Εκεί έξω υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία θα έπρεπε να είναι εντελώς δωρεάν. Είτε πρόκειται για εμπειρίες και υπηρεσίες, είτε για υλικά και προϊόντα. Κάποια πράγματα πρέπει να τα απολαμβάνουμε ανεξάρτητα της οικονομικής μας κατάστασης. Την εποχή που οι άνεργοι έφτασαν να είναι περισσότεροι από τους τραγουδιστές αυτής της χώρας, ήρθα και εγώ να απορήσω για μερικά πράγματα.
Πράγματα που δεν θα έπρεπε να πληρώνουμε σε έναν ιδανικό, ονειρικά πλασμένο κόσμο είναι:
1. Επισκέψεις σε μουσεία
Γιατί θα πρέπει να πληρώνουμε για τον πολιτισμό, την κουλτούρα και την ιστορία; Θα πρέπει να πληρώνεις μόνο για ειδικές εκθέσεις, για προσωπικά project τέχνης, ναι.
2. Κατοικίδια
Μην αγοράζεις, υιοθέτησε! Αν υιοθετήσεις ένα αδέσποτο από ένα καταφύγιο θα πληρώσεις ένα μικρό –ίσως- ποσό για τα έξοδα φροντίδας και περίθαλψης αλλά είναι για καλό σκοπό. Θα υποστηρίξεις μια προσπάθεια και θα είσαι ένας από αυτούς που δεν βάζουν ετικέτα με τιμή στα ζώα.
3. Βιβλία
Εδώ τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Οι συγγραφείς πρέπει να πληρώνονται. Τα βιβλία πρέπει να υπάρχουν σε όλα τα σπίτια. Τα παιδιά πρέπει να έχουν πρόσβαση στην λογοτεχνία όποια και αν είναι η οικονομική κατάσταση των γονιών. Τα σχολεία πρέπει να έχουν ενημερωμένες βιβλιοθήκες.
4. Το κόστος των ATM
Γιατί; Από τα πράγματα που δεν κατάλαβα ποτέ.
5. Μουσική – Θέατρο
Θα έπρεπε να πληρώνεις το cd που αγοράζεις αλλά θα έπρεπε οι συναυλίες να είναι πληρωμένες από φορείς πολιτισμού. Θα έπρεπε ο κόσμος θα μπορεί να παρακολουθεί μια συναυλία ή μια παράσταση στην Επίδαυρο χωρίς να σκέφτεται το κόστος του εισιτηρίου.
6. Αθληση
Δεν θα έπρεπε να είναι δωρεάν; Γιατί ο άνεργος που έχει χρόνο άπλετο να μην μπορεί να έχει πρόσβαση σε γυμναστήριο δωρεάν;
7. Υπηρεσίες πληροφοριών
Γιατί θα πρέπει να πληρώνουμε για τις υπηρεσίες καταλόγου; Για την ώρα και τον καιρό;;;
8. Εκπαίδευση
Μιλώντας για μεταπτυχιακές σπουδές, για σεμινάρια κλπ. Για να το διεκδικώ σημαίνει πως το θέλω και το μπορώ γιατί να πρέπει να τσεκάρω τις οικονομίες μου για το αποκτήσω;
9. Birthday parties
Ονειρεύομαι έναν κόσμο με εστιατόρια που θα έχουν σκεφτεί να κερνάνε εσένα και την παρέα σου όταν έχεις γενέθλια.
13. Το φαγητό των παιδιών
Αυτοί οι μικροί άνθρωποι δεν θα πρέπει να πληρώνουν για τίποτα, πόσο μάλλον για το φαγητό τους.
14. Νερό
Ξανά απορώ.
15. Προφυλακτικά
Μοιράστε παντού και τα απλά αλλά αυτά τα κάτι φωσφοριζέ, κάτι με ρίγες, κάτι με άρωμα παπάγια. Υπάρχουν και άνθρωποι με ειδικές επιθυμίες.
16. Εξετάσεις υγείας
Δεν θα ήταν υπέροχο να μπορούν όλοι να κάνουν τις εξετάσεις τους χωρίς να τις υπολογίζουν ως έξοδο;
17. Έξοδα για διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης και κάποια άγνωστα παράβολα
..που κανένας δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν, που εξυπηρετούν και γιατί πρέπει να τα πληρώσουμε.
18. Έξοδα περίθαλψης ηλικιωμένων
Θέλει και επεξήγηση;
19. Διόδια
Τρέμω μήπως με ρωτήσει ο ανιψιός μου γιατί πληρώνουμε τον δρόμο για το χωριό.
20. Παραλίες
Είναι έγκυος το κορίτσι του Ράιαν, το έμαθες;
21. Φάρμακα
Χώρισε και η Τζένη με τον Πέτρο.
Και που λες, σε έναν κόσμο ονειρικά φτιαγμένο τα πράγματα θα είναι πιο απλά, πιο εύκολα και πιο προσβάσιμα σε όλους, ανεξάρτητα πόσα μπορεί να πληρώσει. Κάποια βασικά που κάνουν την ζωή πιο αξιοπρεπή και πιο ευχάριστη θα πρέπει να είναι δεδομένα σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις ”τάξεις”.
Για να είναι δωρεάν, έστω κάποια από τα παραπάνω, προϋποθέτει ότι θα ανήκουν στο κράτος και ότι οι φόροι θα είναι αναδιανεμητικοί, δηλαδή όχι ανταποδοτικοί. Δηλαδή, πληρώνουμε (ανάλογα με το εισόδημά μας κλπ) ώστε να τα έχουν δωρεάν ακόμα κι εκείνοι που δεν πληρώνουν φόρους ή ικα (χαμηλό εισόδημά, ανεργία κλπ). Η σύγχρονη τάση του φιλελευθερισμού απ’ ΄ότι μπορώ να καταλάβω πρέσβεύει ακριβώς το αντίθετο! Ιδιωτικοποιήσεις (οπότε ξέχνα και τα λίγα δωρεάν ή φτηνά) και συντάξεις, περιθαλψη, παιδεία ΜΟΝΟ σε όσους έχουν να πληρώσουν. Οπότε το θέμα είναι πολιτικό. Δεν είναι θέμα “αχ τι κακό κράτος που έχουμε κλπ”. Αν καταργήσουμε το “κακό κράτος που έχουμε” όλα θα είναι ιδιωτικά και τίποτα δωρεάν. Μαλλον θα πρέπει αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο πολιτικά και όχι να αναμασάμε τις “ειδήσεις” που μας διδάσκουν ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τους “κακούς” δημόσιους υπαλλήλους κλπ..