Υπάρχουμε κι εμείς που δεν αγαπάμε το καλοκαίρι, μη βαράτε.
Έχουμε τα επιχειρήματα μας:
- Ζέστη. Ξυπνάς το πρωί με όλη σου την καλή διάθεση, κάνεις μπάνιο, φοράς και τα καθαρά σου ρουχαλάκια και βγαίνεις έξω να ξεκινήσεις την ημέρα σου. Σε λίγη ώρα έχεις ιδρώσει, τα ρούχα σου κολλάνε πάνω σου και θες να ξανά – βουτήξεις τρέχοντας στο μπάνιο γιατί νιώθεις ότι βρωμάς! Δε συζητάμε για μαλλιά και μακιγιάζ, είσαι τυχερή αν σου πάει το natural look! Και συνέπεια της ζέστης είναι το ….
- A/C παντού και πάντα. Το φτέρνισμα πάει κι έρχεται, κάθεσαι εδώ ζεσταίνεσαι, κάθεσαι παραπέρα κρυώνεις. Στο αμάξι παγώνεις, βγαίνεις έξω λιώνεις. Ξηρή αποστειρωμένη ατμόσφαιρα και άγιος ο θεός. (μη μιλήσω για το λογαριασμό της ΔΕΗ!)
- Παρατεταμένη κοιμισμένη περίοδος. Με το που μπει ο Ιούνιος και μέχρι και να τελειώσει ο Αύγουστος υπάρχει στην ατμόσφαιρα μια ραστώνη, μια αργοπορία, μια χρόνο –καθυστέρηση που έχει ως συνέπεια όλα να γίνονται με ρυθμούς Μεξικό.
- Small talk. Μπαίνεις στο ασανσέρ. «Διακοπούλες πήγες; Α, ωραία, που; Δεν πήγες; Άντε πλησιάζει η ώρα σου». Από ευγένεια πρέπει να ρωτήσεις κι εσύ «που πήγες» ή «που θα πας» και συνεχίζεται το μαρτύριο αυτό ανάλογα με τον όροφο. Όπως καταλαβαίνετε το καλοκαίρι πάω με τις σκάλες.
- Κοινωνικές εκδηλώσεις. Μα δε θα ήταν ωραιότερο οι γάμοι και οι βαφτίσεις να ήταν all over the year; Τα σαββατοκύριακα του καλοκαιριού είναι full time δουλειά από καλέσματα.
- Παραλία. Παιδιά βαριέμαι αφόρητα την παραλία. Ωραίες είναι οι βουτιές στο απέραντο γαλάζιο και κάτι ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα αλλά δεν είναι το στάνταρ του καλοκαιριού, είναι η εξαίρεση. Το πιο συχνό φαινόμενο είναι η ελληνική version: ρακέτες, κεφτεδάκια, φωνές. Καμία διασκέδαση.
- Social madness. Παιδάκι με μαγιό, παιδάκι με φτυαράκι, παιδάκι με μπρατσάκια. Κουνημένο ποτό σε τραπέζι με τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα. Στιγμιότυπο από ταβέρνα με αποφάγια. Πόδι με πεντικιούρ, πόδι χωρίς πεντικιούρ. Κουφονήσι. Τήνος.
Δεν είμαι τελείως ξινή: Το καλοκαίρι απολαμβάνω τα θερινά σινεμά και τις συναυλίες, την παγωμένη μπύρα και τον κόσμο το βράδυ: που είναι έξω και είναι χαμογελαστός και χαρούμενος. Απολαμβάνω και κάτι σπάνιες στιγμές που έχω βρεθεί σε μια μαγική Ελληνική παραλία με καταγάλανα νερά χωρίς πολύ κόσμο. Κατά τα άλλα περιμένω πως και πώς να φτάσει ο Σεπτέμβριος να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
