Τα Σάββατα.

Πώς γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα;

Τα Σάββατα που όλοι περιμένουν να έρθουν.

Όπως κάποτε τα περιμέναμε και εμείς.

Για να πήξουμε στην κίνηση της Πειραιώς, της Κηφισίας όταν πηγαίναμε σινεμά, όταν πηγαίναμε για ποτό. Όταν κουρασμένοι απο την απογευματινή βόλτα του Σαββάτου, γυρνάγαμε σπίτι. Όταν κατέβαινες την Πειραιώς για να έρθεις σε εμένα για να δούμε ταινία. Όταν κατέβαινα την Κηφισίας φεύγοντας από εσένα επειδή μαλώσαμε.

Τα Σάββατα. Που τώρα σταματημένη στα φανάρια, κοιτάζω στα διπλανά αμάξια και βλέπω ζευγάρια να ζούνε τα δικά μας Σάββατα. Και εγώ πάω κάπου ή γυρνάω από κάπου , ψάχνοντας μια σταγόνα ευτυχίας. Αλλά δεν την βρίσκω, σε αυτά τα Σάββατα.

Πώς γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα;

Δεν ζήτησα να με αγαπάς τις Δευτέρες. Κανείς δεν αγαπάει τις Δευτέρες και στις Δευτέρες. Τα Σάββατα όμως;  Όλοι αγαπούν τα Σάββατα και στα Σάββατα. Τα Σάββατα που όλοι  βγαίνουν έξω για να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Για μια μέρα, για ένα Σάββατο, για όσο.

Πώς γίνεται να μην με αγαπάς τα Σάββατα;

Τα Σάββατα είναι για να αγαπάς.

Όσο αγαπάς τα Σάββατα, αγαπάς και τους ανθρωπους τη μέρα εκείνη σαν να είναι Σάββατα. Γιατί έχεις την ίδια ανυπομονησία και λαχτάρα να τους δεις, να τους ζήσεις να τους χορτάσεις σαν να είναι Σάββατα. Να πάρεις ανάσα μαζί τους για τις Δευτέρες που θα έρθουν.

Πώς γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα;

Πώς μπορείς να μη με κοιτάς καν τα Σάββατα;

Κι εγώ πώς θες να μπορώ τα Σάββατα;

Κι εγώ πώς θες να μπορώ τα Σάββατα εμένα και τους άλλους;

Πώς γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα και πλέον να μοιάζουν με Δευτέρες;

Θλιμμένες, άχρωμες, βαρετές και αναγκαστικές, γεμάτες με χαμένες ευκαιρίες.

Πώς γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα;

Τα Σάββατα που θα ξημερώσουν Κυριακή, μια Κυριακή σαν και αυτή που θα έρθει και θα ξυπνήσω αργά το μεσημέρι χωρίς να πιστεύω για άλλη μια φορά στα θαύματα, όταν κάποιοι θα πιστεύουν και θα ελπίζουν στον Άγιο Βαλεντίνο.