Κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Υποκρινόμαστε συναισθήματα ή την έλλειψη αυτών, αντί να εκδηλώσουμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε ή δεν νιώθουμε. Κάποιοι ζούνε τη ζωή τους έτσι, είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη. Από φόβο ή από ανασφάλεια. Φόβο μη πληγώσουν τον άλλον, ανασφάλεια ότι κανείς δεν μπορεί να τους καταλάβει. Αλλά αλήθεια αναρωτιέμαι αν όντως επιχείρησαν κάποια στιγμή να πουν πραγματικά αυτό που σκέφτονται και νιώθουν και ήταν τόσο μεγάλη η απογοήτευση από την αντίδραση του άλλου ατόμου που αποφάσισαν να ζουν μέσα στο ψέμα, σε μια προστατευμένη ζώνη όπου ποτέ δεν λες αυτό που έχεις μέσα σου και απλά μαθαίνεις να προσποιείσαι.

Πάντα προτού εκφέρω γνώμη για κάποιον, προσπαθώ να μπω στη θέση του. Να αντιληφθώ για ποιο λόγο αντιδρά όπως αντιδρά και τί πραγματικά μπορεί να του συμβαίνει. Προσπαθώ να δω κάτω από την επιφάνεια, αλλά είναι κάποιοι άνθρωποι που το κάνουν εξαιρετικά δύσκολο, σου δίνουν την εντύπωση ότι είναι απλά μια πολύ βαθιά επιφάνεια και στο βυθό δεν θα δεις κάτι διαφορετικό.

Το πιο απλό θα μου πεις είναι να ρωτήσεις τον άλλον τί έχει, τί σκέφτεται, τί νιώθει, τί τον απασχολεί, αλλά σπάνια μαθαίνεις την αλήθεια. Αυτό είναι το λυπηρό, ότι χάνουμε χρόνο οι μισοί να προσπαθούμε να μάθουμε τί συμβαίνει στους άλλους μισούς. Καίμε πολύτιμη φαιά ουσία για κάτι που θα μπορούσαμε απλά να πούμε, χωρίς υπεκφυγές, απώτερους σκοπούς και ντροπές.

Μου αρέσουν οι αυθόρμητοι άνθρωποι, αυτοί που εκδηλώνονται αφιλτράριστα, γνήσια, που ότι βλέπεις, παίρνεις. Είναι εξαιρετικά πιο ευχάριστοι στη παρέα, στον έρωτα, στην εργασία. Ακόμα και αν κάποιες φορές μπορεί να σε φέρνουν σε δύσκολη θέση με τον αυθορμητισμό τους, ποτέ δεν θα σε κάνουν να αναρωτηθείς τί να εννοούσαν πραγματικά με αυτό που είπαν ή με αυτό που έκαναν.

Σε ρωτάει κάποιος τί έχεις, μην απαντάς τίποτα, μόνο και μόνο για να τον «ψήσεις», μίλα, εξωτερίκευσε αυτό που νιώθεις, κέρδισε χρόνο από τη ζωή και των δύο, φέρσου με ωριμότητα και πες τί σε ενοχλεί. Νιώθεις κάτι συγκεκριμένο; Πες το. Βγάλ΄το από μέσα σου και άσε την ευθύνη σε εκείνον για το τί θα κάνει με αυτό που ακούει.

Είμαστε υπεύθυνοι για αυτά που λέμε, όχι για αυτά που καταλαβαίνει ο άλλος. Αλλά για να μπορέσει να σε καταλάβει κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλάς, με λόγια, με πράξεις, με τραγούδια, με όποιον τρόπο θεωρείς εσύ κατάλληλο και σε εκφράζει. Δώσε την ευκαιρία σε εσένα να απελευθερωθείς από τα δεσμά της υποκρισίας και του καθωσπρεπισμού και στον απέναντί σου την ευκαιρία να σε μάθει και να έρθει πιο κοντά σου.