Ο εναλλακτικός τίτλος του άρθρου θα ήταν Prioritizing Pleasure αλλά είπα να δώσω προτεραιότητα στην ανηφόρα μιας και μια τέτοια ανεβαίνω με τον εαυτό μου από πάντα.

Για να κερδίσουμε, λένε οι σοφοί, την ευτυχία πρέπει να κάνουμε το σωστό focus στο σωστό πράγμα, την σωστή στιγμή και με τον σωστό τρόπο. Θα στο πω αλλιώς: Για να κερδίσεις την ευτυχία αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να θέσεις τις σωστές προτεραιότητες. Και αυτή είναι η δική μου ανηφόρα αγαπημένη ή αγαπημένε μου.

Ένα πράγμα την φορά

Στοιχηματίζω πως μου λείπει κάποιο ένζυμο σχετικά με το ”σύστημα” του focus. Νομίζω πως φτιάχτηκα για να κάνω μόνο multitasking πράγματα. Και δεν το λέω για καλό.  Είναι σχεδόν κατάρα να μην μπορείς να αφοσιωθείς σε κάτι που σου αρέσει. Να το απολαύσεις. Ό,τι και αν είναι αυτό ταυτόχρονα θέλω να τσεκάρω το inbox μου, να ακούω καινούργια κομμάτια και να τραβάω και καμία φωτογραφία για το Instagram. Εσύ δηλαδή όταν μαγειρεύεις στέκεσαι με ένα ποτήρι κρασί όπως στις ταινίες πάνω από την κατσαρόλα για να μυρίζεις τα αρώματα και υπομονετικά να απολαύσεις το κόψιμο της σαλάτας; Γιατί εγώ δεν το έχω καταφέρει ποτέ. Την ώρα που βράζουν τα μακαρόνια θα πλένω τα κατσαρολικά της σάλτσας ή μπορεί και να τακτοποιώ το ραφάκι με τα μπαχαρικά μιας και τα είδα ανακατεμένα μπροστά μου.

Η αλήθεια είναι πως μπορώ να φανταστώ την χαρά της στιγμής. Μπορώ να καταλάβω την αξία του ενός πράγματος την φορά με την κατάλληλη προσοχή, απλά δεν μπορώ να την ακολουθήσω. Κάτι πάντα με αποσπά.

Μισό, τηλέφωνο

Θέλω να μοιραστώ μαζί σου την αγωνία του να μην μπορείς να επικεντρωθείς σε κάτι. Από την μια ξέρεις πως κάτι χάνεις, από την άλλη δεν θες να σε μαλώσεις και να νιώσεις ενοχές ΚΑΙ για αυτό. Σιγά κιόλας μη νιώσουμε τύψεις επειδή βγάζουμε διπλή και τριπλή δουλειά μέσα στον ίδιο χρόνο. Μετά έρχεται η δυσκολία στο να έχεις τις σωστές προτεραιότητες στη ζωή σου.

Οι άνθρωποι με την σειρά

Το μεγάλο μπέρδεμα είναι όταν σε μια γιορτή οικογένεια και φίλοι σου ζητάνε να είσαι μαζί τους και εσύ θες να βρεις τρόπο να κάνεις ένα μεγάλο πάρτι να τους καλέσεις όλους και κανείς να μην έχει παράπονο. Πριν μερικά χρόνια ήταν η πρώτη Πρωτοχρονιά του ανιψιού μου και η αδερφή μου με έπεισε να κάνω μαζί τους την αλλαγή. Την ίδια χρονιά η καλύτερη μου φίλη αποφάσισε να κάνει πάρτι και μερικές μέρες πριν εγώ να γνωρίσω τον έρωτα της ζωής μου. Το αποτέλεσμα; Προσπάθησα να προλάβω και να ευχαριστήσω όλες τις πλευρές οπότε και έκανα πρωτοχρονιά με τον μοναδικό σιχ ταξιτζή που έχουμε στην Αθήνα.

Στην προηγούμενη δουλειά τα κορίτσια του γραφείου ήθελαν κάθε Παρασκευή να πηγαίνουμε για ένα ποτό και κάτι να τσιμπήσουμε μετά την δουλειά στο Μπρίκι. Την ίδια εποχή οι φίλες μου ήθελαν κάθε Παρασκευή να πηγαίνουμε για φαγητό το βραδάκι. Το αποτέλεσμα; Κάθε Παρασκευή έτρωγα και έπινα επι δύο συν τρια κιλά.

Δεν έχω δοκιμάσει ακόμα να βάλω σε μια τάξη τους ανθρώπους της ζωής μου γιατί εκ πεποιθήσεως αρνούμαι να θέσω προτεραιότητα σε ανθρώπους. Όλοι μου είναι σημαντικοί. Το αποτέλεσμα; Όλοι θυμωμένοι όταν θέλω να κάτσω μόνη μου. Σας κακόμαθα.

Μισό να ανεβάσω το κεκάκι μου μια φωτογραφία

Εντάξει. Και που λες δεν είναι μόνο αυτό. Συνήθως εσύ ο ίδιος άνθρωπος που δεν μπορείς να τα βάλεις σε μια τάξη, πάσχεις από σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, δηλαδή όχι μόνο δεν κάνεις focus αλλά πετιέσαι και από θέμα σε θέμα που όσο να πεις δυσκολεύει το έργο σου ακόμα πιο πολύ. Παράνοια. Παντού δυσαρεστημένοι άνθρωποι, τηλέφωνα που χτυπάνε, αναπάντητα emails, κεκάκια που περιμένουν να φωτογραφηθούν. Ένας άνθρωπος είμαι.

Δεν πιστεύω να περίμενες από κάποια που δεν κάνει φόκους να σου δώσει στ΄αλήθεια λύση σ΄αυτό. Έγραφα και ετοιμαζόμουν για σινεμά παράλληλα. Μόνη μου.