Πώς να βρεθεί μια ισορροπία με τόσα γλυκά γύρω μας αυτές τις μέρες; Ο περισσότερος κόσμος μάλιστα «φοβάται» ότι δε θα καταφέρει να συγκρατηθεί και θα παχύνει λόγω των γλυκών πειρασμών. Και πιθανώς να έχει και δίκιο, μιας και όπως και να το κάνουμε τα γλυκά έχουν θερμίδες, δηλαδή ενέργεια, την οποία εμείς συνήθως καθισμένοι σε ένα οικογενειακό τραπέζι δε θα χρησιμοποιήσουμε και ο οργανισμός μας θα τη μετατρέψει σε λιπάκι… Από την άλλη το να φοβόμαστε κάτι άψυχο όπως τα γλυκά είναι λίγο παράλογο, αλλά αυτό έχει να κάνει με το πόσο μπορούμε να ελέγξουμε το τι τρώμε και πόσο αφήνουμε να μας επηρεάσει ένα νόστιμο τρόφιμο.
Το θέμα είναι ότι όσο περισσότερο τρώμε γλυκά τόσο περισσότερο τα αναζητούμε. Και πριν προλάβει κανείς να σκεφτεί ότι δε φταίμε εμείς, αλλά ο οργανισμός μας που έχει εθιστεί και δεν μας αφήνει σε ησυχία, να σημειωθεί ότι η έξη είναι καθαρά ψυχολογική και κανείς δεν παρουσίασε πραγματικό στερητικό σύνδρομο με συμπτώματα σωματικά, τη στιγμή που στερήθηκε το γλυκό. Σε μια φυσιολογική διατροφή λοιπόν, όλα τα τρόφιμα είναι επιτρεπτά αρκεί να βρούμε το μέτρο. Σίγουρα μέσα στις γιορτές θα φάμε τα γλυκάκια μας, ειδικά τα εποχιακά τα οποία δεν τα γευόμαστε τον υπόλοιπο χρόνο, αλλά θα πρέπει να κάνουμε μια κράτη τις ενδιάμεσες μέρες. Σε ένα πλαίσιο μιας σωστής διατροφής τα απλά σάκχαρα θα πρέπει να αποτελούν μέχρι το 10% του συνόλου των θερμίδων, οπότε αν στο γιορτινό τραπέζι φάμε 2 κουραμπιέδες και 2 μελομακάρονα, καλό είναι να μη συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό όλη τη βδομάδα. Τα γλυκά δεν είναι σαν τα παγωτά που μετρούσαμε όταν ήμασταν 8 χρονών και δεν έχει νόημα να διαπραγματευόμαστε για το πόσα μελομακάρονα μας παίρνει να φάμε τη μέρα! Και πραγματικά δεν έχει καμία σημασία αν τα φτιάξαμε εμείς!
Και πριν γίνω ακόμα πιο αντιπαθητική (στο επόμενο άρθρο θα σας πω ότι δεν υπάρχει άγιος Βασίλης :P), το κλειδί είναι να μην αποκλείσουμε τα γλυκά από τη διατροφή μας και συγχρόνως να είμαστε επιλεκτικοί. Αν πούμε ότι δε θα φάμε καθόλου γλυκά, το πιο πιθανό είναι μετά το δεύτερο τραπέζι να ξεσαλώσουμε εντελώς. Θα πρέπει όμως, να καταναλώνουμε τα γλυκά με μια ελιτίστικη διάθεση. Αν κάτι δεν είναι τόσο νόστιμο μπορούμε να το αφήσουμε και να μη φορτωθούμε με θερμίδες που δε μας ικανοποιούν. Ειδικά οι γλυκατζήδες μπορούν και κρίνουν αν ένα γλυκό αξίζει ή όχι. Και τέλος, έχει μεγάλη σημασία η ποσότητα. Ένα γλυκό έχει την ίδια γεύση είτε φάμε 2 μπουκιές είτε 10. Αυτό που πρέπει να μας καθοδηγεί είναι η απόλαυση! Όσο νόστιμο και αν είναι κάποιο γλύκισμα, η ευχαρίστηση που παίρνουμε μειώνεται όσο λιγωνόμαστε. Όπως και να έχει πάντως, είναι σημαντικό να μείνουμε ικανοποιημένοι από τα γιορτινά εδέσματα και να μη σηκωθούμε από το τραπέζι ούτε με απωθημένα ούτε με τύψεις!
Καλές απολαύσεις!
