Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας και η γνωστή φωτογράφος Ρούλα Ρέβη, μητέρα διδύμων που γεννήθηκαν πρόωρα, θέλησε μέσα από τον προσωπικό λογαριασμό της στο Instagram να στείλει ένα μήνυμα αγάπης και στήριξης προς όλους αυτούς του γονείς που βιώνουν αντίστοιχες προκλήσεις.

Όπως έγραψε:

«Μια μαμά μια νύχτα πριν γεννήσει 2 πρόωρα μωρά. Που τώρα της μιλάνε, την μαλώνουν καμία φορά, τη συμβουλεύουν, την φροντίζουν και την νοιάζονται! Σήμερα παγκόσμια μέρα προωρότητας, αν σου τα φέρει έτσι η ζωή μην σκεφτείς ούτε λεπτό πως αυτό δεν θα περάσει, θα περάσει και θα φύγει και θα ξεχαστεί! Πάντα εκεί πίσω από τα υγρά σου μάτια θα είναι κρυμμένη η εικόνα του παιδιού σου στη θερμοκοιτίδα, σκληρή και γλυκιά ταυτόχρονα να σε κάνει περήφανη που γέννησες τους μαχητές σου! Έτοιμοι για μάχη οικογενειακώς δεν μασάμε! Μαμάδες εκεί στο διάδρομο σας αγαπώ σας σκέφτομαι, πάντα θα σας σκέφτομαι, και θα σας υπόσχομαι πως όλα μπορούν και θα πάνε καλά.»

Το κείμενο συνόδευαν μερικές τρυφερές φωτογραφίες από τη ημέρα πριν γεννήσει και την εποχή που τα μωράκια ήταν νεογέννητα:

 
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Roula Revi (@roula.revi)

Η ίδια είχε μιλήσει παλαιότερα σε συνέντευξή της στο Ladylike για τις δυσκολίες της εγκυμοσύνης αλλά και της πρόωρης κύησης: «Τη δύσκολη περίοδο της εγκυμοσύνης δεν άντλησα δύναμη από πουθενά. Μόνο, ίσως, από τα παιδιά μου. Άρχισα να σκέφτομαι και τον Χριστό , δεν ήξερα τι άλλο να κάνω, και το ξαναβρήκα μέσα μου κι αυτό το κομμάτι. Όχι ότι ήμουν άνθρωπος που δεν πιστεύει, πιστεύω και με άποψη πάνω σε αυτό. Τίποτα δεν ήθελα, όμως, ερχόταν ο Αποστόλης στο νοσοκομείο και του έλεγα πήγαινε διακοπές και στέλνε μου φωτογραφίες. Ούτε αυτόν ήθελα. Δεν ήθελα κανέναν. Έφυγε λίγες ημέρες και εκεί, επειδή πια πλησίαζα στην εβδομάδα που έπρεπε, αφέθηκα. Έγινα ζεν, ήμουν αλλού. Τις πρώτες εβδομάδες είχα τεράστια απογοήτευση και ο πρώτος που σκέφτηκα ήταν ο Αποστόλης, ένιωθα ότι απογοήτευα φρικτά το σύντροφό μου και του ζητούσα συνεχώς συγγνώμη και τον είχα τρελάνει.»

«Μόνο από τα παιδιά κρατιόμουν, άρχισα μαζί τους συζητήσεις τεράστιες. Τα παιδιά μου βγήκαν ζεν και πιστεύω ότι έχει να κάνει με την ξάπλα και με την ατέλειωτη συζήτηση που είχα μαζί τους.»