Αυτό θα μπορούσε να είναι άλλο ένα κείμενο για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας που γιορτάζουμε σήμερα. Βέβαια για μερικές μόνο γυναίκες ίσως είναι γιορτή. Για κάποιες άλλες σίγουρα όχι.
Πρόσφατα, ολοένα και περισσότερες εικόνες άρχισαν να εμφανίζονται μπροστά μου στα διάφορα social media με γυναίκες που φέρουν ένα μικρό τατουάζ σε σχήμα κρεμάστρας. Δεν ήταν παρά μια αναζήτηση στο Google που με έκανε να καταλάβω περί τίνος πρόκειται. Το τατουάζ αυτό είναι είναι εκεί ως μια τρανταχτή αναφορά στο θέμα της άμβλωσης που απασχολεί ιδιαίτερα τις γυναίκες ανά τον κόσμο.
Ζούμε σε μια χώρα που πλέον το δικαίωμα της άμβλωσης έχει κατοχυρωθεί νομικά μεν – υπό όρους δε. Και όταν λέμε “πλέον” εννοούμε τις τελευταίες δεκαετίες. Μέχρι τότε αυτή η μικρή κρεμάστρα του τατουάζ ήταν το πιο φημισμένο “εργαλείο” – λύση ανάγκης για να έχει κάθε γυναίκα την δική της βούληση και να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της. Μια βούληση που δεν εξισώνεται με καμία παγκόσμια ημέρα.
Έτσι, το σχέδιο αυτό δε θα βρίσκεται εδώ για να υπενθυμίζει μόνο τις εποχές που πέρασαν. Κυρίως, είναι μια προειδοποίηση να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ εκεί. Όσοι κατάφεραν βέβαια να ξεφύγουν. Γιατί δυστυχώς οι νομοθεσίες δεν έχουν προβλέψει για όλες τις γυναίκες. Κι όσο απαράδεκτο κι αν ακούγεται ότι εν έτει 2019 γυναίκες χάνουν τις ζωές τους εξαιτίας παράνομων αμβλώσεων, αλήθεια συμβαίνει. Κι αυτές οι γυναίκες σίγουρα δεν πιστεύουν σε μέρες σαν την σημερινή.
https://www.instagram.com/p/BnsGEPfnc25/Και σε πολλούς ίσως να φαίνονται ανούσια κινήματα σαν κι αυτά. Πώς μπορεί πραγματικά ένα σχέδιο σε ένα σώμα να αλλάξει νόμους και θεσμούς χωρών; Ίσως αν οι άνθρωποι το πίστευαν λίγο παραπάνω να μπορούσε. Αν αυτό το σχέδιο γινόταν αφορμή για αλληλεγγύη να μπορούσε. Κι αν σεβόμασταν ειλικρινά τις γυναίκες και τις προστατεύαμε από τους ίδιους τους τους εαυτούς να μπορούσε. Ή έστω αν το hashtag #hangertattoo αποκτούσε πάνω από 437 δημοσιεύσεις στο Instagram – ως ύστατη λύση για αφύπνιση.
Αυτό θα μπορούσε να είναι άλλο ένα κείμενο για την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας που γιορτάζουμε σήμερα. Αλλά ο ενικός αριθμός στην ονομασία αυτή με περιορίζει. Προτιμώ, λοιπόν, να είναι μια ένδειξη θαυμασμού για όλες τις γυναίκες, για σήμερα, για αύριο και για κάθε μέρα.
