Ο Γιώργος Πανουσόπουλος επέστρεψε στους ελληνικούς κινηματογράφους μετά από 14 χρόνια απουσίας με μια ταινία ουτοπική που υπόσχεται να σε κάνει να γελάσεις, ακόμα και στις πιο «βαριές» της στιγμές. Ο Έλληνας δημιουργός παρουσίασε το νέο του έργο, με τίτλο βγαλμένο από τους στίχους του «Ήτανε λέει» του Άκη Πάνου, σε πανελλήνια πρεμιέρα στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας.

Με τίτλο Σ’ αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει, ο Πανουσόπουλος σε βάζει από την αρχή στο κλίμα της ταινίας. Οι κάτοικοι αυτής της χώρας ζουν την απόλυτη φαντασίωση. Χωρίς έχθρες, χωρίς τράπεζες και χωρίς χρήματα, οι άνθρωποι ζουν αγαπημένοι και ευτυχισμένοι, έχοντας βρει τον επίγειο μεταμοντέρνο παράδεισο. Ο σκηνοθέτης του «Ταξιδιού του Μέλιτος», των «Απέναντι» και της «Μανίας» συνθέτει το σκηνικό του στο φανταστικό – κυριολεκτικά – Αρμενάκι, εμπνευσμένος από την χαλαρότητα των κατοίκων της Ικαρίας και πάει την ιστορία ένα βήμα παραπέρα, με χαρακτήρες που έχουν αποκηρύξει τον καπιταλισμό και την τεχνολογία και που επιλέγουν να ζουν λιτά, με άγνοια των σύγχρονων δεδομένων.

Η σοβαροφάνεια και οι κλισέ ατάκες στο τέλος της ταινίας, σπάνε τον «τέταρτο τοίχο», κλείνουν το μάτι στον θεατή και πατούν το όριο του υπερβολικού. Όμως η… χώρα που κανείς δεν ήξερε να κλαίει του Πανουσόπουλου είναι μια πρόταση φυγής από την ασφυκτική καθημερινότητα, που δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της και αξίζει να την δει κανείς με χιούμορ.

Με αφορμή την προβολή της ολοκαίνουργιας ταινίας του, το 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό ένα πλήρες αφιέρωμα στην φιλμογραφία και την καριέρα του Γιώργου Πανουσόπουλου, με την προβολή των εξής ταινιών:

*Ταξίδι του Μέλιτος (1979)

*Οι Απέναντι (1981)

*Μανία (1985)

*Μ’αγαπάς; (1988)

*Ελεύθερη Κατάδυση (1995)

*Μια Μέρα τη Νύχτα (2000)

*Τεστοστερόνη (2004)