Ένα πρωινό Δευτέρας, η Μαργαρίτα σκέφτηκε πως θα ήταν αν είχε γεννηθεί άντρας. Και απλώς μετά τους πήρε όλους η μπάλα. Παρακάτω λοιπόν, θα βρεις την συντακτική ομάδα του Savoir Ville να έχει γυρίσει τον κόσμο ανάποδα και να αλλάζει το υπέροχο balance που έχουμε διατηρήσει τόσα χρόνια.

Κοινώς, να βγάζει στη φόρα ψυχολογικά και αψυχολόγητα. Αν ήμουν άντρας/ γυναίκα λοιπόν, θα ήμουν έτσι:

Νάνσυ Καρά

Αν ήμουν άντρας θα είχα Chopper, θα φόραγα άρωμα Farhenheit, θα έβγαινα μόνο σε ρεμπετάδικα ή σε ροκάδικα, μια ζωή με παρανόμους και ξενύχτες, θα ήμουν δάσκαλος ιστιοπλοΐας και θα έπαιζα μπουζούκι! α ήμουν απο Κρήτη, όπου θα είχα ένα πέτρινο σπίτι πάνω στο βουνό στο οποίο θα πήγαινα το χειμώνα για περισυλλογή και θα είχα και μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία.

Λίνα Καλογερέα

Ξυπνάω ένα πρωί και είμαι άντρας (θεέ μου). Κάνω το ντουζ μου, βάζω την Acqua di Gio, ένα πουκάμισο μαζί με ένα μπάγκι τζην και φεύγω. Καβαλάω την μηχανή μου και φεύγω για δουλειά. Δεν θα ήμουν κάφρος αλλά θα έκανα χιούμορ συνέχεια, θα πείραζα τους γύρω μου και θα ήξερα τα πάντα από μουσικές. Μηχανόβιος και συναυλιοφάγος μέχρι τα κόκαλα. Θα έβγαινα σε ροκάδικα και μπυραρίες και θα έπινα πολλές από δαύτες. Παντοτινός μου έρωτας όμως θα ήταν πάντα το τσίπουρο και το Tullamore Dew. Θα είχα πολλές γυναίκες φίλες (μόνο, ντόμπρα, ξεκάθαρα, αντρίκια πρά(γ)ματα), που θα παρακαλούσαν για τις συμβουλές μου και εγώ θα τους τις χάριζα απλόχερα ώστε να ταλαιπωρούμε παρέα τα «γκομενάκια τους». Η μαγειρική μου θα ήταν αξιοζήλευτη και πάντα θα είχα Dark cave στο σπίτι. Θα είχα τεράστιο κόλλημα με τα ρολόγια και τους σκούφους. Εννοείται πως θα ήμουν φανατικός Ολυμπιακός και τις Κυριακές θα έλιωνα με τους κολλητούς μου να δούμε μπάλα. Εννοείται επίσης πως αν γνώριζα μια γυναίκα που θα μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ, θα «κατουρούσα» και τις μπάλες και τις αθλητικές Κυριακές και θα γυρνούσα όλα τα μπαρ μαζί της. Θα ήμουν αρρωστάκι με την θάλασσα και όλα τα θαλάσσια σπορ και σίγουρα θα ήμουν ερασιτέχνης φωτογράφος (πιάνει πολύ αυτό στα κορίτσια!). Χρόνια θα προσπαθούσα να μάθω ντραμς αλλά θα ήμουν ανεπίδεκτος μαθήσεως (σίγουρα). Δε θα το έβαζα κάτω όμως. Αγαπημένο χρώμα θα ήταν το μπλε και αγαπημένο νησί τα Κύθηρα. Φετίχ μου θα ήταν τα όμορφα, καλοφτιαγμένα νύχια στις γυναίκες και κρυφός και μεγάλος έρωτας θα ήταν η Jessica Alba.

Παναγιώτα Φελλούρη

Αν ήμουν άντρας ποιος θα ήμουν; Η πιο εύκολη ερώτηση που θα μπορούσες να μου κάνεις. Λοιπόν θα ήθελα να είμαι ο Μπέκαμ. Ναι, με τη Βικτόρια σύζυγο! Αγαπάμε Βικτόρια. #team_Victoria. Θα ήθελα αλλά το πιθανότερο είναι να ήμουν ο Καραγκούνης.

Αν “έβγαινα” σε άντρα όμως, θα ήμουν ο πατέρας μου. Θα με έλεγαν Γιάννη, θα με φώναζαν Ψηλό, θα γελούσα πραγματικά με γέλιο “ανεξέλεγκτο” όπως μικρού παιδιού, θα είχα πέντε παιδιά που δεν θα τους φώναζα ποτέ, θα έβλεπα μπάλα, θα έπαιρνα τηλέφωνο την κόρη μου να την ρωτάω πόσο είναι ο ΠΑΟ “γιατί αυτή η μάνα σου ήθελε να πάει στο πανηγύρι” , θα χάιδευα και θα μιλούσα στις γάτες του σπιτιού με τις ώρες, λες και είναι μωρά και θα ξυριζόμουν κάθε Σάββατο γιατί δεν αρέσω στη γυναίκα μου με μούσια. Θα ήμουν γα-μα-τος σε άντρα τελικά.

Διονύσης Γουρνάς

Φρόσω Πίνη

Η αλήθεια είναι ότι είναι πολλές οι φορές που έχω σκεφτεί πόσο θα ήθελα να είχα γεννηθεί άντρας. Γιατί; Δεν έχει μεγάλη σημασία, απλώς ήθελα. Ως άντρας, θεωρώ, θα ήμουν λίγο ό,τι να ‘ναι, πολύ τρελός, ελαφρώς αλκοολικός, αρκετά κάφρος και θα είχα πολλά σκυλιά. Θα έψαχνα έναν φλογερό έρωτα, δεν θα τον έβρισκα όμως ποτέ. Απογοητευμένος, λοιπόν, από τα θηλυκά, θα αναλωνόμουν από δω και από κει. Ναι, θα ήμουν από αυτούς (μμμμμ). Πάνω από όλα θα ήταν οι φίλοι μου, θα έπαιζα PlayStation και θα έτρωγα πολύ. Ελπίζω να είχα καλό μεταβολισμό. Θα έκανα πολλά ταξίδια. Θα προσπαθούσα να σπουδάσω Νομική, αλλά τελικά θα σπούδαζα τη ζωή (και κάτι άλλο, που δεν αξίζει). Θα έκανα διάφορες δουλειές, ίσα ίσα για την εμπειρία. Θα ήμουν ψηλός, όχι πολύ, τόσο όσο πρέπει για να κανει το κορίτσι μου μυτούλες. Θα είχα σχετικά μακριά μαλλιά, ξέρεις, αυτά που έχουν κάτι σαν φράντζα που συνέχεια πέφτει στο πρόσωπό σου. Αλλά στο πιο αλήτικο. Θα πήγαινα συνέχεια στο Κάιν με την ανδρική έκδοση της Μαργαρίτας. Θα είχα μούσια, σίγουρα (μπορεί μουστάκι μόνο, αν μου πήγαινε). Θα ήμουν οπωσδήποτε μελαχρινός. Και βασικά μούσια, θα είχα μούσια.

Μαρία Κουτσάκα

Αν ήμουν άντρας θα ήμουν σίγουρα ζαχαροπλάστης και με τα γλυκά και τις γλυκανάλατες ατάκες μου θα έριχνα τον γυναικείο πληθυσμό. Θα ήμουν, όμως, πιστός σε μία. Τα απογεύματα θα πήγαινα για καφέ σε vintage καφετέριες που σερβίρουν γλυκά απαραιτήτως και τα βράδια θα με έβρισκες σε κάποιο μπαρ να πίνω gin και να ακούω jazz. Ή και το ανάποδο. Δε θα πήγαινα γυμναστήριο, αλλά θα άφηνα μούσια. Το κινητό θα ήταν προέκταση του χεριού μου. Θα έστελνα πολλά μηνύματα, γιατί μου αρέσει το γράψιμο (δεν είναι αυτό που νομίζεις, αλλά μήπως θα ήμουν συγγραφέας;). Θα σιχαινόμουν το καλοκαίρι, γι’ αυτό θα φρόντιζα να ταξιδεύω όλο τον χειμώνα, ώστε να κλείνομαι το καλοκαίρι στο εργαστήριό μου και αγκαλιά με το air-condition ή και εσένα θα κάναμε cupcakes.

Όλγα Κασμά

Αν ήμουν άντρας θα ήθελα να είχα κάτι από Jonny Depp & Hugh Grant. Αν ήμουν άντρας δε θα ξόδευα τα λεφτά μου να αγοράσω άλλο ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, παπούτσια, ρούχα κλπ. που ερωτεύτηκα φυσικά με τη πρώτη ματιά αλλά θα επένδυα τα λεφτά μου σε μια Harley- Davidson (#αγαπημένο νούμερο 235747) και θα ταξίδευα με φίλους για την υπόλοιπη ζωή μου. Και φυσικά τέλος και καλύτερο δε θα είχα νεύρα τις δύσκολες “γυναικείες μέρες” ή όπως θέλεις πες το, ούτε θα μου έφταιγε το παιδάκι του γείτονα, ούτε το αφεντικό μου, ούτε η αδελφή μου ούτε ολόκληρο το σύμπαν.

Δέσποινα Δημητριάδου

Αν ήμουν άντρας δηλαδή θα φερόμουν όπως και τώρα που δεν είμαι!

Εύα Αξιώτη

Δεν ξέρω αν έχει καμιά σημασία αλλά αν ήμουν άντρας πιθανόν να με έλεγαν Αγώριο ή Εύανδρο μιας και η μάνα μου είχε λόξα με όλα αυτά τα περίεργα ονόματα της ελληνικής μυθολογία. Anyway, θα είχα σίγουρα γένια (επειδή απλά μου αρεσουν) θα κυκλοφορούσα συνεχώς με ένα backpack και αθλητικά, θα ήμουν συνέχεια σε μια φάση «αλλού πατώ κι αλλού βρίσκομαι» οι γυναίκες πιθανόν με ήθελαν για φίλο παρά για γκόμενο μιας και θα ήμουν πολύ ευαίσθητος και το αγαπημένο μου στέκι θα ήταν η σουβλακερί «τα τρία γουρουνάκια». Πάνω κάτω όπως είμαι και τώρα δηλαδή, αν εξαιρέσεις τα γένια.

Γεωργία Κωτσιοπούλου 

Εγώ ένα θέλω να πω, να προλάβω πριν πεθάνω από το συνάχι: Εαν ήμουν άντρας θα έκανα παρέα με όλες σας αλλά θα ήθελα να παντρευτώ μόνο μια: τη θηλυκή μορφή του Μαργέτη.

Γιάννης Μαργέτης

Η θηλυκή Γιάννης Μαργέτης (θα την πούμε Τζέσικα Μαργέτη) θα ήταν μεγάλο παρτόλι. Μιλάμε θα το έδινε σε όλους χωρίς δυσκολία και θα ήταν απλά trophy wife/girlfriend/the other woman. Η Τζέσικα θα χρησιμοποιούσε απλά τα κάλη της (που θα ήταν πολλά) για να μη δουλέψει ούτε μία μέρα στη ζωή της και το μοναδικό “πραγματικό” της skill θα ήταν η μαγειρική. Για να ταΐζει τους σπόνσορες.

Στεφανία Καποδίστρια

Αν ήμουν άντρας θα κατουρούσα παντού ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΟΥ, θα έπινα ασταμάτητα μπύρες, θα ρευόμουν και μετά θα έλεγα συγγνώμη αλλά θα ξαναρευόμουν στα καπάκια, θα την έπεφτα σε ΟΠΟΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ χωρίς να με νοιάζει τι θα πούνε οι άλλοι (άραγε γιατί δεν υπάρχει το αρσενικό της λέξης  “τσούλα”‘;) και θα βριζόμουν με νταλικέρηδες στο δρόμο ακόμα κι όταν έφταιγα εγω. Επίσης θα έπαιζα κιθάρα στις παρέες για να πέφτουν τα γκομενάκια βροχή και θα έβλεπα τσόντες παρέα με τους φίλους μου.

Μαργαρίτα Γραμματικού

Αν ήμουν άντρας θα με έλεγαν Λουκά -για ευνόητους λόγους-, κάθε μήνας θα ήταν Movember, θα είχα μια μεγάλη μηχανή -σε κυβικά, ξέρεις-, δεν θα φορούσα ποτέ ζακέτα γιατί είμαι αλήτης αλλά δερμάτινο μπουφάν Οκτώβριο με Απρίλη, θα ήμουν το πρόσωπο της Vans και θα ήξερα πολλά περισσότερα απ’ όσα θα ήξεραν εκείνες που θα έβγαινα. Δεν θα ήταν και χάπατα, είπαμε. Η ντουλάπα μου θα ήταν γεμάτη T-Shirts με στάμπες και το ψυγείο μου γεμάτο μπύρες. Που θα μ’ έχανες, που θα μ’ έβρισκες θα ήμουν σε μια συναυλία, σε κάποιο μέρος του κόσμου. Θα την έπεφτα σε όποια θεωρούσα ότι άξιζε και τελικά δε θ’ άξιζε γιατί θα είχε ψυχολογικά, όπως κι εγώ. Οι φίλοι μου θα ήταν γαμάτοι -όπως και είναι- αλλά θα προτιμούσα να μένω μόνος μου. Τους γουστάρουν αυτούς οι γκόμενες, βλέπεις. Στις σχέσεις μου θα ακολουθούσα τις συμβουλές της Μαργαρίτας και η αγάπη δεν θα ερχόταν ποτέ γιατί δεν θα τις έκανα πράξη. Αλλά θα τις έλεγα στους φίλους μου.