Η πεποίθηση που επικρατεί σχετικά με το μεγαλύτερο χάρισμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, ποικίλλει ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός. Το φάσμα εστίασης του ενδιαφέροντος, περιλαμβάνει πληθώρα εκδοχών που αρκετά συχνά δεν σχετίζονται ιδιαίτερα μεταξύ. Η ρητορική ικανότητα, η ευστροφία, η εξωτερική ομορφιά, η ευγένεια,  η σωματική ή νοητική δύναμη, αποτελούν μερικά από τα συστατικά της επιτυχίας ανθρώπων που εκθειάζονται είτε από το υπόλοιπο κοινό, είτε από τα ΜΜΕ. Ανθρώπους κατά τα άλλα “φυσιολογικούς” και “καθημερινούς” σαν όλους εμάς, που όμως η προσωπική επένδυση χρόνου στη συγκεκριμένη ικανότητα τους, αναδιαμόρφωσε τον τρόπο ζωής τους και κατά συνέπεια τους ίδιους.

Η πολυφωνία των απόψεων σχετικά με το πολυτιμότερο συστατικό που μπορεί να οδηγήσει ένα “καθημερινό” άνθρωπο σε μια εκδοχή παραδειγματισμού και έμπνευσης για τους γύρω, ίσως να εστιάζεται σε ένα ιδιαίτερο “χάρισμα”, αυτό της προσαρμοστικότητας. Πρόκειται για την “ξεχωριστή” ικανότητα του να εναρμονίζεται κανείς στο εκάστοτε περιβάλλον και στις συνθήκες που δημιουργούνται ή που προκύπτουν, μέσα από τις διαρκείς εξελίξεις, ανεξαρτήτου έντασης και απρόοπτης ή ξαφνικής εμφάνισης. Η διάθεση και η πρόθεση του καθενός μας στο να μην μένει πίσω…, να προχωρά και να αντιμετωπίζει κάθε “εμπόδιο” σαν μια επιπλέον ευκαιρία να ανακαλύψει περαιτέρω τη σκέψη του και κατά συνέπεια τον ίδιο του τον εαυτό.

Η μόδα υπηρετεί και ταυτόχρονα μας “διδάσκει” μέσα από την μακροχρόνια ιστορία της, την ικανότητα της να προσαρμόζεται στο τώρα κάθε εποχής! Ο βιρτουισμός της στο να παρέχει σε τόσες διαφορετικές γενιές την δυνατότητα να εκφράζονται με την ίδια ένταση αλλά με το δικό τους διαφορετικό και ξεχωριστό τρόπο, αναμφίβολα δεν το συναντάμε πουθενά αλλού στα ίδιο επίπεδο. Ξεκάθαρα αποτελεί το εμπνευστικότερο παράδειγμα, σχετικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε κάθε τι καινούργιο και τη στάση που ακολουθούμε απέναντι του.

Ανεξάρτητα λοιπόν από τις δυσκολίες που σαφέστατα κάθε φορά καλούμαστε να υπερνικήσουμε προκειμένου να εναρμονιστούμε με το νέο ¨ρυθμό” του τώρα, αυτό που ίσως μας αξιολογεί περισσότερο, είναι η διάθεση μας να γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Αυτή η “γνωριμία”, γίνεται συνήθως έξω από τα πλαίσια της οικειότητας και της ασφάλειας της ρουτίνας που προκύπτει μέσα από μια επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα. Όλο μας το είναι, ενεργοποιείται κάθε φορά που καλούμαστε να βρούμε μια νέα πορεία σε μια διαδρομή που δεν έχουμε “διαβεί” ποτέ ξανά. Η στάση μας, το είναι μας, οι απόψεις αντικατοπτρίζονται σε κάθε μας σκέψη, απόφαση και κίνηση απέναντι στο άγνωστο.

Ίσως η εγωιστική και ανασφαλή οχύρωση, πίσω από μια παθητική και αρνητική αντίληψη για κατανόηση του διαφορετικού και του νέου, να μας περιγράφει τόσο το φαινόμενο του ρατσισμού, όσο και του χάσματος των γενεών. Ίσως αν αργότερα από αρκετά χρόνια καθίσουμε σε μια πολυθρόνα και διηγηθούμε ιστορίες στα εγγόνια μας, να συνειδητοποιήσουμε ότι ποτέ στην ουσία δεν αλλάξαμε αυτό που μας αντιπροσωπεύει και μας χαρακτηρίζει, απλά ανακαλύψαμε διαφορετικούς τρόπους να το επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε με “νέους” και “διαφορετικούς” ανθρώπους.

Αφού λοιπόν η μόδα μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, ας υιοθετήσουμε την διαχρονική της επιθυμία να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται διαρκώς σε κάθε εποχή και σε κάθε γωνία του πλανήτη.