Έρωτας, η μια λέξη με τις χίλιες έννοιες. Η ουσία του έρωτα είναι μια αγοραπωλησία – χωρίς ίχνος κυνισμού. Αρκεί να δούμε κάτω απ’ τις πεταλουδίτσες. Η πολλαπλή του νοηματοδότηση έγκειται στο τι πουλάς και τι αγοράζεις.
Το σύνηθες είναι να ανταλλάσσουμε ενδιαφέροντα ή άλλα στοιχεία της προσωπικότητάς μας. Υπάρχουν βέβαια και κάποια κορίτσια – ακόμη!… και πάντα; – που προσφέρουν την ομορφιά τους για να πάρουν σε αντάλλαγμα μια καλή ζωή. Άλλοι πουλάνε κορμί για κορμί (τίμιο, όσο να πεις), και πάει λέγοντας. Το μόνο που μπορεί κανείς να θέσει ως αρχή σ’ αυτήν την εντελώς ελεύθερη αγορά, είναι η βασική αρχή της Αριθμητικής της Α΄ Δημοτικού (έχει καταλάβει κανείς να μου πει γιατί στην αρχή την λέμε Αριθμητική, ενώ μεγαλώνοντας Μαθηματικά;): Δεν προσθέτεις μήλα με πορτοκάλια!
Και αν θες να τα ανταλλάξεις πρέπει να προσέξεις καλά. Οι παραπάνω ανταλλαγές πες στέκουν, είναι δίκαιες. Υπάρχουν όμως και κάποιες που απλά δεν πρέπει να γίνονται: Να πουλάει ο ένας μούρη, και να θέλει εσένα ολόκληρη. Να πουλάει η άλλη κορμί, και να θέλει την καρδιά σου. Να διαθέτεις εσύ τον εαυτό σου, για να πάρεις μια με το ζόρι αγκαλιά.
Κάποια πανάκριβα πράγματα αγοράζονται μόνον έναντι πανάκριβων πραγμάτων. Και η καρδιά ας πούμε δεν πουλιέται (ή δεν πρέπει να πουλιέται, τι κάνει αυτό το Σ.Δ.Ο.Ε. τέλος πάντων) παρά μόνον έναντι καρδιάς.
Μην ξεχνάς ότι σ’ αυτήν την ελεύθερη αγορά, εσύ ορίζεις το τι έχεις να διαθέσεις από τον εαυτό σου… και πόσο το τιμολογείς.
Επίσης θυμήσου ότι τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν όταν οι δυο συμβαλλόμενοι δεν ξεκαθαρίζουν έγκαιρα τι προσφέρουν και τι ζητάνε.
Το νου σου λοιπόν. Και αν τυχόν είσαι απ’ αυτούς τους σκληρούς και γενναίους ρομαντικούς, που τα παίζουν όλα για όλα για τον έρωτα, μαζί σου, σε αγαπώ ήδη. Το νου σου όμως. Πρόσεξε καλά να έχει κι ο άλλος να σου δώσει τα δικά του όλα. Πρέπει να είσαι με τον εαυτό σου όσο δίκαιος είσαι με τους άλλους, κι εσύ ποτέ σου δεν θα πουλούσες διαμάντια για πενταροδεκάρες.
«Πάμε μαζί κι ας μας λιθοβολούν/κι ας μας λεν αεροβάτες, φίλε μου όσοι δεν ένιωσαν ποτέ με τι/σίδερο με τι πέτρες τι αίμα τι φωτιά, χτίζουμε ονειρευόμαστε και τραγουδάμε!»
Ο. Ελύτης, « Ήλιος ο πρώτος»
