Η θεωρία και η δράση-πράξη, μας συστήθηκαν από τα σχολικά μας χρόνια, σαν δύο έννοιες αντίθετες αλλά και παράλληλα άμεσα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Το ένα “στρατόπεδο” περιλάμβανε μια άρρηκτη επιχειρηματολογική βεβαιότητα σε οποιοδήποτε ζήτημα προέκυπτε σε συζήτηση-διαπραγμάτευση, οχυρωμένο πίσω από τίτλους βιβλίων, συγγράμματα και ιδιόχειρες σημειώσεις, ανθρώπων που η ανησυχία της σκέψης τους άγγιζε διαφορετικές διαστάσεις από ότι η δική μας. Στην αντίπερα όχθη, η πράξη-δράση, προσωποποιεί μια διαχρονικά άσβεστη επιθυμία μιας μερίδας ανθρώπων που δεν αρκούνται στην θεωρητική επίλυση προβλημάτων, αλλά αντίθετα απαιτούν μια περισσότερη “ζωντανή-χειροπιαστή προσέγγιση του εκάστοτε θέματος.

Πόσο “μακριά¨ όμως απέχει η θεωρία από την πράξη; Ποια από τις δυο θεωρείται σημαντικότερη και γιατί, αποτελούν τις πιο αντιπροσωπευτικές ερωτήσεις, κάθε λογής και ειδικότητας “μαθητή”; Ο μέσος άνθρωπος που ενδιαφέρεται για οτιδήποτε συμβαίνει καθημερινά γύρω του, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του προσωποποιεί μια μαθητική εκδοχή. Ανεξάρτητα από το φάσμα της εφαρμογής των παραπάνω γνώσεων (θεωρητικών ή μη), ο κυριότερος παράγοντας αφομοίωσης “ύλης” και προόδου, ίσως να μη κρύβεται μόνο στο πλήθος των ωρών μελέτης που επενδύονται, όσο στον ίδιο το χαρακτήρα του “μαθητή”.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που μια ανάγκη ή μια περίσταση μας οδήγησε στην πόρτα ενός “ειδικού” προκειμένου να ξεπεράσουμε κάποια “δυσκολία” ή να αποκτήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση γύρω από ένα αφηρημένο ή περισσότερο συγκεκριμένο ζήτημα. Στο τέλος της έκβασης, με μια έντονη δόση έκπληξης συνειδητοποιήσαμε ότι η συμβουλή-γνωμάτευση ήταν η αρχική μας σκέψη. Σκέψεις που αρχικά συμφωνούσαν σαν μέθοδο επίλυσης του κάθε “ζητήματος”, έχοντας όμως ως μοναδική προϋπόθεση την υλοποίηση και εφαρμογή της.

Στο σημείο αυτό, συνειδητοποιούμε πως η απόσταση ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη ποικίλλει ανάμεσα σε γνώμες που την υπολογίζουν σε έτη φωτός και άλλες που ισχυρίζονται ότι απέχει μόλις μερικά εκατοστά! Ο κύριος λόγος, εντοπίζεται στην απόφαση του κάθε ανθρώπου να δράσει, να κινηθεί, να δραστηριοποιηθεί και να μετατρέψει τη θεωρία σε προσπάθεια και έργα. Έχετε αναλογιστεί πόσες σκέψεις σας, εξακολουθούν να φιλοξενούνται σε μια σελίδα χαρτί με τη μορφή σχεδίου αντί να είναι υλοποιημένες είτε σε μακέτα, είτε στην τελική τους πραγματική εκδοχή;

Στον τομέα της μόδας, οι σκέψεις είναι πολλές και η διαδικασία υλοποίησης συγκεκριμένη, όσο και και τα χρονικά περιθώρια. Μια ιδέα, παίρνει σχήμα και μορφή μέσα από τα σκίτσα-σχέδια και στη συνέχεια παίρνει σάρκα και οστά, πάνω σε ένα σώμα που καλείται να διηγηθεί ολοκληρωμένη την “ιστορία” είτε στην πασαρέλα, είτε σε κάποια διαφημιστική καμπάνια. Η διαδικασία μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν παύει να είναι ζωντανή, πρακτική και καθόλου θεωρητική..

Ανεξάρτητα λοιπόν από το αν θεωρείτε τον εαυτό σας υπέρμαχο της θεωρίας ή της πράξης, αυτό που ίσως παίξει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχημένη έκβαση κάθε ‘νέας συλλογής” των ιδεών ή στόχων σας, να εντοπίζεται στην διάθεση σας να “σπρώχνεται” τον εαυτό σας σε πράξεις. Πράξεις και κινήσεις που πέρα από την εξέλιξη των προσωπικών θεωρητικών γνώσεων, θα αποτελέσει παράδειγμα έκφρασης και παρότρυνσης όλων εκείνων που έχουν επιλέξει τη δράση μέσα από την κριτική.