Ας το πιάσουμε από τα βασικά.
Εγώ όποτε έχω περίοδο και βρίσκομαι εκτός σπιτιού και πρέπει να πάω στην τουαλέτα να αλλάξω, δεν κρατάω ποτέ τη σερβιέτα «γυμνή» στα χέρια μου. Είτε θα την έχω μέσα σε ένα τσαντάκι, ή θα τη βάλω στην τσέπη μου (αν φοράω ρούχα που έχουν τσέπες) ή θα τη «χώσω» στο μανίκι μου.
Γενικά δεν νιώθω άνετα να γνωρίζει ο κόσμος γύρω μου – που δεν γνωρίζω – ότι έχω περίοδο και εκείνη τη στιγμή πηγαίνω στην τουαλέτα για να αλλάξω.
Γιατί όμως;
Από όταν ήμουν μικρή υπήρχε αυτός ο σιωπηλός θόρυβος γύρω από την περίοδο. Μην το πεις, είναι ντροπή. Μην το δείξεις, είναι ντροπή. Μην επηρεάζεσαι από την περίοδο είναι ντροπή. Μην πεις στη δουλειά ότι υποφέρεις από τον πόνο και δεν μπορείς να πας, είναι ντροπή – ειδικά αν το αφεντικό σου είναι άνδρας. Όταν μάλιστα αδιαθέτησα για πρώτη φορά, στην Πέμπτη Δημοτικού ένιωθα και πάρα πολύ περίεργα στο σχολείο (λογικότατο). Θυμάμαι ήταν απόγευμα, αδιαθέτησα στο σπίτι και η μητέρα μου, ξεστόμισε μια ατάκα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, «τώρα θα σταματήσεις να παίζεις με τις κούκλες σου γιατί μπαίνεις σε ένα νέο κεφάλαιο της ζωής σου». Πολύ βαριά ατάκα για ένα παιδάκι. Δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς αυτή τη νέα είσοδο στη ζωή σου και σίγουρα δεν μπορείς να ανοίξεις μια κουβέντα την επόμενη ημέρα στο σχολείο με τις φίλες σου.
Εμένα η περίοδος με γονάτιζε παλαιότερα και όταν λέω παλαιότερα εννοώ και πριν από μισό χρόνο.
Ακατάσχετη αιμορραγία, πολλά διαφορετικά παυσίπονα, πολύ κλάμα, ιδρώτας, τάση για εμετό (και εμετοί) και αδιανόητο πόνο. Ως εκ τούτου, πήγαινα στο φαρμακείο για να μου κάνουν ενέσεις για τον πόνο, έχω πάει στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείου μέσα στη νύχτα διότι υπέφερα και όταν ήμουν μικρότερη ένας γυναικολόγος που με παρακολουθούσε τότε μου είχε συστήσει αντισυλληπτική αγωγή για να ανακουφιστώ το οποίο δεν έπιασε και έτσι όπως την άρχισα, την σταμάτησα.
Δεν θα ξεχάσω τις αμέτρητες φορές που ντράπηκα να πω είτε σε μήνυμα είτε σε email στο αφεντικό μου τον Νίκο ότι υπέφερα από την περίοδο και δεν μπορώ να πάω στο γραφείο και πόσα ψέματα χρησιμοποίησα προκειμένου να αποφύγω να πω ή να γράψω «δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι από τον πόνο, τους εμετούς και το αίμα».
Έτσι, είχα ψάξει να βρω ποιες χώρες προβλέπουν άδεια στους εργαζόμενους λόγω περιόδου.
Η παροχή αδειών σε γυναίκες, κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης τους, δεν συνιστά εξαίρεση, τουλάχιστον για κάποιες χώρες του πλανήτη.
Η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ινδονησία και η Ζάμπια είναι μερικές από αυτές, ενώ στη διαδικασία ψήφισης νομοσχεδίου, που θα απαιτεί από εταιρίες να παρέχουν τριήμερες άδειες σε γυναίκες που υποφέρουν από πόνους κατά την έμμηνο ρύση τους, βρίσκεται το ιταλικό κοινοβούλιο.
Στην Ινδία, μία σειρά από εταιρείες έχει υιοθετήσει ανάλογη προσέγγιση, δίνοντας τη δυνατότητα στις γυναίκες εργαζόμενες να αποχωρούν εφόσον υποφέρουν από πόνους. Στις υπόλοιπες χώρες, ωστόσο, δεν πρόκειται για μια κοινή παροχή άδειας η οποία επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε εργοδότη, αλλά για μια θεσπισμένη πολιτική.
Στην Ιαπωνία, μάλιστα, έχει θεσπιστεί σχετικός νόμος, από το 1947, με τη Νότια Κορέα να ακολουθεί το 2001. Έκτοτε, έχει δεχθεί πυρά, κυρίως από άνδρες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την εν λόγω πολιτική ως διάκριση υπέρ του γυναικείου φύλου. *(πηγή www.aftodioikisi.gr)
Προχθές το βράδυ αργά – εκεί που κάνω τον απολογισμό της ημέρας και απαντάω σε όλα τα μηνύματα που λαμβάνω στο Instagram, διαβάζω ένα μήνυμα από την Αγάπη Γκότσικα – εθελόντρια του οργανισμού H3RS – για την καμπάνια ενημέρωσης #PeriodPoverty σχετικά με την περίοδο και την αντιμετώπισή της. Η Αγάπη με ρώτησε αν είμαι on board στο να στηρίξω τον σκοπό τους και να επικοινωνήσω τα μηνύματά τους. Μα πώς θα μπορούσα να απέχω από μια τέτοια θεματική; Μια θεματική που αφορά κατά τη γνώμη μου όλες τις γυναίκες.
To H3RS είναι ένας οργανισμός που δραστηριοποιείται στους τομείς της γυναικείας ενδυνάμωσης και της ισότητας των φύλων.
Η μη απόλυτη προσέγγιση του όρου “γυναίκας” και η αντίληψη του όρου ως κάτι ανοιχτό σε παρεμβάσεις και επανακαθορισμό της σημασίας του, είναι εκείνο που τον καθιστά διαφορετικό. Το Ε αντιστρέφεται στον αριθμό 3 δηλώνοντας τους τρεις βασικούς πυλώνες που στηρίζεται ολόκληρη η προσπάθειά μας!
Redefining. Reshaping. Rebooting.
Η αναταραχή που προκαλείται δε στο μυαλό και στην ψυχή μας λόγω των ορμονών είναι κάτι ανεξέλεγκτο. Αυτό αν δεν έχεις περίοδο δεν το καταλαβαίνεις. Συχνά, μέχρι και ο σύντροφός μου, με «κοροϊδεύει» όταν έχω περίοδο. Ξέρει ότι δεν είμαι ο εαυτός μου. Μάλιστα, μια φορά μου είπε, την επόμενη ημέρα από τσακωμό μας ότι συμπεριφέρθηκα έτσι (με ένταση) διότι ήμουν αδιάθετη – που είναι σαν να σε ακυρώνει ο άλλος, εσένα, τα νεύρα σου, τα επιχειρήματά σου και τη θέση σου πάνω στη δεδομένη κουβέντα – τύπου «δεν σε πήρα και πολύ στα σοβαρά διότι οι ορμόνες σου έκαναν πάρτυ».
Η Η3RS αναπτύσσει και καλύπτει βασικές πτυχές που αφορούν στην περίοδο.
Το κόστος παραδείγματος χάριν που προκύπτει από την αγορά των προϊόντων που όλες οι γυναίκες χρειάζονται κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, στηρίζοντας την κατάργηση του φόρου σε αυτά. Δίκαιο μου ακούγεται αφού δεν έχουμε επιλογή. Πρέπει να τα έχουμε στη διάθεσή μας εκείνες τις ημέρες (βρέξει – χιονίσει) και όλες γνωρίζουμε ότι φτηνά δεν τα λες.
Αξίζει πάντως να ρίξετε μια ματιά στον οργανισμό αυτό. Θα σας παροτρύνει να δείτε με άλλο μάτι την περίοδο. Εμένα πάντως με έκανε και θα τους στηρίξω!
Σαφέστατα δεχόμαστε διάκριση (ΚΑΙ) για το λόγο αυτό. Μα κρίμα δεν είναι;
Ο λόγος που έχουμε την περίοδο στη ζωή μας, είναι για να φέρουμε ζωή στον κόσμο.
Υπάρχει κάτι πιο ιερό από αυτό αναρωτιέμαι;
Υπάρχει κάτι πιο υγιές;
Γιατί να πρέπει να νιώθουμε «άρρωστες» λοιπόν αυτή τη μια φορά το μήνα;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πώς μπορείς να συμμετέχεις στην καμπάνια, από την οθόνη του υπολογιστή σου;
- να υπογράψεις το petition για την κατάργηση του φόρου στα προϊόντα περιόδου
- να συμμετέχεις στο Facebook Group
- να αναδημοσιεύεις το Instagram περιεχόμενό με hashtag #PeriodIsPower
- και να μοιραστείς επώνυμα ή ανώνυμα μία ιστορία περιόδου σου, σε αυτήν τη φόρμα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
