Αν κάτι πάει στραβά σε αυτή τη ζωή, αυτό είναι το internet. Ξυπνώντας σήμερα το πρωί, έκανα το καθιερωμένο scroll στα τρία πιο αγαπημένα μου websites. Έπεσα λοιπόν, πάνω σε ένα κείμενο το οποίο παρουσίαζε μια νέρα μορφή απόρριψης του ψηφιακού κόσμου, το ‘mooning’. Το mooning έχει πάρει το όνομά του από το do not disturb option (aka μισό φεγγαράκι) που έχεις στις ρυθμίσεις του smartphone σου. Για όσους δεν γνωρίζουν και δεν έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την επιλογή (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) δύο πράγματα πρέπει να ξέρετε μόνο: 1. Όλες οι κλήσεις και οι ειδοποιήσεις δεν χτυπούν, όσο είναι κλειδωμένο το κινητό σας, και 2. Μπορείς να ρυθμίσεις να έρχονται οι ειδοποιήσεις αυτών που θέλεις.

Το κείμενο αυτό, παρουσιάζει το mooning, σαν την συνέχεια του ghosting και του benching στον κόσμο των social media και την εύκολης πρόσβασης σε κάποιον που θέλεις. Πράγμα που σημαίνει πως βρέθηκε ακόμη ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί κάποιος να σε απορρίψει. Και έρχομαι εδώ σήμερα, να θέσω το τεράστιο ερωτηματικό που έχω στο κεφάλι μου, σε εσάς.

Πως γίνεται να βρίσκουμε κάθε μήνα και άλλον τρόπο απόρριψης ενώ το μόνο που θέλουμε είναι να βρούμε κάποιον να ταιριάζουμε;

Είναι πιθανό τελικά, να τρέχουν από πίσω μας τόσοι ενοχλητικοί τύποι που δεν θέλουμε για τους δικούς μας λόγους; Είναι δυνατόν να υπάρχει τόση μεγάλη προσφορά και καθόλου ζήτηση σε ένα “προϊόν” σαν τις σχέσεις;

Βλέπω έναν ψηφιακό κόσμο να καταρέει. Να σου δίνει αρκετά στοιχεία για να γκοστάρεις, να μπεντσάρεις και τέλος να στείλεις στο φεγγάρι όλες τις εν δυνάμει σχέσεις που θα μπορούσες να είχες αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Ενώ ταυτόχρονα, βλέπω και έναν ανθρώπινο κόσμο να καταρέει. Άνθρωποι μόνοι, να ψάχνουν, να γκρινιάζουν, να μην μπορούν να διαχειριστούν τους ίδιους τους εαυτούς τους. Και εμείς εδώ να ανακαλύπτουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κρατήσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο ζωντανό. 

Πάμε καλά, ρε παιδιά;

Όλοι έχουμε βγει ‘λάθος’ ραντεβού. Ραντεβού που δεν μας ταιριάζουν, και πιθανώς να μην τους ταιριάζουμε και εμείς και απλώς να μην το έχουν καταλάβει ακόμη. Ραντεβού που απλώς δοκιμάζουμε. Κανείς από έμας όμως δεν έβγαινε αυτά τα ραντεβού ώστε να βρει το επόμενο στάδιο της απόρριψης. Κανείς δεν βγήκε με κάποιον για να του πατήσει τον εγωισμό και να του δείξει πως δεν θα είναι ποτέ αρκετός για εκείνες που θέλει (ή/και εσένα).

Αντί λοιπόν, να ψάχνουμε πως θα εξελιχθεί η απόρριψη σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι δεν τολμούν στην σκιά του φόβου γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ας αρχίσουμε να βρίσκουμε τρόπους για το πως γίνεται να δεχτείς κάποιον έτσι όπως ακριβώς είναι. Ή τουλάχιστον, τρόπους για να ανοιχτείς σε όλα εκείνα που πετούσες στον κάδο, επειδή ήταν πολύ εύκολο να το κάνεις. Γιατί είχες τρεις διαφορετικές επιλογές.