικά, τότε σίγουρα το αμέσως επόμενο βήμα που θα χρειαστεί να ακολουθήσεις ανήκει εξ’ολοκλήρου στη κρίση σου. Άλλωστε εσύ μόνο γνωρίζεις ποια κριτήρια και ποιες προθέσεις σε οδήγησαν στο να συνάψεις αυτή τη σχέση. Εάν από την άλλη πλευρά βρίσκεσαι σε διαδικασία αναθεώρησης των όσων σου συμβαίνουν, μάλλον είναι καιρός να επανεξετάσεις τα τεκταινόμενα της σχέσης σου.
Και ενώ τα βήματα ενός χωρισμού διαφέρουν κατά πολύ για τον καθένα, υπάρχουν ορισμένα κριτήρια τα οποία καλό θα ήταν να μην παραβλέψεις. Δώσε λοιπόν προσοχή στα ακόλουθα!
Θα ήταν καλύτερα να αποχωρήσεις από αυτή τη σχέση:
1. Αν τελικά δεν αντέχεις άλλο να υποχωρείς σε οτιδήποτε προκύπτει μεταξύ σας το οποίο καταλήγει να σε βαραίνει ψυχολογικά.
2. Αν έχεις καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να παραμείνετε μαζί, ενώ το ταίρι σου κάνει ακριβώς το αντίθετο.
3. Αν εφοδιάζεσαι καθημερινά με απεριόριστη υπομονή και σε αντάλλαγμα εισπράττεις μονίμως μια αδιάφορη στάση.
4. Αν αγαπάς τον/τη σύντροφό σου με όλη σου τη δύναμη και τελικά καταλήγεις έμπρακτα να αγαπάς μόνο εσύ.
5. Αν διεκδικείς με κάθε δυνατό τρόπο τον/τη σύντροφό σου και εκείνος/η επιλέγει να σε «σπρώχνει» με κάθε τρόπο μακριά.
6. Αν συζητάς για όσα θέλεις, επιθυμείς, αντέχεις και δεν αντέχεις και εκείνος/η αρνείται μονίμως να ακούσει και να παραδεχθεί τα όσα συμβαίνουν μεταξύ σας.
7. Αν σου το λέει η καρδιά σου (καιρό τώρα) πως σε αυτή τη σχέση μαραζώνεις, χάνεις τον εαυτό σου και εσύ απλά αρνείσαι να το παραδεχθείς. Όχι μόνο στη σχέση σου αλλά κυρίως στον ίδιο σου τον εαυτό.
Εάν τα περισσότερα από τα παραπάνω σε αντικατοπτρίζουν, μην απελπίζεσαι, ούτε και να απογοητεύεσαι. Ουδείς αναντικατάστατος και είμαι εδώ για να σου αποδείξω το γιατί
Σε πρώτη φάση ξέχνα για λίγο τι θα πουν οι φίλοι και οι συγγενείς. Ρώτα τον εαυτό σου αν είναι σε θέση να αντέξει όλη αυτή τη κατάσταση. Και αν όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν πως η απόφαση αυτή αποτελεί ένα λάθος. Τότε το μεγαλύτερο λάθος είναι το ότι επέτρεψες σε κάποιους άλλους ανθρώπους να αποφασίσουν για εσένα. Σε δεύτερη φάση, εάν οι συναισθηματικές αποστάσεις της σχέσης σου δεν γεφυρώνονται, τόλμα να χωρίσεις. Τόλμα να διεκδικήσεις! Τόλμα να σεβαστείς τον εαυτό σου και φυσικά τα «θέλω» σου περισσότερο από τα «θέλω» του προσώπου που επιλέγει να σε κάνει δυστυχισμένο/η.
Ένας χωρισμός που σέβεται ποτέ δεν παύει να αγαπά και να νοιάζεται με τον ίδιο τρόπο όπως θα έκανε πάντοτε. Ένας χωρισμός δεν αποτελεί πάντα ένα οριστικό τέλος προς την συναισθηματική διάλυση. Ένας χωρισμός μπορεί να γίνει το μεγαλύτερο μάθημα ζωής και ο πιο ρεαλιστικός τρόπος για να έρθεις ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό σου.
Αν χρειαστεί, λοιπόν, φύγε με το κεφάλι ψηλά και με την συνείδηση σου καθαρή. Ακόμα και αν μοιάζει δύσκολο να έρθεις αντιμέτωπος με την αλήθεια, εκείνη να είσαι σίγουρος/η πως θα σου ανοίξει τον μεγαλύτερο δρόμο για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και την εσωτερική σου φωνή. Αυτή που πάντοτε στα σιωπηλά σε παροτρύνει να σε αγαπήσεις όπως σου αξίζει. Αν τελικά αποχωρήσεις, μην ξεχάσεις να ξανά συστηθείς στα «θέλω» σου, δίνοντας τους την υπόσχεση πως αυτή τη φορά (και κάθε επόμενη) θα κάνεις τα πάντα για να τα ικανοποιήσεις.
Να θυμάσαι πως η ωριμότητα με την οποία καλείσαι να πάρεις την όποια απόφαση όπως και αυτή του χωρισμού, θα επιβεβαιώνει πάντα πόσο σωστά επέλεξες να φερθείς και με πόση αγάπη αποφάσισες να κλείσεις έναν ακόμη κύκλο της ζωής σου. Μέχρι το τέλος να επιλέγεις να είσαι ο εαυτός σου. Μέχρι την κάθε νέα αρχή να μην ξεχνάς ποιος/α πραγματικά είσαι!
Όσο για το «ουδείς αναντικατάστατος» έχε υπόψιν σου πως εφόσον δεν υπάρχει άλλο πιστό ‘’αντίγραφο’’ σου και εφόσον είσαι ένα υπέροχο θαύμα της φύσης, τότε κανείς δεν γίνεται να έχει τη δύναμη να σε πείσει πως η θέση σου σε αυτή τη γη δεν είναι σημαντική. Αφού σου ανήκει. Εσύ! Μόνο εσύ τα καταστρέφεις ή τελικά τα απογειώνεις όλα αν το θες!
Το μυαλό δεν μπορεί να παίζει για πολύ το ρόλο της καρδιάς…
