Ό,τι και να σου πουν, υπάρχει ένα δεδομένο: Το Game of Thrones δεν είναι η πιο εύκολη σειρά που μπορείς να παρακολουθήσεις. Χρειάζεται να είσαι εντελώς motivated για να το ακολουθήσεις, αλλά και πολύ συγκεντρωμένος για να μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει. Επίσης, πρέπει να έχεις και γερό στομάχι για να δεχτείς όλο αυτά τα “τραύματα” που σου προσφέρει απλόχερα αυτή η σειρά. Μέσα σε όλη της τη δόξα βεβαίως.
Αυτά είναι τα πέντε (συναισθηματικά) στάδια που θα περάσεις βλέποντας το Game of Thrones.
Ευτυχία
Βάζεις το πρώτο επεισόδιο Game of Thrones και σκέφτεσαι “τέλεια”. Και γιατί να μην το σκεφτεί; Αφού φαίνεται να είναι το καλύτερο show ever. Έχει δράση, έρωτες, ένταση για τη διεκδίκηση του θρόνου. Δείχνει να έχει τα πάντα και να καλύπτει τα γούστα κάθε θεατή.
Αυτή η φάση δεν κρατάει πολύ.
Σύγχυση
Ναι, στο στάδιο που τα πράγματα αρχίζουν να σε φρικάρουν, νιώθεις μπερδεμένος.
Αρχικά, συνειδητοποιείς ότι η Cersei και ο Jaime κάνουν σεξ. Στο μεταξύ η Cersei και ο Jaime είναι αδέρφια. Ωραία αρχίζουμε.
Όσο προχωράμε, όλα τα βασίλεια και οι οικογένειες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στην οθόνη μας. Ενδεικτικές σκέψεις σε αυτή τη φάση είναι οι εξής: “Ποιοι είναι τώρα αυτοί;”, “με ενδιαφέρουν;”. Το μεγαλύτερο θέμα είναι ότι κάθε σκηνή εκπληρώνει έναν σκοπό, τίποτα δε γίνεται χωρίς λόγο. Πρέπει να τα θυμάσαι όλα.
Λύπη
Τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι δε μπορείς να γλιτώσεις από το μπέρδεμα, αρχίζεις να μπαίνεις σιγά σιγά στο στάδιο της λύπης.
Οι περισσότεροι θεατές μπαίνουν σε αυτό το στάδιο στο επεισόδιο The Red Wedding, αλλά συνεχίζεται και σε άλλα όπως το The Winds of Winter. Όπως και να το κάνουμε το The Red Wedding μας αφήνει με δάκρυα στα μάτια σε συνδυασμό με ανοιχτό στόμα. Ναι, ΣΟΚ.
Όταν ένα επεισόδιο διαγράφει για πάντα έναν από τους αγαπημένους χαρακτήρες όλων στη σειρά, σίγουρα δε σε αφήνει και με την καλύτερη ψυχολογία. Το να πούμε αντίο στον Rob είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα που χρειάζεται να κάνουμε βλέποντας το Game of Thrones. Βέβαια η σειρά δε σταματάει εκεί. Σε αναγκάζει σιγά σιγά να πεις “αντίο” σε διάφορους χαρακτήρες της σειράς και χωρίς καμία προειδοποίηση.
Θυμός
Παρά το γεγονός ότι προβάλλονται περίπου έξι επεισόδια κάθε χρόνο, αρχίζεις να εκνευρίζεσαι όσο κάνεις binge watching. Έχεις νεύρα με τόσο πολλούς χαρακτήρες και σκηνές της σειράς.
Ας κατονομάσουμε κάποιες αδικίες:
Ο θάνατος του Ned Stark, η Sansa που έχει να αντιμετωπίσει τον psycho σύζυγό της. Ο Ramsay που θέλει τον αδερφό του σκοτωμένο. Για να μη μιλήσουμε για τη σκηνή που θεωρούσαμε τον Jon Snow νεκρό. Σχεδόν κάθε επεισόδιο σε αφήνει με νεύρα.
Αποδοχή
Αυτή είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς πως, παρ όλη τη hardcore φύση της και την υπερβολή της, πρόκειται απλά για μια σειρά. Τέλος. Αρχίζεις να πείθεις τον εαυτό σου ότι καλό θα ήταν να σταματήσεις να ανησυχείς τόσο πολύ για τους χαρακτήρες και για το τι θα απογίνουν. Σίγουρα θα “χάσεις” κάποιους αγαπημένους σου. Και σίγουρα θα αναγκαστείς να το αντιμετωπίσεις. Σαν μεγάλο παιδί.
