Ο χρόνος είναι σχετικός. Αφορά κυρίως την αντίληψη του από τον κάθε άνθρωπο και ο καθένας τελικά τον μετρά διαφορετικά. Κάπως έτσι μετρά και ο χρόνος στις σχέσεις. Για τον καθένα από εμάς ο πολύς ή ο λίγος χρόνος είναι υποκειμενικός.

Εντέλει αυτό που έχει σημασία με το χρόνο είναι να τον μετράς ποιοτικά. Να τον μετράς με στιγμές και εμπειρίες. Ιδιαίτερα στις προσωπικές σου σχέσεις. Επειδή, όπως ο χρόνος, οι σχέσεις δεν μπορούν να οριστούν ή να αξιολογηθούν μόνο από τη μακροζωία τους. Η αγάπη δεν αφορά τον πόσο χρόνο είχες με κάποιον αφορά τις στιγμές.

Υπάρχουν πολλά σημεία αναφοράς για τη μέτρηση της «επιτυχίας» μιας σχέσης. Κυρίως όμως μετριέται με το πώς ένιωσες και συνεχίζεις να νιώθεις. Και τελικά, πώς θα καταχωρήσεις τη σχέση στα αρχεία της μνήμης σου όταν εκείνη τελειώσει.

Γιατί αυτό είναι τελικά και το συμπέρασμα. Οι σχέσεις, οι περισσότερες σχέσεις τελειώνουν. Εντός ή εκτός χρονοδιαγράμματος. Και αυτό δεν σημαίνει πως ήταν αποτυχημένες.

Έχοντας αυτό κατά νου, ο γάμος ή το «μαζί για πάντα» δεν χρειάζεται να είναι σε κάθε σχέση ο στόχος.

Ο «στόχος» μπορεί απλώς να είναι να περάσεις όμορφα, ζώντας τις στιγμές και όχι μετρώντας τις.

Μπορεί να σημαίνει να αφήνεις τον εαυτό σου να νιώσει πράγματα που δεν έχεις νιώσει εδώ και καιρό ή δεν έχεις ξανανιώσει ίσως και ποτέ.  Ο στόχος μπορεί να είναι να μάθεις πώς να απομακρύνεσαι όταν τελειώσει, να εκτιμάς αυτό που είχες αφήνοντάς το εκεί που βρίσκεται.

Ο στόχος ίσως να είναι να μην υπάρχει στόχος.

Το να επιλέγεις να προχωρήσεις μπροστά αφήνοντας πίσω μία σχέση που έχει τελειώσει δεν μειώνει καθόλου την ομορφιά και τη σημασία της σχέσης, έτσι κι αλλιώς.

Αν το καλοσκεφτείς η σκέψη αυτή δεν απαλύνει μόνο τον πόνο ενός χωρισμού αλλά ίσως και να βοηθήσει να γίνουν καλύτερες επιλογές στο παρόν. Δεν υπάρχει έπαθλο για να παραμείνεις σε μια σχέση περισσότερο από όσο πραγματικά θέλεις, μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι να «αποτύχεις» ή δεν θέλετε να αντιμετωπίσεις αδιάκριτες ερωτήσεις.

Μερικές φορές οι σχέσεις έχουν ημερομηνίες λήξης. Δεν σημαίνει πως απέτυχαν. Ούτε οι σχέσεις, ούτε και το ζευγάρι ως άνθρωποι. Και ναι θα το προσπαθήσεις. Μερικές φορές πιστεύεις πραγματικά ότι μπορείς να το διορθώσεις. Μερικές φορές όμως ξέρεις ότι θα τελειώσει. Και υπάρχουν στιγμές που η αγάπη σβήνει σταδιακά χωρίς να υπάρξουν εντάσεις. Χωρίς φωνές. Χωρίς πισωγυρίσματα.

Αυτό δεν σημαίνει πως η σχέση απέτυχε.

Ανεξάρτητα από το πώς τελειώνουν τα πράγματα, όταν ο στόχος είναι απλά να επιτρέψεις στον εαυτό σου να αισθανθεί πράγματα αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, αδιαφορώντας για το «για πάντα» το τέλος μιας σχέσης δεν σημαίνει αποτυχία. Ο χωρισμός δεν σημαίνει ότι χάσατε τον χρόνο σας και οι δύο.

Μία σχέση δεν αποτυγχάνει γιατί τελείωσε. Μία σχέση αποτυγχάνει γιατί έχασες εσύ τον εαυτό σου μέσα σε αυτή. Ή ο σύντροφος σου. Ή και οι δύο. Μία σχέση αποτυγχάνει γιατί υπάρχει κακοποιητική συμπεριφορά. Η αποτυχία δεν εξαρτάται από το χρόνο, αλλά από τις επιλογές και τις δράσεις.

Οι περισσότερες σχέσεις τελειώνουν, μέχρι να έρθει εκείνη που δεν θα τελειώσει.