Πολλές είναι οι επέτειοι 100 χρόνων που θα μπορούσαμε θα θυμηθούμε. Κι αν σήμερα αυτή που μονοπωλεί το ενδιαφέρον είναι η επανεμφάνιση μίας καινούριας πανδημίας 100 χρόνια μετά την Ισπανική Γρίπη που θέρισε περίπου το 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού, περισσότερους και από τον Α’ Παγκόσμιο που τότε τελείωνε, εμείς προτιμούμε να ασχοληθούμε για αλλαγή με μία άλλη πιο ευχάριστη επέτειο.
Μετράμε χονδρικά 100 χρόνια από τη δεκαετία του ’20.
Ένας αιώνας μας χωρίζει από τα flapper dresses, τις αμέτρητες πέρλες, τα φτερωτά boas, τα καπέλα cloche, αυτά που μοιάζουν με καμπάνα και γι’ αυτό δανείστηκαν το όνομά τους από την αντίστοιχη γαλλική λέξη. Ο όρος flapper προέρχεται από την Μεγάλη Βρετανία όπου οι χειραφετημένες γυναίκες των αρχών του προηγούμενου αιώνα φορούσαν τις γαλότσες τους για τις αγροτικές εργασίες ξεκούμπωτες με αποτέλεσμα να παράγεται ο χαρακτηριστικός ήχος.
Οι flappers έγιναν μία ολόκληρη γενιά γυναικών του δυτικού κόσμου την δεκαετία του ΄20 που αψήφησε τα μέχρι τότε κατεστημένα, κόντυνε το μήκος της φούστας, έκοψε κοντά τα μαλλιά και ξεσηκώθηκε με τους ήχους της τζαζ.
‘Eναν αιώνα μετά επιστρέφουμε στο μικρό μαύρο φόρεμα που σύμφωνα με τους ιστορικούς της μόδας χρεώνεται στην Coco Chanel από το 1926, στο ανδρόγυνο στυλ και το γυναικείο κοστούμι, στα λειτουργικά κομμάτια έναντι των υπερβολικών και συχνά άβολων περιβολών που περιορίζουν την γυναικεία ελευθερία.
Για την κολεξιόν του A/W 20 στην National Portrait Gallery στο Λονδίνο ο Erdem Moralioglu εμπνεύστηκε από την έκθεση ‘Cecil Beaton’s Bright Young Things’ όπου θα εκτίθονταν πορτρέτα διάφορων glamorous socialites των ’20s και ‘30s που τράβηξε ο διάσημος βρετανός φωτογράφος και προσωπικός φωτογράφος της βρετανικής οικογένειας.
Αναφορές στα flapper dresses, στο Pierrot pajama suit του Beaton, εντυπωσιακά μπροκάρ, γκλίτερ, λαμπερή δαντέλα και bias-cut μεταξωτά φορέματα. Ο μάστερ του είδους Moralioglu ξαναζωντάνεψε την ομορφιά και το ρομαντισμό των γυναικών του δυτικού κόσμου στην δύση του Ά Παγκοσμίου όταν η αισιοδοξία ήταν διάχυτη και ξεπρόβαλαν με θόρυβο οι καινούριες ελευθερίες των γυναικών.
Μία από αυτές τις ελευθερίες ήταν φυσικά η ελευθερία της ψήφου που παραχωρήθηκε τότε στις γυναίκες στην Μεγ. Βρετανία και την Αμερική πάντα με προϋποθέσεις βέβαια. Μία νέα εποχή ανέτειλε μετά τα μαύρα χρόνια του πολέμου που συνοδεύτηκε από άνθιση της οικονομίας και τη διάθεση των γυναικών να υιοθετήσουν μια πιο αισιόδοξη στάση με προκλητικά για την εποχή bob haircuts, φανταχτερά φορέματα και ξέφρενα πάρτι της θρυλικής Jazz Age όπου το ragtime ξεσήκωνε τους νέους και το αλκοόλ ήταν πιο γλυκό αφού ήταν είδος απαγορευμένο.
Η ποτοαπαγόρευση κράτησε στην Αμερική από το 1920 μέχρι το 1933 και οδήγησε τον κόσμο στα ιστορικά ‘speakeasies’, όρος που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τους παράνομους χώρους κατανάλωσης αλκοόλ και παραπέμπει στην χρήση συνθηματικών από τους πελάτες για την είσοδο στο κατάστημα.
‘I’ve come to the old lady’s funeral’ δηλώνει ο επιθεωρητής της αστυνομίας για να γίνει δεκτός στο speakeasy στέκι της Ιταλικής μαφίας στην ιστορική ταινία ‘Some like it Hot’ και παραγγέλνει συνθηματικά καφέ αλλά του έρχεται φυσικά ουίσκι.
Οι άνθρωποι της Τέχνης επαναστάτησαν ενάντια στην κοινωνική καταπίεση με πρωτοστάτες τον Ernest Hemingway, τον F. Scott Fitzgerald και τον Pablo Picasso ενώ ο κόσμος της μόδας έκανε τη δική του επανάσταση με πρωτεργάτες την Coco Chanel, την Jeanne Lanvin, τον Paul Poiret και την Elsa Schiaparelli, την μεγαλύτερη αντίπαλο τότε της Chanel.
Οι περιοριστικοί σπονδυλωτοί κορσέδες και οι μεγάλες φούστες των προηγούμενων ετών αντικαταστάθηκαν από πιο χαλαρές γραμμές.
Το flapper dress, αυτό το ίσιο, χαλαρής εφαρμογής φόρεμα με το waistline που κατέβηκε για πρώτη φορά στο ύψος των γοφών και τον ποδόγυρο να αγκαλιάζει το γόνατο έγινε το sartorial σύμβολο της εποχής. Μαζί του οι πλισέ φούστες και τα art-deco στολίδια που πρόσθεσαν glamour στο party dress code της εποχής.
Η Coco Chanel άφησε το στίγμα της στην μόδα της εποχής και καθόρισε τις ενδυματολογικές επιλογές των μελλοντικών γενεών δίνοντας έμφαση σε έναν πιο σπορτίφ χαρακτήρα στη γυναικεία ένδυση με χαλαρά υφάσματα όπως το ζέρσεΐ, λανσάροντας το lbd και τα fashionable γυναικεία παντελόνια, όπως αυτό που φόρεσε εκείνη στις διακοπές της στη Deauville.
Το νέο μήκος της φούστας υπέδειξε την ανάγκη για περίτεχνα καλσόν ανεβάζοντας τις πωλήσεις τους στα ύψη ενώ αλλαγές υπήρξαν και στο ύψος του τακουνιού και στα μαγιό της εποχής και το πόσο αποκαλυπτικά ήταν. Τα ογκώδη παλτό με τις διακοσμητικές γούνες στο λαιμό έγιναν σήμα κατατεθέν της αριστοκρατίας της εποχής και είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο που δεν έχει καμία θέση στο σήμερα.
Όπως κάθε εποχή έτσι και τα 20s είχαν τα δικά τους it girls.
Η Josephine Baker υπήρξε σύμβολο των Roaring Twenties τόσο που λέγεται ότι η Beyoncé εμπνεύστηκε από εκείνη για πολλές χορευτικές της κινήσεις. Ήταν διάσημη χορεύτρια στα Folies Bergère στο Παρίσι, ηθοποιός, πράκτορας της Γαλλικής Αντίστασης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
H Γερμανίδα Marlene Dietrich έγινε συνώνυμο του ανδρόγυνου στυλ και του women suiting σε βαθμό που καμία αναφορά στο γυναικείο κοστούμι δεν είναι αρκετή χωρίς τη συμμετοχή της. «Ντύνομαι για τον εαυτό μου. Όχι για την εικόνα, όχι για το κοινό, όχι για τη μόδα, όχι για τους άνδρες» είχε δηλώσει η αινιγματική Βερολινέζα που τάχτηκε ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς και αναδείχθηκε σε μία από τις πιο σημαντικές γυναικείες μορφές της ιστορίας.
H Marie Prevost, η Evelyn Brent, η Colleen Moore, η Σουηδέζα Greta Garbo , η Joan Crawford και η Zelda Fitzgerald ήταν μερικές ακόμα από τις διάσημες γυναίκες που οριοθέτησαν το στυλ της εποχής ενώ ανάμεσά τους ξεχωρίζει πάντα η Coco Chanel. 100 χρόνια μετά η Chanel καταφέρνει να κυριαρχεί με τις τάσεις που δημιούργησε τότε, τα χαλαρά πλεκτά της, τo tweed κοστούμι, οι ατέλειωτες σειρές με πέρλες, τα πολυτελή κοσμήματα, τα mismatched prints, το μικρό μαύρο φόρεμα.
Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι χάρη σε εκείνη το ηλιοκαμένο σώμα έγινε ξανά αποδεκτό αφού μέχρι τότε η ηλιοκαμένη όψη παρέπεμπε στην εργατική τάξη ενώ η αριστοκρατία δεν εκτίθονταν στον ήλιο.
Η Chanel απομυθοποίησε το suntan φέρνοντας το στη μόδα αλλά μην ξεχνάς. Όσο ελκυστική κι αν σου φαίνεται μία ηλιοκαμένη εμφάνιση εσύ ξέρεις ότι η αντιηλιακή προστασία είναι ο νούμερο 1 σύμμαχός σου για ασφαλή έκθεση στον ήλιο κάθε καλοκαίρι!
