Στιγμές.

Όλα στιγμές είναι.

Σαν το καλοκαίρι.

Σαν τον χειμώνα.

Σαν την άνοιξη.

Σαν το φθινόπωρο.

Όσο κρατάει μια βουτιά στην θάλασσα.

Όσο κρατάει μια μπόρα.

Όσο χρειάζεται για να ανθίσει ένα λουλούδι.

Όσο χρειάζεται για να πέσει ένα φύλλο από το δέντρο.

Στιγμές.

Όλα στιγμές είναι.

Όσο κρατάει μια γέννηση.

Όσο κρατάει ένας θάνατος.

Όσο κρατάει ένα γέλιο.

Όσο κρατάει ένα κλάμα.

Στιγμές.

Όλα στιγμές είναι.

Όσο κρατάει μια γνωριμία.

Όσο κρατάει μια σχέση.

Όσο κρατάει μια συνεργασία.

Στιγμές.

Όλα στιγμές είναι.

Όσο κρατάει ένα “μείνε”, όσα κρατάει ένα “φεύγω”.

Όσο κρατάει μια ερώτηση, όσο κρατάει μια απάντηση.

Όσο κρατάει ένα “θέλω”, όσο κρατάει ένα “δεν θέλεις”.

Όσο κρατάει μια σκέψη, μια διαπίστωση, μια ενοχή, μια ντροπή.

Όσο κρατάει μια ελπίδα, μια απογοήτευση, μια χαρά, ένα “γαμώτο”.

Όσο κρατάει ένα βλέμμα, μια αγκαλιά, ένα “σε ευχαριστώ”, ένα “συγγνώμη”, μια πόρτα που κλείνει, μια πλάτη που γυρίζει.

Όσο κρατάνε τα βήματα μέχρι μα έρθουν, όσο κρατάνε τα βήματα μέχρι να φύγουν.

Όλα στιγμές είναι.

Όσο κρατάει ένα “ξέρω”, ένα “δεν ξέρω”.

Όλα στιγμές είναι.

Που κρατούν λίγο ή πολύ.

Λίγο για κάποιον, πολύ για κάποιον άλλο.

Στιγμές που κάποιος τις αφήνει πίσω, στιγμές που κάποιος τις κουβαλάει μαζί του.

Στιγμές που είναι ή γίνονται σκέψεις.

Που κάποιος τις αφήνει πίσω και κάποιος τις κουβαλάει μαζί του.

Όλες οι σκέψεις είναι στιγμές.

Που ακόμα κι αν τις αφήσει κάποιος πίσω, αυτές θα επανέλθουν για να φέρουν για μια στιγμή στο πρόσωπο του ένα γέλιο ή ένα δάκρυ και θα κάνουν τα βήματα του να γυρίσουν πίσω ή να φύγουν ακόμα πιο μακριά.