Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες που έχουν σκύλο για κατοικίδιο φαίνεται να αναπτύσσουν καλύτερη συμπεριφορά μεγαλώνοντας. Είναι πιο εμπαθή και έχουν υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Παιδιών Telethon.
Σε αυτή την έρευνα ανέλυσαν πάνω από 1.600 οικογένειες με παιδιά μεταξύ 2-5 ετών. Το 42% αυτών είχαν σκύλο. Μέσα από ένα ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν οι γονείς, οι ερευνητές ήταν σε θέση να μετρήσουν τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των παιδιών.
Τα ευρήματα
- Παιδιά που έπαιζαν με τον σκύλο τους 3 ή περισσότερες φορές την εβδομάδα ήταν 74% πιθανότερο να αναπτύξουν πιο προσεκτική συμπεριφορά.
- Παιδιά που πήγαιναν βόλτα τον σκύλο μαζί με την οικογένεια τους τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ήταν 36% λιγότερο πιθανό να έχουν χαμηλή κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη.
- Παιδιά που μεγάλωσαν με σκύλο ήταν 23% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν συναισθηματικά προβλήματα. Επιπλέον, ήταν 40% λιγότερο πιθανό να έχουν προβλήματα στην επαφή τους με άλλα παιδιά.
- Ακόμα, το 34% αυτών των παιδιών ήταν πιθανότερο να έχουν συμπεριφορές αλτρουισμού όπως το μοίρασμα.
Είναι σαφές λοιπόν από όλα τα ευρήματα πως η παρουσία του σκύλου στο σπίτι έχει μόνο θετική επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού.
Πως όμως συμβαίνει αυτό;
Εικάζεται πως αυτό οφείλεται στη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στο παιδί και τον σκύλο. Όσο πιο γερός είναι ο δεσμός ανάμεσα τους, τόσο πιο πολύ το παιδί ωφελείται. Αυτό εξαρτάται από τον χρόνο που περνάνε μαζί και τις δραστηριότητες που μοιράζονται. Σε κάθε περίπτωση βοηθάει στην κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Η σχέση σκύλου-παιδιού ακολουθεί κατά μία έννοια τη σχέση παιδιού-γονέα. Το παιδί δημιουργεί σχέσεις και μέσα από αυτές μαθαίνει να νιώθει, να σκέφτεται και να εκφράζεται. Ακριβώς την ίδια διαδικασία ακολουθεί και η σχέση του με έναν σκύλο.
Αν λοιπόν αναρωτιέσαι αν είναι καλή ιδέα να υιοθετήσεις έναν σκύλο ενώ έχεις παιδί, μπορείς να βεβαιωθείς ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να κάνεις.
