Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς πως οι τελευταίες είκοσι ημέρες που πέρασαν ήταν απλώς πολύ κακές. Όχι γιατί έγινε κάτι πέραν των συνηθισμένων, μα γιατί εσένα σου χτύπησε την πόρτα διαφορετικά. Ο μήνας περνάει, η πίεση μεγαλώνει και τα όριά σου αντί να στενεύουν, ανοίγουν. Μέχρι να πνιγείς εσύ ο ίδιος και τότε να πεις το τελικό “φτάνει πια, κουράστηκα”. Όμως το ζήτημα εδώ είναι πως αφού μπορείς, γιατί να μην το καταλάβεις μια ώρα νωρίτερα και να αποφύγεις σχεδόν καλλιτεχνικά την υπερκόπωση ή ακόμη και την κατάθλιψη;
Θα σου πω εγώ. Γιατί δεν πιστεύεις ότι μπορείς και αν προσπαθήσεις να το πιστέψεις, δεν ξέρεις τον τρόπο. Ξέρεις μόνο το ότι οι είκοσι μέρες δεν θέλεις να γίνουν εξήντα και πως η ζωή θα πρεπε να είναι ωραία. Αλλά δεν είναι. Τουλάχιστον όχι πάντα.
Όλοι περνάμε τις φάσεις μας. Άλλες κρατάνε μήνες, άλλες εβδομάδες. Σημασία έχει να ξέρεις τον τρόπο να τις περιορίζεις. Όσο το δυνατόν περισσότερο. Και επειδή κι εγώ η ίδια δεν είμαι η καλύτερη στο να κάνω τα πράγματα έτσι όπως τα λέω, θα σε βοηθήσω να τα ακούσεις και θα με βοηθήσεις να τα κάνω. Μαζί.
- Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις με το που ξυπνάς, είναι να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου. Να μην σκεφτείς τις δουλειές της ημέρας, να μην τσεκάρεις τα μεηλ σου. Άφησε τα για όταν θα πίνεις τον καφέ σου.
- Το δεύτερο είναι πως ό,τι εμπόδιο βρεις, όποια ακύρωση και αν είχες μέσα σε κάποιο από αυτά τα μεηλ, μην πανικοβληθείς. Θα το λύσεις μόλις πας στη δουλειά. Αν τώρα δεν δουλεύεις, μπορείς να τα βάλεις κάτω και να τα πιάσεις από την αρχή. Όλα λύνονται και μερικές φορές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
- Το τρίτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι μια τροποποίηση στο πρόγραμμά σου. Κάθε αρχή της εβδομάδας (ή και του μήνα) φρόντισε να βάλεις προτεραιότητες. Τι έχει μεγαλύτερη σημασία για σένα; Αν προσπαθείς να μπαλανσάρεις τα πάντα πάνω στη στιγμή, η δική μου συμβουλή είναι πως δεν θα κάνεις τίποτα καλά. Όλα έχουν το τίμημά τους.
- Σε αυτό το στάδιο, πρέπει να καταλάβεις ότι δεν έχουν όλα τα θέματα στην ζωή σου την ίδια βαρύτητα. Γιατί τα κάνεις να έχουν; Το ίδιο είναι το να μη σου ξαναστείλει ο γκόμενος που βγήκες την προηγούμενη εβδομάδα με το να μην βγάλεις εις πέρας μια πολύ σημαντική δουλειά; Γιατί λοιπόν σου βρίσκεται τόσο εύκολα η κρίση πανικού;
- Μπορείς να δοκιμάσεις και τη γιόγκα. Μια, δυο, τρεις, στην τέταρτη θα ηρεμίσεις.
- Μην ασχολείσαι με ανθρώπους και πράγματα που δεν το αξίζουν. Μην ασχοληθείς με την κίνηση έξω από το Μέγαρο Μουσικής, ούτε με το αν η κυρία στην τράπεζα άργησε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Να μάθεις να ασχολείσαι με εσένα και να αφήσεις τους άλλους να πάρουν τον χρόνο που χρειάζονται.
- Το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ, φρόντισε να πάρεις λίγο χρόνο για τον εαυτό σου. Να διαβάσεις το βιβλίο που ξεκίνησες τον προηγούμενο μήνα μα δεν προλάβαινες να τελειώσεις, να πιεις ένα ποτό με την παρέα σου, να μην σκέφτεσαι τα πράγματα που σε αγχώνουν. Το χρειάζεσαι.
- Και τέλος, ποτέ μην κοιμάσαι με τις υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας. Κανείς δεν σου ζητά να ασχοληθείς με το θέμα στις 2 το βράδυ. Με την καινούργια μέρα ο χρόνος θα είναι περισσότερος και εσύ ένα τσακ πιο ξεκούραστος.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα γυρίσεις να κοιτάξεις τον καθρέφτη σου, μην πεις “κουράστηκα” μα να σκεφτείς πόσο χρόνο έχεις. Ακόμη και αν δεν έχεις.
