Συζητιέται όλο και περισσότερο πόσο βοηθητικό είναι να φτιάχνεις το προηγούμενο βράδυ ή νωρίς το πρωί, μία λίστα με όσα έχεις να εκπληρώσεις κατά τη διάρκεια της μέρας.
Όλοι έχουμε τουλάχιστον ένα ημερολόγιο, κι αν όχι την έντυπη μορφή του, θα χρησιμοποιούμε κάποια ψηφιακή.
Δωρεάν εφαρμογές, ειδοποιήσεις στο κινητό ή google calendar όλα τους σχεδιάστηκαν ώστε να μην αμελήσουμε κάτι και ιδανικά, να μας απαλλάξουν από το στρες. Παρόλα τα notifications της Google και τα παραγραμμένα ημερολόγια, συνεχίζουμε να τρέχουμε διαρκώς ενώ κάθε μέρα όλο και κάποιο to-do, μας ξεφεύγει και παίρνει αναβολή για την επόμενη. Εάν αποσκοπούμε στην ελάττωση του άγχους, η τεχνική σαν να μην αποδίδει πολύ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν οι λίστες μας αντί για εργαλεία λειτουργούν σαν νέες πηγές άγχους, ειδικά διαμορφωμένες από εμάς για εμάς, ικανές να μας θυμίζουν όσα δεν ολοκληρώσαμε και χρωστάμε, είναι προφανές ότι κάτι πάει λάθος. Η αστοχία αυτή, δεν οφείλεται στην μέθοδο αλλά στην εκτέλεση. Τα λάθη μας συνοψίζονται σε τρεις λέξεις, που ακούσια διαστρεβλώνουμε και καταλήγουν να μας σαμποτάρουν. Δημιουργικότητα, αισιοδοξία και παραγωγικότητα, μπερδεύονται και από σύμμαχοι, καταλήγουν παγίδες.
Δημιουργικότητα
Δημιουργικότητα και εφευρετικότητα, συνήθως λογίζονται ως αρετές, μέχρι να ξεκινήσουμε να σκαρφιζόμαστε νέα tasks. Το ανθρώπινο μυαλό είναι μια φανταστική μηχανή, που τρελαίνεται να επεξεργάζεται και να δημιουργεί ιδέες. Μπροστά στο λευκό χαρτί, για παράδειγμα, την ώρα που προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε όλα τα to-do, μπορεί να επινοήσει χίλια δύο πράγματα που “έχουμε” να κάνουμε. Βλέπει τον κενό χώρο και θέλει να τον γεμίσει, οπότε θυμάται ό,τι έχουμε αμελήσει τους τελευταίους μήνες και προσπαθεί να το στριμώξει.
Αισιοδοξία
Ή μάλλον υπεραισιοδοξία. Οι πιθανότητες να εκτιμήσουμε σωστά τον χρόνο που απαιτείται για κάθε ασχολία δεν είναι υπέρ μας. Πολύ μικρό ποσοστό είναι οι άνθρωποι που τα πάνε καλά με την εκτίμηση του χρόνου. Συνήθως αποδίδουμε πολύ λιγότερο από αυτόν που πραγματικά θα χρειαστούμε και καταλήγουμε με ένα ημερήσιο πρόγραμμα που εκπληρώνεται μόνο εάν η μέρα πάψει να έχει 24 ώρες και αποκτήσει 32. Μέχρι, όμως, αυτό το μαγικό έξτρα οχτάωρο να προστεθεί, ίσως να είναι συνετό να αφιερώσουμε παραπάνω χρόνο από αυτόν που εκτιμάμε.
Παραγωγικότητα
Δεν ξέρω ποιος διακόπτης γυρνάει εκείνη την ώρα, αλλά ξαφνικά παύουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ανθρώπους και μετατρεπόμαστε σε μηχανές. Η ξεκούραση, η χαλάρωση, κάποια βόλτα να αδειάσει το μυαλό τέλος πάντων, δεν θεωρείται to-do επομένως δεν λαμβάνεται και υπόψη. Δεν ξέρω πότε καθιερώθηκε στη νοοτροπία μας ότι η χαλάρωση δεν είναι παραγωγική, αλλά να φτιάχνουμε λίστες για υπερανθρώπους που δεν έχουν την ανάγκη να χαζέψουν ή να συναναστραφούν άλλα άτομα, σαν να μοιάζει μη ρεαλιστικό. Ο ελεύθερος χρόνος απαιτείται. Να κάτσουμε και να απολαύσουμε το ταβάνι μας, ή να αφιερώσουμε χρόνο και σε κάτι ευχάριστο, ακόμη κι αν δεν είναι “παραγωγικό”.
Οι λίστες είναι ένα εργαλείο πολύ χρήσιμο, το οποίο μερικές φορές το χειριζόμαστε λάθος. Το υπερφορτώνουμε και το ζορίζουμε, με αποτέλεσμα τελικά να μην φέρνει εις πέρας τη δουλειά. Αν όταν ακούς λίστες σου έρχεται στο μυαλό αντί για οργάνωση και συνέπεια, χάος και άγχος, προτείνω να συμπεριλάβεις στην επόμενη λίστα σου και κανένα διάλειμμα.
