Είτε ζείς και αναπνέεις στην Νύμφη του Θερμαϊκού από τη στιγμή που γεννήθηκες, είτε από εκείνη την στιγμή την ευλογημένη που ήρθες σαν φοιτητής, είτε λόγω συγκυριών, το μόνο σίγουρο είναι ότι την λατρεύεις! Είναι έρωτας με την πρώτη ματιά αυτή η πόλη που έχει και τα αρνητικά της βέβαια, αλλά εδώ θα μιλήσουμε μόνο για τα θετικά, αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μας την κάθε μέρα που περνάει σε αυτή την πόλη του Βορρά.

1. Τόσο όσο

Από τα πρώτα συν (ειδικά αν είσαι από Αθήνα) είναι ότι η πόλη αυτή είναι μαζεμένη. Είναι τόσο όσο χρειάζεται για να κινηθείς παντού. Θέλεις να πάς κέντρο από Βορρά, Νότο, Ανατολή ή Δύση; To πολύ-πολύ να σου πάρει μισή ωρίτσα με λεωφορείο, ένα εικοσαλεπτάκι με ποδήλατο πέντε λεπτά με αυτοκίνητο (αρκεί να ξέρεις που να παρκάρεις). Είναι τόσο μεγάλη, ώστε να μην τη βαριέσαι και τόσο μικρή που σου επιτρέπει όταν ερωτευτείς μια γωνιά της ή ένα μαγαζάκι της να πηγαίνεις όσο συχνά θέλεις χωρίς να σκέφτεσαι το πώς ή πόση ώρα θα σου πάρει για να φτάσεις εκεί.

2. Ραντεβού σε 10΄ στην Καμάρα.

Με τους φίλους δεν κανονίζεις ένα μήνα πρίν για να βγείς για ένα καφέ καθημερινή, αφού πρώτα έχουν υπολογιστεί με επιμέλεια τα ρεπό του καθενός. Απλά παίρνεις τηλέφωνο, λέτε που και πότε και βγαίνετε. Ένα άλλο υπέροχο είναι ότι και να μην ξέρεις καλά την πόλη και τους δρόμους, δίνεις ραντεβού σε σημεία κατεθέν της πόλης και βρίσκεστε. Μερικά από αυτά είναι φυσικά η Καμάρα, η Ναυαρίνου στα αρχαία, το άγαλμα του Βενιζέλου, ο «αγέρωχος» ένα άγαλμα ενός παιδιού σε ένα συντριβάνι πίσω από τη Ναυαρίνου (καταλάβαίνεις προς τι το ψευδώνυμο όταν το βλέπεις) και τόσα μα τόσα άλλα. Τη Ροτόντα και τον Λευκό Πύργο δεν τα βάζω γιατί είναι στρογγυλά και υπάρχει κίνδυνος ο ένας να είναι από τη μία μεριά κι ο άλλος από την άλλη, να τηλεφωνηθείτε, να πείτε το «α ναι κι εγώ εδώ είμαι» και να αρχίσετε να γυρνάτε γύρω-γύρω από τον Λευκό ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να μην βρεθείτε ποτέ! TIP-Πάντα να λέτε ποια μεριά κοιτάτε!

3. Λίγο από όλα

Θέλεις μπουζούκια; Πάμε. Θέλεις μπαράκι; Πάμε. Καλό φαγητό; Έχει! Ρακές; Έχει. Ντίσκο; επίσης! Afterάδικα; ναι! Για καφέ δεν μιλάω.. Θέατρα; Εδώ υπάρχει ένα θέμα, επειδή έρχονται για λίγο καιρό από Αθήνα, πρέπει να ενημερώνεσαι συνεχώς, ώστε να προλάβεις να κλείσεις αυτά που επιθυμείς. Αλλά, η πόλη έχει τους δικούς της θιάσους , κάποιοι από τους οποίους ανεβάζουν αξιόλογες παραγωγές κάθε χρόνο.

Τι να κάνεις τη μέρα με αυτή τη σειρά: Αρχίζεις με βόλτα ή ποδήλατο από τα θεματικά πάρκα με κατεύθυνση το λιμάνι. Αφού στο ύψος του Λευκού Πύργου κάνεις ένα διάλλειμα για καφέ στο χέρι, συνεχίζεις προς τη Μητροπόλεως να χαζέψεις βιτρίνες. Παίρνεις τον δρόμο για την εκκλησία της Αγ. Σοφίας για να παρατηρήσεις ακόμα μια φορά το «κόκκινο σπίτι», μια βίλα για την οποία οι αστικοί μύθοι οργιάζουν, ενώ αφήνεσαι ταυτόχρονα στην ευωδιά που έρχεται από το ζαχαροπλαστείο Cookie Man. Βανίλια και κανέλα. Ότι χρειάζεται για να παρασυρθείς και να αγοράσεις 2-3 μπισκότα 5-10! Αφού τα μπισκότα σου κόψουν την όρεξη πρέπει να την ξανανοίξεις κάπως και συνεχίζεις το περπάτημα προς την Τσιμισκή για να σταματήσεις στο ύψος των Λαδάδικων. Εδώ υπάρχουν δύο επιλογές. Μπαίνεις μέσα στα Λαδάδικα και βρίσκεις το τσιπουράδικο της αρεσκείας σου ή γυρνάς το κεφάλι σου δεξιά και βλέπεις σε ένα κτίριο ένα τεράστιο γκραφιτι μια κοπέλα κι έναν φοίνικα. Σε εκείνο το στενάκι ακριβώς βρίσκεται το μαγαζί με τα καλύτερα σουτζουκάκια- «τα σουτζουκάκια του Λάμπρου».

Τι να κάνεις την νύχτα: Αρχίζεις ακονίζωντας το μυαλό σου σε ένα από τα braingames της πόλης! Υπάρχουν πολλά. Δύο από αυτά βρίσκονται στην Αγ. Σοφίας. Ένα είναι το Locked και το άλλο το Braingame. Υπάρχουν άπειρα για του λόγου το αληθές, κάθε ένα με διαφορετικά δωμάτια και θεματολογία που σε μεταφέρει σε μια άλλη πραγματικότητα. Την μια γίνεσαι ο Ιντιάνα Τζόουνς που προσπαθεί να ανακαλύψει το χαμένο διαμάντι και την άλλη είσαι όμηρος στο σινεμά, ενώ έχεις να κάνεις με μια διπολική ταξιθέτρια! Συνεχίζεις για ποτό στο Senor στην Προξένου Κορομηλά ή στο Frankies (Ρογκότη 4). Αν θέλεις πολυκοσμία κατευθύνσου Βαλαωρίτου και προτίμησε το COCO ZEN για το ποτό σου. Τώρα αν ζητάς κάτι πιο ήσυχο και elegant πήγαινε στα «7 Κτήματα» για φαγητό και κρασί, στο οποίο υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Αν θέλεις ρεμπέτικη ποιότητα επισκέψου την «Πριγκηπέσσα» απέναντι από τον Λευκό Πύργο (Φιλικής Εταιρείας 5).

Επειδή όπως στο κρασί έτσι και στη ζωή πρέπει να υπάρχει ποικιλία, η κάθε μέρα δεν μπορεί ποτέ να είναι η ίδια στην Θεσσαλονίκη γιατί πάντα υπάρχει κάτι καινούριο να ανακαλύψεις! Οπότε πάρε χαρτί και μολύβι, σχεδίασε εσύ την επόμενη μέρα ή νύχτα, ή πολύ απλά, αφέσου στον ρυθμό της πόλης να σε παρασύρει όπου εκείνος διαλέξει και πιστεψέ με, δεν θα το μετανιώσεις! Γιατί όπως λέει και το άσμα «..Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στον ντουνιά, βράδια μποέμικα τραγούδια στα σοκάκια, γλέντια ξενύχτια μες στην κάθε γειτονιά»