«Εργασιακός μεσαίωνας…». Διαγραφή. «Σήμερα αυτοί, αύριο εμείς». Διαγραφή. «Εμπρός για πίσω κι επιστροφή στην ασφάλεια της τηλεφωνικής παραγγελίας». Πιο σωστό. Ή και όχι. Είκοσι τέσσερις ώρες –διαδικτυακά καθυστερημένα– μετά τον σάλο που ξέσπασε προσπαθώ να γράψω ακόμη ένα tweet ανάμεσα στα δεκάδες χιλιάδες άλλα.

Το #cancel_efood κυριαρχεί στις τάσεις. Το #cancel_efood δεν είναι ένα ακόμη hashtag. Το #cancel_efood λαμβάνει μέγεθος χιονοστιβάδας, παίρνει πολιτικές διαστάσεις και τελικά κατακρημνίζει εν μια νυκτί ένα πετυχημένο, έως εκείνη τη στιγμή, επιχειρηματικό project.

Το #cancel_efood έχει τη δύναμη να το κάνει

Μόλις την προηγούμενη μέρα έχει αναπαραχθεί σε όλα τα social media μήνυμα της εταιρείας που διαχειρίζεται τη γνωστή πλατφόρμα προς 115 διανομείς της. Σε αυτό εν ολίγοις τους γνωστοποιεί την αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος: Είτε freelancing είτε τερματισμός συνεργασίας. Με ταχύτατες διαδικασίες χιλιάδες χρήστες στέκονται στο πλευρό των εργαζομένων, απεγκαθιστούν την εφαρμογή και ρίχνουν στα τάρταρα τις αξιολογήσεις. Η εταιρεία τελικά αναδιπλώνεται κάνοντας λόγο για «λανθασμένη επικοινωνία» και δίνοντας στους 115 διανομείς τη δυνατότητα να ανανεώσουν τη σύμβασή τους με τους ίδιους όρους ή να επιλέξουν το freelancing.

Η δημόσια κατακραυγή συνεχίζεται και το βαρύ πλήγμα για την εταιρεία είναι πλέον αναπόφευκτο με τις συνέπειες να είναι ακόμα απρόβλεπτες.

Η απαξίωση της Εfood είναι ακόμη μια περίπτωση που επιβεβαιώνει τον κανόνα: Τα social media έχουν πλέον δύναμη.

Ποια είναι όμως η απόσταση από το «πληκτρολογώ 100 χαρακτήρες» μέχρι το «έχω την ευθύνη μιας αλλαγής»; Πόσο πηγαίες και ειλικρινείς είναι οι διαδικτυακές αντιδράσεις μας;

Παραδοχή νούμερο ένα: Όποιος αγνοεί ή εσκεμμένα υποτιμά τη δύναμη των social media έχει ήδη χάσει. Πρόκειται για ένα μέγεθος που διαρκώς αυξάνεται και δύσκολα μπορεί κανείς να εκτιμήσει με ασφάλεια τον αδιαμφισβήτητο αντίκτυπό του στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Κινήματα γιγαντώθηκαν, καταγγελίες διεκδίκησαν και απέκτησαν την ορατότητα που τους άξιζε, δυσκολίες ξεπεράστηκαν με αλυσίδες αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Αθλητές, πολιτικοί και καλλιτέχνες έχασαν τη δημοφιλία τους μετά από ένα «λάθος» tweet και προσωπικότητες απομυθοποιήθηκαν σε δευτερόλεπτα.

Παραδοχή νούμερο δύο: Το πληκτρολόγιο είναι συχνά «παρορμητικό» και ολίγον τι εύκολο. Από τη μια στιγμή στην άλλη, χωρίς ιδιαίτερη έρευνα ή προβληματισμό έχω βρεθεί κατά το παρελθόν να τοποθετούμαι με την ίδια «ευκολία» για το GNTM, την πολιτική επικαιρότητα, την εμπιστοσύνη στην ιατρική και την κλιματική αλλαγή. Χωρίς μια δεύτερη σκέψη για το πώς μπορεί αυτό να συνδιαμορφώσει την συνολική εικόνα στο πλαίσιο μιας κοινότητας. Μια δεύτερη σκέψη που σε κάθε άλλη «ζωντανή» συζήτηση θα ήταν η πρώτη.

Παραδοχή νούμερο τρία: Από την αρχή του κόσμου η δύναμη πάει χέρι-χέρι με την ευθύνη. Κι αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να μου υπενθυμίζω πριν αρχίσω να πληκτρολογώ. Πού στηρίζω την άποψή μου και κατά πόσο είμαι συνειδητοποιημένη για την ευθύνη που αναλαμβάνω ασκώντας την δύναμή μου μέσα από αυτή;

Είναι Κυριακή βράδυ, κάποια εικοσιτετράωρα μετά τον σάλο που ξέσπασε και το #cancel_efood δεν βρίσκεται πλέον στις τάσεις του Twitter. Ήδη έχουν εξαγγελθεί κινητοποιήσεις και μένει ο χρόνος για να δείξει το αποτέλεσμα. Μέχρι να έρθει το επόμενο no.1 στις τάσεις. Τότε, ίσως σκεφτώ ξανά την δύναμή μου και βάλω σε πρώτο πλάνο τις δεύτερες σκέψεις μου.