«Δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από το απλό σύνολο των επιλογών μας, ότι η συνισταμένη όλων των δρόμων που ίσως είχαμε ακολουθήσει στις ζωές μας θα μπορούσε να προσδιορίσει την τελική μας ταυτότητα.»
Το μυθιστόρημα Σκοτεινή ύλη του Blake Crouch, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα, καταφέρνει να ταράξει τον ύπνο του αναγνώστη καθηλώνοντάς τον από τις πρώτες κιόλας σελίδες του. Είναι ένα μυθιστόρημα που μέσα από τον φρενήρη αναγνωστικό του ρυθμό, προσφέρει αρκετή τροφή για σκέψη αφού καταφέρνει να ανατρέψει με τρόπο δεξιοτεχνικό, όλα όσα οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε δεδομένα μέσα στη ροή της καθημερινότητας.
Ένα βράδυ του Οκτωβρίου, από εκείνα που φέρνουν στον νου την ρήση του Σκοτ Φιτζέραλντ: Η ζωή ξαναρχίζει από την αρχή στο πρώτο τσουχτερό κρύο του φθινοπώρου, ένας μασκοφόρος άντρας θα επιτεθεί στον Τζέισον Ντέσεν που είναι ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας, την ώρα που επιστρέφει στο σπίτι του. Θα τον ναρκώσει και θα τον απαγάγει ανατρέποντας για πάντα την αρμονικά τακτοποιημένη του ζωή αλλά και όλα όσα πίστευε μέχρι εκείνη τη στιγμή για τον κόσμο. Θα ξυπνήσει έκπληκτος σε ένα φορείο περιτριγυρισμένος από άγνωστους ανθρώπους -με άγνωστες προθέσεις- που φορούν στολές βιολογικής προστασίας. Πολύ γρήγορα θα καταλάβει ότι έχει απότομα προσγειωθεί σε μια νέα πραγματικότητα που μπορεί να μοιάζει αρκετά, αλλά δεν είναι ωστόσο η δική του. Σε αυτό τον νέο κόσμο θα συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα είναι πλέον διαφορετικά: τα μέλη της οικογενείας του είναι κάποιοι άλλοι που εξωτερικά τους μοιάζουν αλλά είναι άγνωστοι. Ο γιος του δεν έχει γεννηθεί ποτέ, η επαγγελματική του διαδρομή είναι διαφορετική. Μετέωρος ανάμεσα στα όνειρα που πλέον έχουν πάρει μια ρεαλιστική υπόσταση και τη δική του πραγματικότητα που έχει περάσει στη σφαίρα της φαντασίας, θα προσπαθήσει να βρει τον τρόπο για να επανασυνδεθεί με τους δικούς του ανθρώπους και να επιστρέψει στον δικό του κόσμο. Σε αυτή του την προσπάθεια θα αντιμετωπίσει πλήθος κινδύνων, θα ακολουθήσει σκοτεινά τούνελ και θα ανοίξει πολλές πόρτες που κρύβουν πίσω τους νέους, άγνωστους αλλά και οικείους κόσμους.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το βασικό λογοτεχνικό εύρημα πάνω στο οποίο ο συγγραφέας έχει στοιχειοθετήσει το αφήγημά του. Η “σκοτεινή ύλη” είναι ένας υποθετικός τύπος που σε μεγάλο ποσοστό συνεισφέρει σε αυτό που αποκαλείται “μάζα του σύμπαντος”. Είναι γνωστή στην αστρονομία και την κοσμολογία. Δεν μπορεί να παρατηρηθεί απ’ ευθείας από τα τηλεσκόπια γι’ αυτό και δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά η ύπαρξή της. Οι ιδιότητες της είναι άγνωστης σύνθεσης, βασίζονται στις βαρυτικές επιδράσεις πάνω στην ορατή ύλη, στην ακτινοβολία και τη δομή μεγάλης κλίμακας του σύμπαντος. Μέσα σε αυτό το υλικό “χάνεται” ο κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος και η διαδικασία αναζήτησης του κόσμου προέλευσής του, απογειώνει την αγωνία του αναγνώστη. Ο Blake Crouch, είναι πολυδιαβασμένος και στη χώρα μας ιδιαίτερα αγαπητός από την τριλογία του Η πόλη που κυκλοφορεί από τον ίδιο εκδοτικό οίκο και έχει μεταφερθεί επιτυχώς στη μικρή οθόνη με πρωταγωνιστή τον Matt Dillon.
Ο συγγραφέας έχει δηλώσει ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο βιβλίο της μέχρι σήμερα πορείας του και επειδή είναι αρκετά νέος σε ηλικία θέλω να ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν πολλά περισσότερα, εξίσου ενδιαφέροντα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι ίσως το πιο ώριμο έργο του Crouch και το πιο φιλοσοφημένο του. Καταφέρνει, αγκιστρώνοντας στις σελίδες του τον αναγνώστη και να τον ρίξει στη δίνη ενός ξέφρενου ρυθμού έντονης δράσης -από το όχι και τόσο απίθανο μέλλον- που οδηγεί σε ένα αδιάκοπο γύρισμα σελίδων. Μέσα στον πυρετώδη αυτό ρυθμό η συναισθηματική φόρτιση δεν λείπει αφού σε αυτή την φουτουριστική περιπέτεια καταφέρνει να περάσει πολύ δυνατά και ουσιαστικά μηνύματα για την αξία της οικογένειας και των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Ο σύγχρονος ρυθμός ζωής είναι συχνά τόσο απαιτητικός που μας απορροφά με τις συνήθειες της καθημερινότητας. Οχυρωνόμαστε πίσω από τις ατέλειωτες ασχολίες μας και ξεχνάμε να δούμε τα πραγματικά πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπάμε. Ο Blake Crouch, βρήκε ίσως τον αποτελεσματικότερο τρόπο για να μας το θυμίσει.
One thought on “Διαβασαμε: Σκοτεινη Υλη | Blake Crouch”