Η Σκοπελίτικη τυρόπιτα πάντα θα μου θυμίζει το νησάκι μου. Πέρα όμως από αυτό, είναι και μια τέλεια λύση για γρήγορο και γευστικό γεύμα.
Η γιαγιά μου πάντα μας την ετοίμαζε για τη θάλασσα, το σχολείο, τα ταξίδια. Κι αφού δεν θυμάμαι ακριβώς τη συνταγή, απευθύνθηκα στην Κυρά Λένη, γνωστή στο νησί και στο χωριό μας τη Γλώσσα, για τα γλυκά και τις ντόπιες συνταγές της.
Πιστή στην παράδοση λοιπόν, η Κυρά Λένη, μας έδωσε χωρίς κανέναν ενδοιασμό την αυθεντική συνταγή κι εμείς την παραδίνουμε σε εσένα.
Υλικά
Θα χρειαστείς για τη ζύμη:
-500γρ. αλεύρι γενικής χρήσης και ίσως και λίγο ακόμα.
-250γρ. νερό
-λίγο λάδι (1-2κ.σ.)
-λίγο ξύδι (1κ.γ.)
-μια πρέζα αλάτι
Για την γέμιση:
-500γρ. περίπου Σκοπελίτικη φέτα ή όποια φέτα θέλεις εσύ
Εκτέλεση
Ξεκινάς από το ζυμάρι.
Σε μια λεκάνη αναμιγνύεις το αλεύρι, το νερό, το λάδι, το ξύδι και το αλάτι, μέχρι να γίνει ένα ζυμαράκι και να μη κολλάει στα χέρια σου. Αν σου βγει πολύ μαλακό, προσθέτεις αλεύρι κι αν σου βγει πολύ σφιχτό προσθέτεις λίγο νερό.
Το αφήνεις να ξεκουραστεί για 15 με 30 λεπτά.
Το μοιράζεις σε τρία ή περισσότερα μπαλάκια, ανάλογα με πόσες θέλεις να κάνεις και πόσο μεγάλες. Σε αυτή την ποσότητα βγαίνουν περίπου δύο μεγάλες ή τέσσερις μικρές.
Παίρνεις τον πλάστη και σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγεις ένα στρογγυλό και λεπτό φύλλο. Το ραντίζεις με λίγο λάδι και ρίχνεις τριμμένη φέτα. Ούτε πολλή, ούτε λίγη. Και ξεκινάς να διπλώνεις και να διπλώνεις, σαν να τυλίγεις. Θα σου βγει σαν ένα κορδόνι. Το παίρνεις και το τυλίγεις πάλι σαν σαλιγκάρι αυτή τη φορά.
Τηγανίζεις σε μπόλικο λάδι, σε μέτρια φωτιά και από τις δύο πλευρές. Θα καταλάβεις ότι είναι έτοιμη από το χρυσαφί της χρώμα. Τρώγεται ζεστή και κρύα κι έχει απίθανη γεύση.
Επίσης, μπορείς να εμπλουτίσεις τη γέμιση. Για παράδειγμα, η Κυρα Λένη κάνει με τον ίδιο τρόπο, κρεμμυδόπιτες, ντοματόπιτες, χορτόπιτες και γαλατόπιτες.
Ίσως σε δυσκολέψει λίγο το φύλλο, το οποίο εντάξει δεν χρειάζεται να είναι και τέλειος κύκλος. Κατά τα άλλα είναι πανεύκολο να την φτιάξεις.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.
