Είναι νέα, έχει προοπτικές, έχει πολλές ιδέες και πάνω από όλα έχει άποψη. Η Sma rag da είναι εδώ για να μάθει σε αυτούς που δεν αντέχουν το διαφορετικό, ότι μόνο με την αποδοχή πηγαίνεις μπροστά και ότι οι απόψεις πρέπει να μοιράζονται, γιατί έτσι μόνο έχουν αξία. Κάθε τραγούδι της είναι και μια ιστορία και αυτό είναι που τη διαφοροποιεί. Συνθέτει μουσική, γράφει στίχους, είναι ο μάνατζερ του εαυτού της και ταυτόχρονα διατηρεί στη ζωή και στη μουσική της το alternative προφίλ ενός κούλ κοριτσιού που γεννήθηκε στην Αθήνα, πέρασε την εφηβεία του στη Πάτρα και στα 22 της ζει στο Λονδίνο. Θέλεις να σου πω και άλλα;

Γιατί Sma Rag Da λοιπόν;

Γιατί παρ’όλο που το ‘Σμαράγδα’ είναι ένα πολύ ωραίο όνομα στα Ελληνικά, σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα είναι απλά μια περίεργη, κακόηχη λέξη. Επειδή εκτός από το Ελληνικό κοινό- με ενδιαφέρει να μοιραστώ τη μουσική μου και με κόσμο από άλλες χώρες, αποφάσισα και να κρατήσω το όνομά μου, αλλά και να το κάνω πιο κατανοητό. Το χώρισα λοιπόν στα τρία. ΣΜΑ ΡΑΓΚ ΝΤΑ

Πως ξεκίνησε όλο αυτό για σένα;

Ντάξει, πάντα μου άρεσε η μουσική αλλά μη φανταστείς, όπως αρέσει σε όλα τα παιδάκια. Τυχαία ανακάλυψα ότι έχω κλίση στη μουσική γύρω στα 13 που η μάνα μου με έστειλε στο Μουσικό Σχολείο Πατρών. Με το που ψιλοέμαθα να παίζω, άρχισα και να γράφω. Έπαιζα τα τραγούδια στους φίλους μου και είδα πως τους άρεσαν. Σκέφτηκα πως θα ήταν τέλειο να ασχοληθώ με τη μουσική αφού μπορώ να το κάνω. Τυχαία προέκυψε και η συνεργασία με τη Mahayana Records στα 16 μου. Είχα ανεβάσει στο Youtube κάτι βιντεάκια που τραγουδούσα στις σκάλες της πολυκατοικίας μου και κάπως έτσι έφτασα στ’ αυτιά του πρώην μάνατζερ (και για πάντα αγαπημένου φίλου) Johannes Milopoulos. Από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική, ποτέ δεν έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με κάτι άλλο.

Πως είναι η ζωή στο Λονδίνο για μια Ελληνίδα μουσικό της alternative σκηνής;

Δύσκολο, γιατί μιλάμε για ένα μέρος στο οποίο βρίσκονται οι καλύτεροι των καλύτερων από όλο τον κόσμο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις μέσα σε τέτοιο ανταγωνισμό. Παρ’όλα αυτά όμως, το Λονδίνο είναι τόσο γοητευτική πόλη που έχει τόσα πολλά να προσφέρει. Αρχικά, στο Λονδίνο το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού αποτελείται από μειονότητες. Οι Άγγλοι είναι τόσο λίγοι σε σχέση με εμάς τους υπόλοιπους. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Ακούς τόσες πολλές γλώσσες, γνωρίζεις τόσες πολλές διαφορετικές κουλτούρες και τρόπους σκέψης. Σίγουρα βέβαια θέλω κάποια στιγμή να γυρίσω στην Ελλάδα την οποία υπεραγαπώ, αλλά αυτό θα γίνει όταν έχω χορτάσει από εμπειρίες.

Από τι εμπνέεσαι;

Το οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης. Ένα αντικείμενο, μια ιστορία, ένας άνθρωπος, μια αστεία σκέψη. Αυτό που έχω παρατηρήσει σε μένα, είναι ότι γράφω μόνο όταν τρέμω ολόκληρη από μέσα μου. Είτε από υπερβολική χαρά, είτε από υπερβολική στενοχώρια, είτε από υπερβολική μελαγχολία. Είναι αυτό το τρέμουλο, αυτή η υπερβολή του οποιουδήποτε συναισθήματος, αυτό το‘περίσσιο’, που κάπου πρέπει να διοχετευτεί. Κατά κάποιο τρόπο, η έμπνευση είναι το αποτέλεσμα της ανάγκης για ‘αποφόρτιση’.

Τι μηνύματα θέλεις να περάσεις μέσα από τη μουσική σου;

Θέλω να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου ώστε να παρακινήσω τον κόσμο να σκέφτεται αλλά και να νιώθει. Είτε μέσω της μουσικής, είτε με το να μοιράζομαι σκέψεις, είτε μέσω σοσιαλμιντιακών ποστ, αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να ενεργοποιώ τους ανθρώπους και να βοηθάω όπως μπορώ και νομίζω στο να ζουν καλύτερα. Εξ’άλλου, κανένα μήνυμα δεν έχει νόημα αν ο παραλήπτης δε μπορεί να το λάβει.

Τι διαφορετικό έχει ο καινούργιος σου δίσκος;

Αρχικά, είναι η πρώτη μου ανεξάρτητη δουλειά και απ’ ό,τι καταλαβαίνεις την έχω πονέσει αλλιώς. Ήταν το πρώτο πρότζεκτ που ανέλαβα και ολοκλήρωσα μόνη μου, χωρίς τη βοήθεια κάποιου μάνατζερ ή δισκογραφικής. Ήμουν μόνο εγώ κι οι φίλοι μου. Παρ’όλο που ο ανεξάρτητος δρόμος που διάλεξα είναι πιο δύσκολος και μοναχικός – καθώς εκτός από τη μουσική αυτή τη φορά έπρεπε να αναλάβω την κυκλοφορία, το artwork, την προώθηση κλπ – πρώτη φορά νιώθω πως ανταμείβομαι τόσο γι’αυτό που κάνω. Εκτός αυτού, ο καινούριος δίσκος δεν πωλείται. Είναι διαθέσιμος για δωρεάν κατέβασμα μέσω bandcamp. Αυτό το έκανα γιατί σε αυτή τη φάση με ενδιαφέρει κυρίως το να ξανασυστηθώ στο κοινό και να κάνω τη μουσική μου όσο πιο προσβάσιμη γίνεται. Τέλος, το Wisdom Tooth διαφέρει αρκετά και μουσικά από το Queen of the Surreal. Ήθελα να πειραματιστώ με τους ήχους, με τις δομές και με ηλεκτρονικά στοιχεία. Από τα 17 μου όπως είναι λογικό έχω αλλάξει αρκετά. Μαζί με μένα, έχει αλλάξει κι η μουσική μου.

Ποια πιστεύεις ότι είναι η μεγαλύτερη προσωπική σου επιτυχία μέχρι στιγμής;

Μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία; Το ότι έχω βρει τη στρατηγική μου ώστε να μη φτάνω στο σημείο να πνίγομαι. Έχω βρει τον τρόπο να μου κάνω ψυχανάλυση, να εντοπίζω, να δέχομαι και να δουλεύω τα ψυχολογικά μου. Δεν είναι εύκολο να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για τα προβλήματά σου. Σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο να παραδέχεται στον εαυτό του ότι έχει πρόβλημα. Γι’αυτό συνήθως τα κρύβουμε κάτω απ’το χαλί, όμως συνεχίζουν να υπάρχουν και να μας τρώνε χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Έχουν έρθει έτσι οι καταστάσεις που από πολύ μικρή κλήθηκα να αντιμετωπίσω ζόρικες καταστάσεις και πλέον δε με τρομάζει τίποτα τόσο (εκτός από τις αράχνες, τις ακρίδες και τα ελικόπτερα). Αυτό νομίζω είναι η μεγαλύτερη προσωπική μου επιτυχία.

Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα έχουμε αρχίσει να ξεπερνάμε τις ”ταμπέλες”;

Έχουμε σίγουρα κάνει πρόοδο αλλά έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Από όλα όσα βλέπω είμαι αισιόδοξη ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Οι νεες γενιές είναι όλο και πιο ανεκτικές και το ίντερνετ έχει δώσει τη δυνατότητα να ενημερωνόμαστε και να βλέπουμε πολλές διαφορετικές οπτικές και πραγματικότητες. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι πως πιο πολλά είναι τα πράγματα που μοιραζόμαστε, παρά αυτά που μας χωρίζουν. Το να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα είναι απλά χαζό. Είδα ένα φοβερό βίντεο σχετικά με τις ταμπέλες. Νομίζω εξηγεί πολύ καλύτερα αυτό που προσπαθώ να πω :

Αισθάνεσαι περισσότερο τραγουδίστρια ή συνθέτρια; Ως τι προσδιορίζεσαι;

Προσδιορίζομαι ως musicpreneur. Τι σημαίνει αυτό; Κατά τον ορισμό του καθηγητή και μέντορά μου Tommy Darker, musicpreneur είναι ο μουσικος που μεριμνά εξίσου για την καλλιτεχνική και επιχειρηματική πλευρά της καριέρας του, χτίζοντας επιχειρηματικά μοντέλα και πολλαπλές ροές εσόδων (www.TommyDarker.com/musicpreneur) Το ότι γράφω, συνθέτω και τραγουδάω είναι σίγουρα το βασικότερο και το πιο γοητευτικό κομμάτι της όλης διαδικασίας, αλλά είναι μόνο ένα κομμάτι της.

Εμείς ενθουσιαστήκαμε με το καινούργιο της άλμπουμ και το κατεβάσαμε δωρεάν από το bandcamp. Εσύ;