Aπό τα παιδικά χρόνια των γονιών μας μέχρι που φτιάχτηκε το πρώτο κινητό πέρασαν δεκαετίες.
Οι συνθήκες εργασίες άλλαξαν, ο τρόπος αγορών άλλαξε, γάμοι ακυρώθηκαν. Τα ταξίδια μοιάζουν όνειρο ζωής και το πώς ορίζεται η διασκέδαση καλό είναι να αλλάξει στα απανταχού λεξικά. Ο τρόπος ζωής μεταμορφώθηκε σε κάτι που δεν είχαμε καν φανταστεί, και, τελικά, το ίδιο συνέβη και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Κι έτσι, εκεί που ο περιορισμός των μετακινήσεων έφερε μείωση στο επίπεδο καυσαερίου της πόλης, το κενό στην ατμόσφαιρα ήρθε γρήγορα να γεμίσει η αβεβαιότητα. Για το εάν το επάγγελμά σου έχει μέλλον έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, ή αν ίσως σε αυτό το διάστημα μπορείς να επενδύσεις σε επιπλέον σπουδές. Αν θα ήταν προτιμότερο να μένεις πιο κοντά σε συγγενείς και φίλους κι αν η σχέση σου είναι υγιής.
Και για πόσο περνάτε καλά όταν είσαστε μόνο οι δυο σας. Αν είναι καλή στιγμή για να κάνεις οικογένεια ή αν πρέπει να περιμένεις, και πόσο να περιμένεις. Τι να περιμένεις.
Η αλλαγή, που αρχικά δε βλέπουμε ιδιαίτερα φιλικά
Δίνοντάς μας λίγα credits, η αντίδραση στην αλλαγή είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να αντιστέκεται στις αλλαγές, εξαιτίας του φόβου. Προτιμάμε έτσι το προβλέψιμο, τη σταθερότητα, τη συνοχή, ακόμη κι αν ο συνδυασμός τους καταλήγει ανθυγιεινός για εμάς μεσο-μακροπρόθεσμα.
Σκέψου την τοξική σχέση στην οποία έδωσες πολύ περισσότερο χρόνο και ευκαιρίες από όσες χρειαζόταν. Τη μετακόμιση σε άλλο μέρος της γης που ήξερες ότι θα σου προσφέρει καλύτερο επίπεδο διαβίωσης, αλλά ποτέ δεν έκανες το βήμα. Την επιμονή σου σε έναν επαγγελματικό χώρο που δε σου προσφέρει εδώ και καιρό όλα όσα θα ήθελες για να εξελίσσεσαι και να προχωράς, παρά βαλτώνεις και εκνευρίζεσαι.
Η αλήθεια είναι όμως πως όλα αλλάζουν. Οι εποχές του έτους, τα σύννεφα στον ουρανό, τα χρόνια, το περιβάλλον, οι άνθρωποι, τα κύτταρα του σώματός μας, τα θέλω, τα μπορώ. Είναι ουτοπικό να αναζητάμε τη σταθερότητα σε ένα σύνολο που διαρκώς μεταβάλλεται.
Οι Κινέζοι φιλόσοφοι μπορούν να βοηθήσουν
Κι εδώ ακριβώς είναι που έρχονται οι Κινέζοι φιλόσοφοι με τον ταοϊσμό τους, να μας δείξουν μια εναλλακτική προσέγγιση. Ο ταοϊσμός ξεκίνησε στην αρχαία Κίνα κοντά στο 400 π.Χ. ως θρησκεία, αργότερα όμως εξαπλώθηκε στον κόσμο ως νοοτροπία.
Τάο σημαίνει “ο δρόμος” και υπόσχεται να σου προσφέρει αυτό ακριβώς. Ένα δρόμο, ένα φυσικό μονοπάτι να ακολουθήσεις, ακόμη κι όταν όλα γύρω σου αλλάζουν. Οι ταοϊστές παρομοιάζουν τη διαδρομή αυτή με ποτάμι.
Οπότε σκέψου ένα ποτάμι. Μη βάλεις πολλούς καταρράκτες και βράχια για αρχή, ειλικρινά δε σε συμφέρει, θα δεις. Και τώρα σκέψου εσένα σαν ένα φύλλο που πέφτει από ένα δέντρο, μέσα στο ποτάμι. Όπως αφέθηκες από το κλαδί να πέσεις στο ποτάμι γιατί απλά ήρθε το φθινόπωρο, έτσι πρέπει και να αφεθείς στο ποτάμι να κυλήσεις, απλά γιατί το νερό σε οδηγεί προς τα εμπρός. Πίσω με τίποτα δεν μπορείς να πας. Ίσως κάπου κολλήσεις για λίγο, αλλά και πάλι, θα έρθει νερό με περισσότερη δύναμη και θα σε ξεκολλήσει.
Ξύλα και κοτρόνες
Ο βασικός σκοπός του ταοϊσμού είναι –ως φύλλο που είσαι- να καταφέρεις να ακολουθήσεις το ποτάμι, με τις φυσικές του καμπύλες. Αλλά και τα εμπόδια που αναπόφευκτα θα βρεις μπροστά σου. Κι ας μην ξέρεις από πριν ποια θα είναι αυτά, ούτε και πόσα.
Ένας κορμός δέντρου ή αιχμηρές κοτρόνες. Κλαδιά που έπεσαν μες στη μέση ή ο καταρράκτης που προειδοποιήθηκες να μη βάλεις στην εικόνα σου, αλλά εσένα σου φάνηκε γραφικός.
Όπου κορμό δέντρου, μπορείς να βάλεις τη λήξη μιας επαγγελματικής συνεργασίας ή εργασίας. Όπου αιχμηρή κοτρόνα, ίσως να είναι ένα θέμα υγείας. Όπου κλαδιά μες τη μέση, μπορεί να είναι μια οποιουδήποτε είδους σχέση που σε κρατάει πίσω. Και ο καταρράκτης σου βέβαια, μπορεί να είναι ένας δύσκολος χωρισμός.
Το θέμα εδώ είναι να μπορείς να διατηρείς τη ζωή σου σε ισορροπία, χωρίς να αντιστέκεσαι στα εμπόδια που θα σου παρουσιαστούν. Όπως το φύλλο που συναντά όλα αυτά, αλλά έρχεται το νερό και το φέρνει ξανά σε κίνηση. Άλλοτε πιο ορμητικά, άλλοτε πιο ήπια, πάντως κυλάει μπροστά. Οι ταοϊστές είναι ανοιχτοί στις όποιες αλλαγές παρουσιάζονται στη ζωή τους, γνωρίζοντας πως δεν μπορούν να ελέγξουν το μέλλον. Παρά μόνο να προσαρμοστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε ό,τι αυτό θα τους φέρει.
Πώς μπορεί αυτό να εφαρμοστεί στο τώρα σου
Γίνε πάλι φύλλο και ξεκίνα να πλατσουρίζεις και δες μπροστά σου μια ωραιότατη κοτρόνα, να, μέχρι εκεί πάνω. Προσπαθώντας να κρατηθείς πίσω ενώ το ποτάμι προχωρά, το μόνο που θα καταφέρεις είναι ατσούμπαλα να πέσεις πάνω στην κοτρόνα και να χτυπιέσαι. Κι αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να έρθει ένα στραβό ρεύμα νερού να σε ξεκολλήσει. Και θα είσαι ήδη σχεδόν θρυμματισμένο.
Αν όμως βλέποντας την κοτρόνα αφεθείς στη ροή του ποταμού, εκείνο θα σε οδηγήσει γύρω-γύρω από το βράχο, ώστε να τον αποφύγεις ή ελάχιστα να τον ακουμπήσεις και να συνεχίσεις, έστω και λίγο τραυματισμένο ή ζαλισμένο. Όχι όμως σπασμένο, όχι σαν την πρώτη εκδοχή.
1. Ξεκίνα να παρατηρείς όσα έρχονται στη ζωή σου
Η εξάσκηση σε διαλογισμό, θα σου κάνει πιο εύκολη την παρατήρηση αυτή. Γιατί κατευνάζει τη φλυαρία του μυαλού σου κι έτσι έχεις την απαραίτητη ησυχία να αναγνωρίσεις τι βρίσκεται κάτω από τις ανησυχίες, τους φόβους, τις ελπίδες και τα όνειρά σου.
2. Στην κατάσταση ηρεμίας που έφτασες, κοίτα γύρω σου εάν υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί
Ή κάτι γύρω από το οποίο περιστρέφονται οι περισσότερές σου σκέψεις. Μικρό ή μεγάλο, δεν υπάρχουν εδώ ντροπές και κριτικές.
3. Δες την αλλαγή την οποία καλείσαι να αντιμετωπίσεις
Αυτή που χρειάζεσαι, ώστε να σταματήσει ό,τι σε ενοχλεί ή σε ανησυχεί. Και απάντησε την ερώτηση, “Δέχομαι την αλλαγή αυτή η οποία έρχεται στη ζωή μου;”
4. Αν η απάντησή σου είναι ναι
Σαμπάνιες και πινιάτες! Διατήρησε τη δεκτικότητά σου αυτή, προσπαθώντας να βρίσκεις νέους τρόπους να υποστηρίζεις τον εαυτό σου και τις ανάγκες του κατά τη διάρκεια της αλλαγής αυτής. Τρόπος μπορεί να είναι η επικοινωνία σου με ένα φίλο που σε βοηθά, τρόπος μπορεί να είναι και η ανατροφοδότηση του κινήτρου που αρχικά σε έκανε δεκτικό στην αλλαγή.
5. Αν η απάντησή σου είναι όχι
Ήρθε η ώρα να βρεις το γιατί. Πίσω λοιπόν στο βήμα ένα, του διαλογισμού. Για να σε βοηθήσει να εστιάσεις στα συναισθήματα που μπορεί να κρύβονται κάτω από την αντίστασή σου στην αλλαγή. Είναι ανησυχία, φόβος, πένθος, είναι θυμός; Για να μπορέσεις να ξεπεράσεις τα συναισθήματα αυτά, πρέπει πρώτα να είσαι σε θέση να τα εντοπίσεις. Και να θυμηθείς το φύλλο στο ποτάμι. Μετά τον πεσμένο κορμό μπορεί να υπάρχει καταρράκτης, αλλά μπορεί να βρίσκεται και μια υπέροχη λίμνη. Και αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις. Πρέπει να περάσεις τον κορμό, για να δεις παρακάτω. Και μετά, βλέπουμε. Κάπως σαν τη συμβουλή της χρονιάς. Καλή Παρασκευή και βλέπουμε.
Δεν είναι κλισέ, από τις δυσκολίες βγαίνουμε δυνατότεροι. Εντάξει, δε θα τις καλέσουμε κιόλας στη ζωή μας για εξάσκηση, αλλά είναι γεγονός πως όταν τις αντιμετωπίζουμε, γεμίζουμε λίγη παραπάνω σοφία και αυτοπεποίθηση.
Καταρράκτες θα υπάρχουν και λίμνες θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να είμαστε εκεί, παρόντες, χωρίς να αντιστεκόμαστε, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη διαδρομή. Όπως είπε και ο Λάο Τσε, “Να είστε απλοί στις ενέργειες και τις σκέψεις, ώστε να επιστρέφετε στην πηγή της ύπαρξης”.
