Πέρσι με την ταινία Bohemian Rhapsody απολαύσαμε το μεγαλείο του Freddie Mercury. Φέτος ήρθε η σειρά του Elton John. Yπάρχει μόνο ένας φόβος. Μήπως όλο αυτό το hype γύρω από το Rocketman αποδειχτεί μάταιο;
Δεν είναι λίγες φορές που οι βιογραφικές ταινίες μας έχουν απογοητεύσει. Είτε γιατί είχαν κάποια επιπρόσθετα στοιχεία – για κινηματογραφικούς πάντα λόγους – είτε γιατί προτίμησαν να εστιάσουν στα σημεία της ζωής ενός σταρ, αποφεύγοντας τελείως κάποια άλλα. Όπως και να’ χει, το Rocketman είναι μια από τις ταινίες που περιμένουμε με πολύ ενθουσιασμό τους επόμενους μήνες με μια επιφύλαξη για το αν θα μας δικαιώσει ή όχι.
Κι αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον Elton John. Όχι, δε το λέμε με την κακή έννοια. Ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης απασχόλησε πολύ καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και ακόμα και σήμερα συνεχίζει να μας δίνει την μουσική που θέλουμε να ακούσουμε. Ο ίδιος συμμετείχε μάλιστα στην παραγωγή της ταινίας και ζήτησε να παρουσιαστούν όλες οι πτυχές της ζωής του. Αυτές που αφορούν όχι μόνο τις μουσικές του επιτυχίες, αλλά και την σεξουαλικότητα του, τις εξαρτήσεις και τις διαταραχές της ψυχικής του υγείας.
Ο Taron Egerton κλήθηκε να αναλάβει να εκπροσωπήσει επί της οθόνης τον Elton John στα πιο παραγωγικά του χρόνια, στις δεκαετίες ’70 και ’80. Αυτό φυσικά περιλαμβάνει και ατελείωτες ώρες προβών, γιατί όσο απίθανο κι αν φαίνεται, στην ταινία ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια. Ο ίδιος μάλιστα έχει πει πως αυτό που δημιουργήθηκε τελικά δεν είναι μια αυτοβιογραφική ταινία. Είναι περισσότερο ένα “μιούζικαλ φαντασίας”. Και δεν φαίνεται να έχει άδικο. Ούτε και ο ίδιος ο Elton John δεν ήθελε άλλη μια κανονική αυτοβιογραφική ταινία. Γιατί ούτε η ζωή του ήταν και ποτέ κανονική, οπότε γιατί να είναι η ταινία αυτή;
Βασισμένο σε μια πραγματική φαντασία.
Κάπως έτσι το περιέγραψε η Paramount Pictures, κι εμείς δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε. Ίσως είναι και ο μόνος τρόπος για να πούμε πως αυτή η ταινία αντικατοπτρίζει εμφανώς τα νιάτα του Elton John. Ποντάρουμε στο γεγονός ότι συνέβαλε και ο ίδιος στη δημιουργία της και δεν άφησε τα πράγματα στην τύχη τους. Μένει όμως να περιμένουμε τις 31 Μαΐου, για να δούμε αν και αυτός και εμείς έχουμε δίκιο όταν μιλάμε για ένα αριστουργηματικό έργο. Μέχρι τότε βάλε το Tiny Dancer στο repeat για να θυμηθείς όλες εκείνες τις στιγμές που μας έχει χαρίσει μέχρι τώρα.
