Πόσα πρόσωπα και προσωπεία μπορεί να φορέσει ένα (και μόνο) πρόσωπο; Καθημερινά υποδυόμαστε ρόλους που μόνο σε ηθοποιό θα ταίριαζαν. Είμαστε λοιπόν αυτό που «πλασάρουμε» και προωθούμε ενώ από πίσω μπορεί να είμαστε τελείως διαφορετικοί. Προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των άλλων στο τι θα ‘θελαν να δουν από μας και τους το χαρίζουμε προκειμένου να  πάρουμε την επιβράβευση όπως ο ηθοποιός το χειροκρότημα.

Σίγουρα και τα μαθήματα του παρελθόντος επηρεάζουν ως ένα βαθμό. Δηλαδή το τι άνθρωποι πέρασαν από τη ζωή μας και τι μας άφησαν στο διάβα τους. Καλούμαστε να πληρώσουμε ένα τίμημα όμως: χάνουμε κάτι από εμάς παρέα με τον αυθορμητισμό μας. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι, κάθε πρόσωπο και μια νέα πτυχή του εγώ μας, ότι έτσι ανακαλύπτουμε καλύτερα εμάς.

Τι γίνεται όμως με την αλήθεια μας; Μπορούν να τη δούνε σε μας όπως αντίστοιχα κι εμείς είμαστε σε θέση να τη διακρίνουμε στους άλλους; Νομίζω πως όχι, κατά κύριο λόγο. Βλέπουμε απλά αυτό που μας δείχνει ο καθένας, αυτό που φαίνεται προς τα έξω. Και ποιος μπορεί να μας κατηγορήσει; Βλέπουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι να δούμε σ’ αυτούς. Αν όμως πίσω από το περιτύλιγμα κρύβεται ένας άλλος άνθρωπος και χάνουμε την ουσία του; Καλώς ή κακώς κρίνουμε τον απέναντι επιφανειακά και του συμπεριφερόμαστε αναλόγως. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να κάνουμε και λάθος.

Είναι όμως και αυτή η χημεία… Κάποιους ανθρώπους με το που τους συναντάς, δημιουργείται μια ανεξήγητη έλξη, χωρίς προσπάθεια τους διαβάζεις σαν ανοιχτό βιβλίο μπροστά σου. Ό,τι και να σου δείξουν, το παραμερίζεις αβίαστα και βλέπεις την αλήθεια τους, το πραγματικό «εγώ» τους. Καθρεφτίζονται στο είδωλό σου, ακούς τις πιο απόκρυφες σκέψεις τους, τις ελπίδες και τους φόβους τους που πολλοί είναι και δικοί σου. Ισχυρή η αλληλεπίδρασή σας, όπως οι δύο πόλοι μαγνήτη που έλκονται. Σχέση αμφίδρομη. Εποικοδομητικός ο καθρέφτης. Βλέπεις πώς φαίνεσαι μέσα από τα μάτια του άλλου σαν εξωτερικός παρατηρητής πια και επιλέγεις αν σου αρέσει η εικόνα σου αυτή. Κατά πόσο σε αντιπροσωπεύει, πόσο σε διαστρεβλώνει και γιατί αυτό. Έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις, αν και ό,τι θες.

Σκέφτηκες όμως ότι ο καθένας μας βγάζει και ένα άλλο πρόσωπο στον καθένα που συναναστρέφεται; Για το ίδιο άτομο διίστανται τόσο οι απόψεις. Κάθε άτομο βλέπει και κάτι άλλο σε μας. Γιατί; Eπειδή μας κάνει να νιώθουμε διαφορετικά. Και μόνο η αύρα που εμπνέει, είναι αρκετή. Αυτόματα, βγαίνει και το ανάλογο πρόσωπο από το ενεργητικό μας και παίζει με επιτυχία τον ρόλο του. Όσο πιο ασφαλής νιώθει ο εαυτός μας,  τόσο μεγαλύτερη  οικειότητα αναπτύσσεται και αποδεσμεύονται ένα-ένα τα προσωπεία. Τόσο πιο κοντά είναι η εκδοχή στον αληθινό μας εαυτό και στα πραγματικά στοιχεία του.

Αξίζει να επιλέγουμε τα άτομα που χωρίς κόπο ξεκλειδώνουν το εγκλωβισμένο «εγώ» μας. Εκείνους τους ανθρώπους που αγαπούν τις ατέλειές μας (και δίπλα τους και εμείς). Εκεί που νιώθουμε πιο κοντά σε «μας» ή στην καλύτερη εκδοχή μας. Είναι τότε που γινόμαστε καλύτεροι. Καιρός να ψάξουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε δίπλα μας.