Υπάρχουν καλοκαίρια που ζητάς ένταση. Να χορεύεις μέχρι το πρωί, να χάνεσαι σε σοκάκια γεμάτα ζωή, να μην προλαβαίνεις να πεις «κάθομαι». Και υπάρχουν κι εκείνα τα καλοκαίρια που χρειάζεσαι λίγα —και βαθιά. Ήχους από τζιτζίκια και βότσαλα, από καΐκια που φεύγουν αργά και κύματα που δεν κάνουν επίδειξη. Εκείνα τα καλοκαίρια που γυρνάς στα ήσυχα νησιά. Εκεί που δεν φτάνουν πολλοί, αλλά όσοι φτάνουν, κάτι καταλαβαίνουν.
Φέτος, μαζί με το Ferryhopper, αποφασίσαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό: να αναζητήσουμε τη σιωπή. Να σαλπάρουμε για τρία νησιά που έχουν ακόμα την ευγένεια να μη φωνάζουν. Που δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα. Μόνο να σου θυμίσουν τι σημαίνει πραγματική απόδραση.
Σίκινος – Το νησί που μοιάζει να αναπνέει πιο αργά
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Σίκινος είναι σαν εκείνον τον άνθρωπο που σου λέει λίγα, αλλά τα νιώθεις όλα. Το καλοκαίρι εδώ δεν σε προκαλεί. Σε καλεί. Με σοβαρότητα, ησυχία και φως. Η χώρα της ακουμπάει πάνω στο βράχο, και κάθε της καλντερίμι είναι μια ευθεία γραμμή προς την ηρεμία.
Τι σκοπεύουμε να κάνουμε: Να περάσουμε ώρες στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Να κολυμπήσουμε στην παραλία της Αγίας Μαρίνας χωρίς μουσική. Να βρούμε ένα τραπέζι με ντοματοκεφτέδες και ντόπιο κρασί, και να μείνουμε εκεί μέχρι να πέσουν όλα τα φώτα.
Ανάφη – Εκεί που καταλήγεις όταν δεν έχεις ανάγκη τα πολλά
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Ανάφη δεν είναι για όλους. Και αυτό είναι κομμάτι της γοητείας της. Έχει λίγους κατοίκους, λίγα καταλύματα και πολλές σιωπές. Αλλά αν τη δεις σωστά, θα σου μάθει πώς μοιάζει η αληθινή απλότητα. Εδώ δεν θα τρέξεις να προλάβεις. Θα κάτσεις. Θα μείνεις.
Τι σκοπεύουμε να κάνουμε: Να περπατήσουμε μέχρι το Μοναστήρι της Καλαμιώτισσας – ναι, είναι ανηφόρα, αλλά τι ωραία ανηφόρα. Να κάνουμε γυμνοί μπάνιο στον Ρούκουνα. Να πιούμε ρακή σε ένα σπίτι και όχι σε μαγαζί. Να πούμε ευχαριστώ στο τίποτα που έγινε τα πάντα.
Κίμωλος – Η σπάνια ησυχία που επιμένει να υπάρχει
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Κίμωλος είναι σαν μια παλιά φωτογραφία που δεν έχει ξεθωριάσει. Μοιάζει να μην έχει «πειραχτεί» από τη φήμη της隶—και ευτυχώς. Η Χώρα της είναι γεμάτη λουλούδια και λευκά σπίτια που μοιάζουν να φυλάσσονται. Οι παραλίες της; Όνειρο. Και τα νερά της; Καθρέφτης.
Τι σκοπεύουμε να κάνουμε: Να πάμε με καΐκι στη Πολύαιγο, στο νησάκι απέναντι που θυμίζει εξωτικό τοπίο. Να περάσουμε μια μέρα στη Μπονάτσα και στον Δέκκα. Να περπατήσουμε βράδυ στα στενά και να βρούμε το θερινό σινεμά που εμφανίζεται σαν σκηνικό από άλλη εποχή.
Τρία νησιά, ένας ήχος: η ησυχία
Αυτό το καλοκαίρι θα του δώσουμε άλλη έννοια. Δεν θα μας βρει σε clubs και ουρές, αλλά σε μονοπάτια και ταβέρνες χωρίς κράτηση. Σε δρομάκια χωρίς Google Reviews και σε θάλασσες χωρίς ψυχή τριγύρω.
Και με το Ferryhopper, αυτή η διαδρομή γίνεται απλή. Ανοίγουμε την εφαρμογή, βρίσκουμε τα δρομολόγια, κλείνουμε εύκολα και κυρίως: σχεδιάζουμε με ελευθερία. Γιατί η σιωπή θέλει οργάνωση – αλλά και χώρο να σε ξαφνιάσει. Αυτά τα τρία νησιά δεν ζητούν τίποτα. Απλώς σου δίνουν. Αν τα ακούσεις προσεκτικά, μπορεί και να σε αλλάξουν.
