Τέτοιες μέρες, δύο χρόνια πριν, το περιοδικό ΜΑΧ έκλεινε οριστικά και αμετάκλητα στο πλαίσιο της γνωστής περιόδου που ο ελληνικός Τύπος έμεινε μισός, και κάτι λιγότερο. Μπορεί το ΜΑΧ να μην ήταν το αγαπημένο σου περιοδικό, μπορεί να μην απευθυνόταν καν σε σένα, αλλά για μένα, επαγγελματικά τουλάχιστον, υπήρξε η αρχή. (Μεταξύ μας, πριν πιάσω δουλειά εκεί το Δεκέμβρη του 2005, δεν το είχα αγοράσει ούτε μισή φορά από το περίπτερο). Η σχέση μας κράτησε 5,5 χρόνια.
Ξεκίνησα ως τελευταίος τροχός της αμάξης και τελείωσα αρχισυντάκτης. Διένυσα μια κάποια απόσταση.
Παρακάτω, παραθέτω 15 random πράγματα που έμαθα δουλεύοντας σε ένα περιοδικό που είχε αυστηρά μια γυμνή γκόμενα στο εξώφυλλο. Αν αισθανθείς ότι πέφτει κάτι, μάλλον θα είναι οι μύθοι που είχες χτίσει στο μυαλό σου για τα αντρικά περιοδικά (και τους συντάκτες τους).
1) Αν δεν δουλέψεις σε αντρικό περιοδικό, δεν (γίνεται να) έχεις ιδέα τι συμβαίνει μέσα σε ένα αντρικό περιοδικό. Οι κολλητοί μου δάκρυζαν στη σκέψη των γυμνών μοντέλων που θα ‘πρεπε να παραμερίζω κάθε πρωί για να κάτσω στο γραφείο μου. Οι φίλες και οι γνωστές αηδίαζαν και εξαπέλυαν φεμινιστικά μανιφέστα πεπεισμένες ότι πίσω από τα γραφεία μας, υπήρχε μια χωμένη αίθουσα 24ωρων προβολών πορνό. Καμία σχέση και καμία σχέση.
2) Τα μοντέλα (ευθέως ή πλαγίως γνώρισα από τις πιο άσημες μέχρι τα πρώτα ονόματα) είναι αλλεργικά στη λέξη ‘συνέντευξη’. Στην πλειοψηφία τους ενδιαφέρονται περισσότερο για τους ηλιακούς συλλέκτες παρά για τις ερωτήσεις ενός δημοσιογράφου. Βαριούνται, ο σκοπός του δεν είναι να μιλήσουν.
3) Η Όλγα Φαρμάκη είναι ένας από τους πιο γλυκούς ανθρώπους εκεί έξω.
4) Στο στρατό, υπήρχαν δεκάδες φαντάροι πρόθυμοι να με απαλλάξουν από κάθε είδους αγγαρεία, όταν μάθαιναν ότι δούλευα στο ΜΑΧ. Προσωπικά, το μοιράστηκα με δύο φαντάρους δύο μέρες πριν φύγω από το Κέντρο στην Καλαμάτα και επιτόπου ένας τύπος (καλή του ώρα) άρπαξε το πιάτο που καθάριζα και το ξέπλυνε αυτός. Δεν νιώθω καθόλου περήφανος γι’ αυτό.
5) Η Πρόεδρος του Σωματείου Ελληνίδων Εκδιδομένων Γυναικών, Δήμητρα Κανελλοπούλου, είναι αυτό που λες ‘ωραία τύπισσα’.
6) Μπορεί να δουλεύεις στο ΜΑΧ, να γράψεις μια επιστολή σε έναν Υπουργό Οικονομικών (τότε ήταν ο Γιώργος Αλογοσκούφης) και εκείνος να σου απαντήσει με δική του εγκάρδια επιστολή που ξεκινά με ένα ‘Αγαπητέ Ηλία’.
7) Εκεί έξω υπάρχουν περισσότεροι γαμάτοι Έλληνες φωτογράφοι απ’ όσους μπορείς να φανταστείς.
8. Δεν έχει σημασία πού και για ποιον δουλεύεις. Σημασία έχει πόσο σοβαρός επαγγελματίας είσαι ακόμη κι όταν τρέχεις να καλύψεις τον χαμό στα beach bars της Χαλκιδικής με ένα μαγιό και μία φωτογράφο.
9) Ο μόνος άνθρωπος αποδεδειγμένα διάβαζε τις συνεντεύξεις μου ήταν η Χριστίνα Λαμπίρη, γιατί τις ανέφερε στην εκπομπή της. Νομίζω πως κανείς δεν διαβάζει τις συνεντεύξεις με τα μοντέλα σε ένα αντρικό περιοδικό. Συχνά, παραδέχομαι ότι πολύ καλά κάνουν.
10) Κανείς δεν παίρνει ένα περιοδικό για να διαβάσει κάτι για το οποίο ξέρει ή έχει ήδη ακούσει. Η δουλειά σου είναι ακριβώς αυτή, να δώσεις στον αναγνώστη κάτι που δεν ξέρει. Και πού ‘σαι; Να το ‘χεις γράψει και ωραία.
11) Οι καλύτεροι γραφιάδες είναι αυτοί που έχουν τελειώσει θετικές επιστήμες.
12) Σε Αγγλία και Η.Π.Α., τα περιοδικά είναι η όγδοη τέχνη. Χρειάστηκε να δουλέψω στο ΜΑΧ για να μάθω και να ξεκοκαλίσω τίτλους-κολοσσούς όπως το Esquire ή το GQ ή ή το ARENA ή το ΜΑΧΙΜ (κάποτε) και να μάθω ό,τι μπορώ.
13) Οφείλεις να σέβεσαι τον κόπο του γραφίστα, ακόμη κι αν αυτός σπάνια σέβεται τον κόπο του γραφιά.
14) Το ρετούς και οι ευεργετικές του ικανότητες έχουν κάνει άπειρα μοντέλα ανά τον κόσμο να βρουν, ή τουλάχιστον να μην χάσουν, τον ύπνο τους.
15) Μπορεί ποτέ να μην ήταν η δουλειά των ονείρων σου, αλλά η δουλειά στο περιοδικό γίνεται αβίαστα στην πορεία η καλύτερη δουλειά που είχες ποτέ. Έστω, μέχρι την επόμενη.
To photo editing σ’ αυτό το site το κάνουν γυναίκες. Οπότε σου διαλέξαμε το αναμενόμενο γυμνό.
Ηλίας Αναστασιάδης (@illanastasiadis ή #delivery_boy)
