Η συναισθηματική εξουθένωση μπορεί να συμβεί πραγματικά σε όλους μας, ανεξαιρέτως φύλου, ηλικίας ή καταστάσεων. Έχει την τάση να μεταμφιέζεται με διάφορους τρόπους και αυτό που έχει σημασία να θυμάσαι είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτή.
Ποια είναι τα συμπτώματα της;
1. Δυσκολία διαχείρισης των συναισθημάτων
Τα συναισθήματα άγχους, μελαγχολίας, θυμού ή ακόμη και ανυπομονησίας είναι φυσιολογικά και άκρως βοηθητικά τις στιγμές εκείνες που η αντίδραση είναι η μόνη λύση στη δράση του οργανισμού μας αλλά και των περιστάσεων που μας περιβάλουν. Συνήθως, αυτού του είδους τα συναισθήματα κάνουν την εμφάνιση τους ως αντίδραση σε κάτι που νιώσαμε, είδαμε ή σκεφτήκαμε. Έχουν την τάση να είναι παροδικά συναισθήματα και στη συνέχεια να ηρεμούν, αν όμως η συναισθηματική εξουθένωση συνυπάρχει με αυτά μας τα συναισθήματα, τότε αυτά έχουν την τάση να επιμένουν ή και να επιδεινώνονται.
Θα λέγαμε λοιπόν πως κατά μια έννοια αυτά τα συναισθήματα είναι οι λεγόμενοι απρόσκλητοι επισκέπτες που σε καμία περίπτωση δεν έχουμε τη διάθεση να κάτσουμε μαζί τους. Κι όμως, αναγκαζόμαστε. Νιώθουμε ότι μας πνίγουν, μας καταπιέζουν και τελικά καταλήγουμε στο να μην μπορούμε να τα διαχειριστούμε.
Το κλειδί και το λεγόμενο μυστικό εδώ, είναι να δώσουμε βάση στο επιφανειακό μας πρόβλημα. Χρειάζεται να εμβαθύνουμε στις ανησυχίες και στους προβληματισμούς μας, ούτως ώστε να δούμε τι πραγματικά είναι εκείνο που μας προκαλεί αυτή την ατέρμονη δυσφορία μη μπορώντας να διαχειριστούμε την ίδια μας την καθημερινότητα.
2. Υπερευαισθησία σχεδόν σε όλα
Ακόμη κι αν δηλώνεις πως είσαι εκ φύσεως ένας ευαίσθητος άνθρωπος, στη πραγματικότητα της συναισθηματικής εξουθένωσης τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ πιο σύνθετα. Αυτό δεν σημαίνει πως με κάθε ευκαιρία έχεις την τάση να κλαις, αυτό σημαίνει πως ακόμη και τα μικρό πράγματα ή τα μικρό ζητήματα σε πειράζουν και οι αντιδράσεις σου τείνουν να γίνονται υπερβολικές. Έτσι, καταλήγεις συνήθως
να νιώθεις βυθισμέν@ στη μέση του πουθενά μη μπορώντας να κάνεις απολύτως τίποτα για να διαχειριστείς την κατάσταση.
Το μυστικό εδώ είναι να καταλάβεις πως δεν πρόκειται για ένα στοιχείο του χαρακτήρα σου και πως δεν καταλήγουν όλα σε αυτό το πόρισμα. Το κλειδί εδώ είναι να κατανοήσεις πως έχεις μάλλον φτάσει στα όρια σου και πως ήρθε και για εσένα η στιγμή συναισθηματικά να λυγίσεις από τις υποχρεώσεις και από την πίεση της καθημερινότητας.
3. Αρνείσαι να νιώσεις ή να χαρείς τις επιτυχίες σου
Ακόμα και η πιο απλή σου επιτυχία, ακόμα και ο πιο μικρός στόχος που στη προσπάθεια σου για να επιτευχθεί χρειάστηκε κόπο, για σένα μοιάζει αδιάφορος. Αισθάνεσαι συνήθως αποθαρρυμέν@ ή ακόμα και ηττημέν@. Τείνεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο με όρους απόλυτους και χρώματα που φέρνουν μόνο στο άσπρο-μαύρο. Κι αν μια φράση θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτό σου το σύμπτωμα, τότε θα λέγαμε πως η παρακάτω τα συνοψίζει όλα: «Ως εδώ και μη παρέκει».
Το κλειδί εδώ; Nα καταλάβεις πως καμία μάχη και κανένας στόχος που έβαλες δεν έχει χαθεί. Πρόκειται για την αίσθηση της ήττας και όχι για την ίδια την ήττα. Άλλωστε, χωρίς την ελπίδα να ξέρεις πως κανένας επιτυχημένος άνθρωπος δεν θα έφτανε στα σκαλοπάτια της επιτυχίας.
4. Δεν νιώθεις δύναμη να συνεχίσεις
Σε συνδυασμό με την ήττα, έρχεται να τη συντροφεύσει και το αίσθημα της αποδυναμίας. Όταν κάποιος ή κάποια (ακόμα και εσύ) αισθάνεται ότι πιέζεται αφόρητα για να συνεχίσει την οποιαδήποτε προσπάθεια, τότε είναι που πρέπει να κάνει τα πάντα για να συνεχίσει.
Το μυστικό εδώ είναι απλό και ταυτοχρόνως πολυσύνθετο. Πρέπει και εδώ να καταλάβεις πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για αδυναμία χαρακτήρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσεις αληθινές απαντήσεις στα μεγαλύτερα ερωτήματα για τη ζωή σου.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου; Με ποιους ανθρώπους θέλεις να τους υλοποιήσεις; Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου στα επόμενα δέκα χρόνια; Μπορεί να μοιάζει δύσκολο, στη πραγματικότητα όμως είναι λυτρωτικό.
5. Φοβάσαι να ‘’πέσεις’’ – Φοβάσαι την αποτυχία
Συνήθως αυτό μας συμβαίνει όταν πάσχουμε από χαμηλή συναισθηματική ισορροπία. Γεγονός είναι επίσης πως δεν μπορούμε πάντα να ελέγχουμε τα πράγματα που μας συμβαίνουν ή μας ζορίζουν στον υπέρτατο βαθμό, πόσο μάλλον όταν η συναισθηματική εξουθένωση μας χτυπάει την πόρτα.
Το νούμερο ένα κλειδί εδώ είναι να μείνεις κοντά στον εαυτό σου πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Να ακούσεις τις ανάγκες σου, τις δυσκολίες αλλά και τις επιθυμίες σου. Άλλωστε, το αξίζεις!
6. Η ανάγκη για μερικές αλλαγές είναι το μόνο που ζητάς
Ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις πως να αντιμετωπίσεις τη δυσφορία της συναισθηματικής εξουθένωσης, ακόμα κι αν δεν γνώριζες μέχρι σήμερα ότι βιώνεις μια τέτοια κατάσταση, το μόνο για το οποίο είσαι βέβαι@ είναι ότι έχεις φτάσει στα προσωπικά σου όρια ενώ ταυτόχρονα έχεις τρομερά έντονα την επιθυμία να κάνεις ορισμένες αλλαγές.
Πιθανόν να βλέπεις πως κάτι δεν πάει καλά, και αυτό το κάτι αν δεν αλλάξει άμεσα σε πρακτικό επίπεδο, δεν θα μπορέσεις να ξεκολλήσεις από το τέλμα στο οποίο αισθάνεσαι πως έχεις φτάσει.
Πως θα αντιμετωπίσω τη συναισθηματική εξουθένωση που αισθάνομαι;
Δίνοντας σου μερικά bullet points ή αλλιώς μερικές κουκκίδες- κλειδιά, έχω να σου πω πως αν τις ακολουθήσεις το μόνο σίγουρο είναι πως θα δεις να συμβαίνουν στον εαυτό σου ριζικές αλλαγές προς το καλύτερο.
Σε πρώτη φάση θα σου πρότεινα να αναγνωρίσεις όλα εκείνα τα σημάδια που σε κρατάνε κλειδωμέν@ αλλά και αβοήθητ@ από τα όσα συμβαίνουν μέσα σου. Σε δεύτερη φάση είναι σημαντικό να θυμάσαι πως η γνώση είναι ο μόνος ειλικρινής σύμμαχος σου σε οποιαδήποτε δυσκολία θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις στη ζωή σου.
Αφού αποδεχτείς όλα τα παραπάνω, σημαντικό είναι τώρα να ρωτήσεις τον εαυτό σου τι είναι αυτό ή αυτά που πραγματικά χρειάζεσαι στη παρούσα φάση της ζωής σου. Μάζευε πληροφορίες για την αλλαγή που θέλεις να φέρεις και στη συνέχεια προετοιμάσου για τη μεγάλη αλλαγή.
Δώσε στον εαυτό σου ένα δώρο. Αυτή την φορά κάνε του το μεγαλύτερο δώρο της εσωτερικής ηρεμίας. Πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβά δώρα που θα σου προσφέρει την επίγνωση του να μπορείς να παραμένεις συνδεδεμέν@ με το παρόν
και συμφιλιωμέν@ με το παρελθόν. Υπό αυτή τη συνθήκη, θα καταφέρεις να ελέγχεις τις στιγμές που βιώνεις στο τώρα επενδύοντας περισσότερο στο παρόν και όχι στο παρελθόν αλλά ούτε και στο άγχος που φέρνει μαζί του πολλές φορές και το μέλλον.
Κλείνοντας, θα σου πρότεινα να κάνεις κάθε μέρα κάτι που αγαπάς, ακόμα κι αν πρόκειται για μια βόλτα στη φύση. Δημιούργησε τις βάσεις για ένα καλύτερο «εσύ» και που ξέρεις; Ίσως ο ήλιος αύριο να λάμψει περισσότερο για εσένα!