«Η ευτυχία δεν είναι κάτι που αναβάλεις για το μέλλον αλλά κάτι που σχεδιάζεις για το παρόν» – Jim Rohn
Τα όμορφα και θετικά συναισθήματα δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από εξωγενείς παράγοντες αλλά είναι και προσωπική υπόθεση. Έχουμε και εμείς οι ίδιοι ατομική ευθύνη για την ευεξία αλλά και γενικότερα για την ψυχική μας υγεία. Τι γίνεται όμως όταν μας πιάνουν οι “μαυρίλες” μας; Όταν νομίζουμε ότι όλα είναι μάταια; Ότι δεν είμαστε καλοί, ικανοί, αποτελεσματικοί; Όταν νιώθουμε μίλια μακριά από την ευτυχία; Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να απεμπλακούμε από αυτά τα άσχημα συναισθήματα; Γίνεται να προκαλέσουμε κάποιου είδους mood boost προς όφελός μας; Η απάντηση είναι “Σαφώς!”.
Πάμε να δούμε το πώς:
– Αρχικά ας σταματήσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους. Σχεδόν πάντα θα είμαστε οι χαμένοι της υπόθεσης, σχεδόν πάντα θα χάνουμε αυτό τον αγώνα. Τι γίνεται όμως αν μας αρέσει τόσο πολύ η διαδικασία της σύγκρισης; Υπάρχει λύση και για αυτό. Ας το κάνουμε φέρνοντας αποκλειστικά τον εαυτό μας στο επίκεντρο συγκρίνοντάς τον μέσα στο χρόνο, σε διάφορες περιόδους της ζωής μας. Έτσι, είτε θα ανακουφιστούμε είτε με το feedback που θα του δώσουμε θα τον προκαλέσουμε να βελτιωθεί και να πετύχει ακόμα περισσότερα.
– Ας αλλάξουμε τον τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας. Η αυστηρότητα, η προστακτική αλλά και η επιτακτικότητα μας βάζουν αυτόματα σε συνθήκες πίεσης, ελέγχου και κριτικής. Ας του μιλήσουμε ήρεμα, ήπια, καλοπροαίρετα. Θα ανακουφιστούμε, θα ηρεμήσουμε, θα σκεφτούμε πιο καθαρά, πιο αισιόδοξα και θα μάθουμε να εκτιμάμε καλύτερα.
–Ας περάσουμε περισσότερο χρόνο στη φύση ή σε άλλες εξωτερικές δραστηριότητες που μας γεμίζουν με ευχαρίστηση. Περπάτημα, τρέξιμο, hiking, μικρές αποδράσεις είναι όλα τους ικανά να μας δώσουν τις απαραίτητες ανάσες φρεσκάδας αλλά και χαράς.
–Ας βάλουμε στο παιχνίδι της ευγένεια και τις καλές πράξεις. Έχετε ακούσει για τα RAKs (random act of kindness); Είναι πρακτική που μας πλημμυρίζει με ευχάριστα συναισθήματα, ευτυχία, αλλά και με υπερηφάνεια. Ας παραχωρήσουμε τη σειρά μας σε κάποιον που το έχει πραγματικά ανάγκη, ας ταΐσουμε το αδέσποτο ζωάκι της γειτονιάς, ας αγοράσουμε αυθόρμητα ένα δώρο στο ταίρι, στο ανιψάκι, στους γονείς μας και ούτω καθεξής.
–«Ας κρατήσουν οι χοροί». Ας τραγουδήσουμε δυνατά το αγαπημένο μας τραγούδι, ας χορέψουμε έντονα στον αγαπημένο μας ρυθμό. Έντονες στιγμές, συναισθηματική εκφόρτιση και στο τέλος η κάθαρση. Ναι, σίγουρα βοηθάει!
-Ας εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας συχνότερα. Στους σημαντικούς ανθρώπους του περίγυρού μας που μας εκτιμούν, που μας στηρίζουν στα σχέδιά μας και που μας αγαπούν άνευ όρων. Ας μην ξεχάσουμε όμως και την ευγνωμοσύνη στον εαυτό μας για αυτό που είμαστε, για όσα έχουμε πετύχει και για όλα εκείνα τα όμορφα και ευχάριστα που έχουμε αποφασίσει να ζήσουμε από εδώ και πέρα.
Το κείμενο επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Γεροντίδης, ψυχολόγος με ειδίκευση στη Γνωσιακή Συμπεριφοριστική θεραπεία.
