Έχει πλάκα διότι όποιος δεν έχει κάνει pilates και δη τα αγόρια, δεν μπορούν να διανοηθούν τους βαθμούς δυσκολίας που έχει αυτού του είδους η άσκηση. Έχει πλάκα διότι ούτε εγώ γνώριζα. Γελούσα με όσους έκαναν pilates και γκρίνιαζαν. Με το pilates έλεγα, δεν ιδρώνεις. Το pilates είναι βαρετό, είχα αναφέρει σε παλαιότερη κουβέντα μου μεταξύ φίλων. Μόδα είναι θα περάσει, έχει επίσης ακουστεί από το στόμα μου.
Όταν το instagram και τα social media άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή μας για τα καλά, ένα από εκείνα που προωθούσαν φωνάζοντας δυνατά ήταν οι pilates και η yoga. Στη συνέχεια αυτής της εξίσωσης, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, επήλθαν τα κινήματα της ωμοφαγίας, του βιγκανισμού και του life coaching. Τα βάζω όλα στην ίδια παράγραφο διότι ήταν εκείνοι οι άγνωστοι Χ βελτιωτικοί παράγοντες που θα απογείωναν για πάντα, το σώμα μας, το μυαλό και την ψυχή μας και θα μας έκαναν να νιώθουμε μια ευεξία έσω – έξω όπως ποτέ άλλοτε – σχεδόν μας υπόσχονταν εμμέσως πλην σαφώς πως είχαμε στα χέρια μας τη συνταγή της αιωνιότητας σε βαθμό που θα την παραλαμβάναμε με παραπεμπτικό από τον ΕΟΠΥ ή από τον παθολόγο μας.
Δεν θα σταθώ σε αυτά που δεν γνωρίζω, άρα βγάζω από την παραπάνω εξίσωση τα εξής στοιχεία: ωμοφαγία, βιγκανισμός, yoga και life coaching (επίσης το life coaching κατ’ εμέ δεν ανήκει στην ίδια κατηγορία με την ψυχοθεραπεία – για να είμαι σαφής και ειλικρινής απέναντι στον εαυτό μου και φυσικά απέναντί σας).
Τι μας μένει από τα παραπάνω δεδομένα; Oι pilates
Η μέθοδος των pilates αναπτύχθηκε από τον Γερμανό, Joseph Pilates, στα τέλη της δεκαετίας του 20’. Ο ίδιος από μικρή ηλικία υπέφερε από άσθμα και ραχίτιδα πράγμα που οδήγησε αυτήν την ευφυέστατη προσωπικότητα να μελετήσει τους αρχαίους πολιτισμούς των Ινδιών, των Ίνκας και ειδικότερα της Αρχαίας Ελλάδας έτσι ώστε να κατανοήσει σε βάθος μέσω της παρατήρησης, τους τρόπους εκγύμνασης των λαών αυτών. Μάλιστα, τα πρώτα πειράματα των πρακτικών των Pilates, εφαρμόστηκαν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου εφαρμόζοντας τους νόμους της αντίστασης, χρησιμοποιήθηκαν τα ελατήρια των κρεβατιών βοηθώντας τους ασθενείς να αναρρώσουν συντομότερα από την ακινησία τους.
Κάποια πράγματα λοιπόν δεν είναι τυχαία όπως τυχαία δεν έρχονται και στη ζωή μας. Κάνοντας scroll στις νεοαφηχθείσες φωτογραφίες που απαθανάτιζαν influencers (κυρίως) και μη, να βρίσκονται σε ένα mat και να αυτοφωτογραφίζονται στον καθρέφτη με τα σχετικά ειδικά outfit (εκεί είδα πρώτη φορά εκτός σπιτιού καλτσάκια με βεντούζες – ή καλτσάκια που είχαν κομμένο ύφασμα στα δάχτυλα) σκέφτηκα ΟΚ ΜΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ όπως άλλες τόσες άλλωστε.
Στο μεσοδιάστημα, άρχισα να πονάω φρικτά στον αυχένα και γενικότερα να αντιμετωπίζω μυοσκελετικούς πόνους. Βλέπετε ήμουν πάντοτε άνθρωπος της έντονης γυμναστικής με βάρη, με αερόβια άσκηση, με τρέξιμο, με κολύμβηση και τέννις. Η στατικότητα δεν μου πήγαινε και για να πω την αλήθεια μου, πέρα από κάτι Βουδιστές ντυμένους στα πορτοκαλί – μακρινές εικόνες από μακρινά μέρη – δεν είχα δει σε κοντινή μου απόσταση διαλογισμό ή στατική γυμναστική που βασίζεται στο βάρος του σώματος και στη συγκέντρωση. Η έντονη γυμναστική που έκανα κάποια στιγμή άφησε το σώμα μου και λογικό ήταν να παραπονεθεί.
Οι γιατροί τότε μου συνέστησαν τις εξής 3 γυμναστικές: Σουηδική, κολύμβηση ή πιλάτες και είπα «κοίτα να δεις, κορόιδευες, τώρα θα πρέπει να πας να δεις τί είναι»…χωρίς καλτσάκια με βεντούζες.
Δοκίμασα διάφορα studio και αρκετούς instructors. Είναι η κλασσική περίπτωση που πρώτα γνωρίζεις το αντικειμένο και μετά κάνεις έρευνα αγοράς έχοντας αποκομίσει κάποια γνώση επ’ αυτού πρώτα. Στην αρχή, βαρέθηκα. Πολλή θεωρία, πολλή επιμονή στις ανάσες, στο να ακουμπάει καλά η μέση κάτω, στο να «κλείνεις τα πλευρά», να έχεις μονίμως σφιχτή την κοιλιά και όλα να γίνονται εξωφρενικά αργά. Εμένα το αίμα μου έβραζε καθότι και νεότερη. Ένιωθα όσο βρισκόμουν στο μάθημα, πως η ζωή περνάει και χάνεται μπροστά από τα μάτια μου και εγώ βρίσκομαι καθήμενη με το κολάν το μπουστάκι τα πόδια μπλεγμένα, τα πλευρά κλειστά, την κοιλιά σφιχτή και η ώρα μου φαινόταν εβδομάδα κακή μάλιστα που δεν τελείωνε.
Κάπως τις συμπαθούσα τις pilates, κάπως ήταν αναγκαστικές διότι έπρεπε να ανακουφιστούν οι πόνοι, τα λεφτά έφευγαν στα μαθήματα και εγώ ένιωθα πως όλο αυτό ήταν μια απάτη. Επίσης, στο κομμάτι της απάτης, έβαζα και όλους τους instructors τους οποίους είχα γνωρίσει διότι ενώ αναρτούσαν σε κάδρα τα διπλώματά τους και υποστήριζαν ένθερμα πως γνωρίζουν την ιστορία των pilates όσο ταυτόχρονα, ονομάτιζαν επώνυμους πελάτες τους για να ενισχύσουν τη διδακτική τους ακεραιότητα αλλά νομίζοντας κιόλας πως έτσι θα ανακουφιστώ για τα χρήματα που «χάνω» επιβεβαίωνα μέσα μου το φιάσκο των pilates στην Ελλάδα – κλασσικό χαρακτηριστικό της κουλτούρας μας, να οικειοποιούμαστε ότι δεν είναι δικό μας και έρχεται από τας εξωτερικάς, προσποιούμενοι ότι εμείς το ξέραμε, το λέγαμε αλλά δεν μας πίστευε κανένας ή ότι εκείνοι που το ανακάλυψαν δεν το γνωρίζουν καλά και εμείς το ξέρουμε καλύτερα και το έχουμε πάει σε άλλο επίπεδο. Αυτά δεν τα μπορώ. Ειλικρινά.
Να όμως που αλλαξοπίστησα και οι pilates αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Μα πώς έγινε αυτό; Όλα είναι θέμα συγκερασμών.
• Να βρεις έναν άνθρωπο που σου ταιριάζει (instructor) • Να αγαπάει τη δουλειά του • Να είναι προσγειωμένος χωρίς να σου κάνει ανούσια επίδειξη (γιατί μιλάει με τη δουλειά του και δεν έχει ανάγκη τη σάλτσα) • Να σου εξηγεί, να σου δείχνει και να διαμορφώνει ένα πρόγραμμα για εσένα, το δικό σου σώμα, τις δικές σου αντοχές και όρια • Να σου κάνει σωστές διατάσεις και να ασχολείται με αυτές • Να μην κάνει αστειάκια την ώρα του μαθήματος αγνοώντας τη συγκέντρωση ή τα χρήματα που δίνεις • Να είναι ο χώρος καθαρός και περιποιημένος (αντικατοπτρίζει και τον άνθρωπο που σε γυμνάζει άλλωστε) • Να γνωρίζει το σώμα και τα προβλήματα που αυτό παρουσιάζει στον εκάστοτε άνθρωπο έτσι ώστε να τα ανακουφίσει (κήλη, αυχενικό κλπ) • Να έχεις φτάσει και εσύ σε μια ηλίκια που να γνωρίζεις για τη γυμναστική αυτή πέντε πράγματα και να μπορείς να της δώσεις την αξία και τη θέση που της πρέπει
Αυτά λοιπόν τα βρήκα μετά από κόπο και ψάξιμο στο Mema Pilates Studio στην Νέα Ερυθραία και ευχαριστώ θερμά τη δασκάλα μου την Δήμητρα Τσαχάκη. Είναι αυστηρή στο μάθημα, είναι σοβαρή στη δουλειά της, απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, σε άνδρες, γυναίκες, εγκύους, κατηγοριοποιεί και χωρίζει τους μαθητές της ανά ομάδες βάση δυνατοτήτων ή δυσκολιών, γνωρίζει πολύ καλά το ανθρώπινο σώμα έχοντας παράλληλα τεράστιο γνωσιακό εύρος πάνω στο αντικείμενό της.
Είναι ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης. Μου δίδαξε κάτι πολύ βασικό λοιπόν και είναι το εξής: οι pilates είναι εκγύμναση του νου.
Διδάσκεις στο μυαλό σου το πώς να επιβληθεί στο σώμα σου
Είναι μια γυμναστική που απαιτεί απόλυτη συγκέντρωση και αρμονία. Καλό θα ήταν αν πας για πας pilates προκειμένου να «ξεχαστείς» να επιλέξεις άλλη μέρα να το κάνεις, μια ημέρα που θα είσαι δεκτικός και ανοιχτός στο να δημιουργήσεις ένα δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ σώματος και μυαλού.
Η λέξη «συγχρονισμός» δεν απευθύνεται τόσο στο ασκησιολόγιο, αλλά στο να δώσεις την απόλυτη προσοχή σου στις κινήσεις σου για να μην κουραστείς, να τις κάνεις σωστά και να μην τραυματιστείς. Ένα κοινό λάθος που κάνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τη γυμναστική και δη εντατικά όπως εγώ, είναι να μην ακούμε το σώμα μας γιατί το μυαλό μας λέει τα δικά του. Την κούραση δεν την αντιλαμβανόμαστε διότι το ζιζάνιο μέσα μας, μας λέει να συνεχίσουμε και εκείνο είναι το σημείο στο οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα γίνει το λάθος. Ένα τράβηγμα, ένα παραπάτημα, ένα γερό πιάσιμο για να μην πω για άλλα πιο σοβαρά, ράγισμα κοιλιακών κλπ.
Επίσης, τη σήμερον ημέρα που όλοι έχουμε συνάψει ένα άτυπο σύμφωνο συμβίωσης με την COVID 19, η Δήμητρα Τσαχάκη κάνει τα ωραιότερα και πιο λειτουργικά μαθήματα online που έχω κάνει ποτέ – εγώ που δεν τα πάω καλά με την online επικοινωνία ειδικά σε επίπεδο πρακτικό. Κι όμως και αυτό ανατράπηκε.
Pilates λοιπόν. Η μόδα σας πέρασε. Πέρασε στο πετσί μου! Η απόλυτη άσκηση ή και σπαζοκεφαλιά.
