Από το αεροδρόμιο κιόλας ένας Έλληνας καταλαβαίνει τη διαφορά στην οργάνωση μίας πόλης που βρίσκεται απομονωμένη στην άλλη άκρη του πλανήτη. Στη Μελβούρνη όλα είναι καθαρά, στην ώρα τους και τακτοποιημένα. Στα ΜΜΜ υπάρχουν σε κάθε γωνία εργαζόμενοι που είναι εκεί για να βοηθήσουν όχι μόνο το επιβατικό κοινό αλλά και τους περαστικούς.

Ωστόσο, υπάρχει ένα θέμα με την προφορά τους, ιδίως εάν κατάγονται από το Σύδνεϋ ή το Περθ. Θα δυσκολευτείς πολύ να τους καταλάβεις στην αρχή και ίσως χρειαστεί να τους πεις να επαναλάβουν ή να μιλούν πιο αργά.

Οι άνθρωποι στη Μελβούρνη είναι πιο φιλικοί και ανοιχτοί από ότι στο Σύδνεϋ. Φυσικά, υπάρχουν και οι περιοχές όπως το CBD (Central Business District) όπου συναντάς και σνομπισμό αλλά κατά κύριο λόγο ο κόσμος είναι ζεστός και χαίρεται που βρίσκεται εκεί ένας μετανάστης. Μια έξτρα ευκολία στο να σε συμπαθήσουν την αποκτάς αν καταλαβαίνεις τους ιδιωματισμούς τους όπως “G’day mate!” ή “Let’s go for brekkie!”.

Στη Μελβούρνη, είναι υπερβολικά συχνό φαινόμενο να συναντήσεις Έλληνα

Θα σε καταλάβει σίγουρα από την προφορά και είτε θα σου πει την πίκρα του που δεν βρίσκεται στην Ελλάδα είτε θα σε εξυπηρετήσει με ένα πλατύ χαμόγελο. Οι Έλληνες εκεί συνήθως ζουν μαζί με άλλους Έλληνες, Ιταλούς και Ευρωπαίους. Οι Αυστραλοί τους αποκαλούν χαϊδευτικά θα έλεγα εγώ, ρατσιστικά θα έλεγε κάποιος άλλος, “wogs” που σημαίνει κουλτουριάρηδες. Έτσι τους ξεχωρίζουν από τους ίδιους που αυτοαποκαλούνται “aussies”.

Καμία μερίδα στην πίτα της πολυπολιτισμικότητας δεν ξεπερνάει αυτή της Ασίας

Οι Ασιάτες είναι κυριολεκτικά παντού, κατοικούν σε συνοικίες ως επί των πλείστων ασιατικές και επενδύουν αποκλειστικά σε δικές τους επιχειρήσεις. Αν χαθείς μην εμπιστευτείς Ασιάτη να σε βοηθήσει, οι περισσότεροι είναι χαμένοι στη μετάφραση. Αυτό σημαίνει πως δεν μιλούν γρι αγγλικά, συνεννοούνται μόνο μεταξύ τους και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να ενταχθούν στην κουλτούρα των Αυστραλών. Υπάρχουν περιοχές, όπως η Box Hill όπου αν περπατήσεις νομίζεις πως βρίσκεσαι στην Κίνα. Εκεί οι Ασιάτες μονοπωλούν την αγορά και είναι υπερβολικά ευκατάστατοι. Θα τους δεις να οδηγούν Lamborghini και Maserati.

Η οδήγηση καθώς και η πεζοπορία στους δρόμους της Μελβούρνης δυσκολεύουν πολύ κάθε Έλληνα που δεν είναι συνηθισμένος να κοιτάει από την αντίθετη μεριά του δρόμου. Αυτό συμβαίνει διότι στην Αυστραλία οδηγούν δεξιοτίμονα αμάξια και όλα είναι αντίθετα. Γι’ αυτό το λόγο, αν βρεθείς εκεί κοίτα κάτω. Υπάρχουν παντού επιγραφές, ειδικά στους μεγάλους δρόμους και τις λεωφόρους “look right”, “look left” και “look both sides” που βοηθούν αρκετά. Αλλά και πάλι, ο κάθε Έλληνας χρειάζεται το δικό του χρόνο για να συνηθίσει να περπατάει αμέριμνος πόσω μάλλον να οδηγεί εκεί.

Όσον αφορά στη διασκέδαση, υπάρχουν άπειρες επιλογές

Το ίδιο άπειρες όμως είναι και οι αποστάσεις από το ένα μπαρ στο άλλο. Οι Αυστραλοί ευχαριστιούνται να ξεκινούν τη βραδιά τους με ένα καλό εστιατόριο και αν δεν τελειώσει εκεί η έξοδός τους να συνεχίσουν σε κάποιο νυχτερινό κέντρο. Στη νυχτερινή ζωή της Μελβούρνης κυριαρχούν οι multi space χώροι που συνδυάζουν φαγητό, ποτό και χορό. Είναι απαραίτητο να κλείνεις τραπέζι ειδάλλως σκοτώνεις το χρόνο σου στην αναμονή. Οι Αυστραλοί διασκεδάζουν μαζικά, συχνά και τις καθημερινές αλλά κατά τις 23:00, στην καλύτερη 00:00, οι bar tender φωνάζουν “Last call for drinks” για τελευταίες παραγγελίες ποτών.

Ένας άλλος τρόπος διασκέδασης είναι το μπάνιο στη θάλασσα. Πρέπει να ταξιδέψει κανείς μίλια για να φτάσει στις μαγικά αχανείς παραλίες όπου το μάτι δεν σταματάει πουθενά. Πρόκειται για το αντίθετο τοπίο ακριβώς από τις ελληνικές μικροσκοπικές παραλίες. Τα νερά αντί να είναι κρυστάλλινα καθαρά, είναι θολά και καμία φορά προειδοποιήσεις για φίδια και καρχαρίες είναι καρφωμένες πάνω στην καφετί αμμουδιά. Οι περισσότεροι κάνουν surf και ενοικιάζουν τις γνωστές μικρές καμπίνες ώστε να αποθηκεύουν τις σανίδες και τον εξοπλισμό τους. Μπορείς να βρεις πανέμορφα κοχύλια και να απολαύσεις τον καλό καιρό της Μελβούρνης σε συνδυασμό με το απέραντο μπλε του ωκεανού. Λένε ότι μέσα σε μια μέρα κάποιος ζει τέσσερεις σεζόν στη Μελβούρνη. Καλοκαίρι, άνοιξη, φθινόπωρο, χειμώνα. Ο ήλιος καίει πολύ περισσότερο γι’αυτό θέλει αντηλιακό. Ακόμα και στους 30 βαθμούς μπορεί να καείς άσχημα ή να πάθεις ηλίαση.

Από φαγητό στη Μελβούρνη μπορείς να βρεις τα πάντα. Δεν έχουν δική τους κουζίνα πέρα από καρχαρίες και καγκουρό ενώ λατρεύουν τα λαχανικά όπως μπρόκολο, παντζάρια και γλυκοπατάτα. Αυτό που έχουν καταφέρει είναι να συγκεντρώσουν τις καλύτερες κουζίνες του κόσμου και να τις παντρέψουν σε fusion μενού. Αγαπημένες τους επιλογές το σούσι, το βιετναμέζικο και το ταϋλανδέζικο όπως και η ελληνική και ιταλική κουζίνα. Αν και τα περισσότερα εστιατόρια είναι ακριβά, ένας Έλληνας που μένει εκεί σίγουρα θα γνωρίσει γεύσεις από όλο τον κόσμο.

Η καθημερινότητα στην Αυστραλία είναι πολύ διαφορετική απ’ ότι στην Ελλάδα

Είναι πολύ ευχάριστο να εργάζεται κανείς στη Μελβούρνη λόγω των υψηλών μισθών καθώς και των ισχυρών συλλόγων για τα δικαιώματα κάθε επαγγελματία. Το θέμα είναι ότι η βίζα που θα βγάλει ένας Έλληνας πρέπει να του επιτρέπει να εργάζεται. Η τουριστική βίζα διαρκεί 3 μήνες. Στη συνέχεια, για να πάρει άδεια κανείς να εργαστεί οφείλει ή να δουλέψει σε φάρμες εκτός Μελβούρνης να ζήσει εκεί για 3 μήνες και μετά να αποκτήσει την άδεια να εργαστεί. Αλλιώς, πρέπει να την πληρώσεις αδρά. Θέλει πολλή προσοχή γιατί αν σε πιάσουν να δουλεύεις χωρίς εργατική άδεια μπορούν να σε απελάσουν για πάντα από όλη την Αυστραλία.

Τα καταπράσινα πάρκα βρίσκονται παντού κι εκτείνονται σε αχανείς διαστάσεις. Υπάρχει κάπου λίγο έξω από τη Μελβούρνη το 1000 steps όπου νομίζεις οτι βρίσκεσαι στο πιο εξωτικό μέρος του πλανήτη. Η πλούσια βλάστηση προστατεύει από τις επικίνδυνες ακτίνες του ήλιου. Ταυτόχρονα, σου επιτρέπει να κάνεις τη γυμναστική σου ανεβαίνοντας με το δικό σου ρυθμό χίλια σκαλοπάτια. Τα πάρκα και οι ίσιοι δρόμοι χωρίς καθόλου ανηφόρες στις περισσότερες γειτονιές είναι ιδανικά για τρέξιμο.

Οι πιο πολλοί Αυστραλοί προτιμούν το γυμναστήριο. Ωστόσο, πάρα πολλοί τρέχουν και υπάρχουν αμέτρητες επιλογές για άσκηση όπως χοροί, πολεμικές τέχνες, γιόγκα κτλ. Το εθνικό τους άθλημα είναι πολύ ενδιαφέρον και ονομάζεται AFL. Κρατούν τη μπάλα με τα χέρια, ενώ σκοράρουν με τα πόδια στα τεράστια δοκάρια. Οι Αυστραλοί το παρακολουθούν φανατικά και είναι το αντίστοιχο δικό μας ποδόσφαιρο.

photos: Unsplash/@madelineo