Η δουλειά αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας. Δίνουμε χρόνο, ενέργεια και αφοσίωση σε αυτό που κάνουμε.

Συνυπάρχουμε με άλλους, συχνά άγνωστους ανθρώπους και είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε μαζί τους, ώστε να διεκπεραιωθούν οι απαραίτητες εργασίες.

Είναι, λοιπόν, εξαιρετικά σημαντικό να εργαζόμαστε σε ένα αρμονικό περιβάλλον και να επικοινωνούμε με τους συναδέλφους με ευγένεια, σεβασμό και επαγγελματισμό.

Κι όμως, ενώ αυτό αποτελεί μια αντικειμενική, καθολική αλήθεια, σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι έχουν να μοιραστούν έστω και μια κακή συναδελφική εμπειρία από την επαγγελματική τους πορεία, όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι αυτή.

Τα ερευνητικά στοιχεία είναι ενδεικτικά: Έως και 1 στους 5 εργαζόμενους στη Βρετανία έχει παραιτηθεί από τη δουλειά του για να αποφύγει να συνεργαστεί με έναν εκνευριστικό συνάδελφο, ενώ επιπλέον ένα μεγάλο ποσοστό σκέφτεται να παραιτηθεί για τον ίδιο λόγο.

Αναλύοντας περαιτέρω τα ερευνητικά ευρήματα, προέκυψε ότι οι γυναίκες μπορούν συνήθως να χειριστούν τους ενοχλητικούς συναδέλφους πιο αποτελεσματικά, καθώς οι άντρες φαίνεται να παραιτούνται σε μεγαλύτερο ποσοστό λόγω κακής συναδελφικότητας.

Παράλληλα, οι σύγχρονες αντιλήψεις περί αμοιβαίου σεβασμού και έλλειψης ανοχής σε κακές συμπεριφορές φαίνεται ότι έχει οδηγήσει την Gen Z να είναι λιγότερο πρόθυμη να ανεχθεί ενοχλητικές εργασιακές συμπεριφορές, συγκριτικά με τους μεγαλύτερους συναδέλφους.

Ανάμεσα στις αιτίες που πυροδοτούν την παραίτηση λόγω κακής συναδελφικότητας φαίνεται ότι πρωταγωνιστούν οι παλιές αντιλήψεις σχετικά με το τι αποτελεί κίνητρο για εργασία, αλλά και η έλλειψη εργασιακών φιλιών.

Φράσεις όπως «εδώ είμαστε όλοι μια οικογένεια», «η ομαδική δουλειά είναι αυτή που φέρνει αποτελέσματα» και «δώσε το 110% του εαυτού σου» μοιάζουν σήμερα πολύ ξεπερασμένες και, σύμφωνα με την πλειονότητα των ερωτηθέντων, πρέπει να καταργηθούν.

Από την άλλη, η μη καλλιέργεια ενός φιλικού κλίματος στη δουλειά δεν δημιουργεί επαρκή συναισθηματικά κίνητρα, κάνοντας σε κάποιον πιο εύκολη τη σκέψη να παραιτηθεί. Το ίδιο φαινόμενο λειτουργεί και αντίστροφα: Όταν ένας στενός συνάδελφος φεύγει, σύμφωνα με τις έρευνες, 1 στους 10 εργαζομένους ακολουθεί το παράδειγμά του και παραιτείται.

Ο Sean Butcher, σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού και μέντορας της Reflect Consultancy λέει στο METRO: «Όταν ένας φίλος από τη δουλειά παραιτείται, είναι φυσικό να νιώθεις απογοήτευση. Μαζί του έχεις βιώσει τις επιτυχίες, αλλά και τις δύσκολες στιγμές στη δουλειά, κάτι που κάνει την παραίτηση πιο εύκολη.

Είναι σημαντικό να σκεφτείς γιατί ο εργασιακός σου φίλος παραιτήθηκε. Μπορεί να είναι μια ανώτερη θέση εργασίας ή μια δουλειά με μεγαλύτερο μισθό, με καλύτερες προοπτικές ή ακόμη και με μεγαλύτερη ευελιξία, που του επιτρέπει να ζει τη ζωή του όπως τη θέλει.

Αν ο καλός σου συνάδελφος αλλάζει δουλειά γι’ αυτό το λόγο, τότε θα πρέπει να χαίρεσαι που κάνει αλλαγές, οι οποίες θα βελτιώσουν τη ζωή του».