Μεγάλη η δύναμη της συνήθειας. Σφιχτά τα δεσμά της. Ποιος ο ρόλος της στις ζωές μας; Περιπλέκει τα πράγματα ή τα απλοποιεί;
Κινεί υπόγεια τα νήματα και υπνωτισμένοι ακολουθούμε τα τεκταινόμενα. Αν μπορούσες όμως ως δια μαγείας να απαλλαγείς από την επιρροή της, θα εξακολουθούσαν να ’ναι οι ίδιοι άνθρωποι στη ζωή σου; Tην ξέρεις νομίζω την απάντηση.
Πολλά παραδείγματα από τον περίγυρο, περνούν αυτή τη στιγμή από το μυαλό σου. Με σένα είναι πιο δύσκολο. Θέλει λίγο παραπάνω προσπάθεια να το δεις, πόσο μάλλον να το παραδεχτείς. Σε σένα πρώτα. Οι άλλοι το ξέρουν όπως το ήξερες και συ γι’αυτούς. Φαίνεται. Κοινό μυστικό. Βαθιά μέσα σου το γνωρίζεις και συ. Αλλά έχεις βολευτεί. Πολλές φορές τυχαίνει να βολευόμαστε σε σχέσεις, σε φιλίες, δουλειές. Δεν ήταν από την αρχή έτσι. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που εξαρχής αποτελούσαν λύση ανάγκης.
Γιατί συνήθως στην αρχή είναι ο ενθουσιασμός και η πρωτόγνωρη αίσθηση του καινούριου που θες να ανακαλύψεις. Έπειτα έρχεται ο κορεσμός. Έλα όμως που τώρα πέρασε καιρός και δέθηκες. Που μέσα σ’ αυτό το διάστημα αυτά τα άτομα ήταν δίπλα σου, ακόμη και τις στιγμές που όλοι οι άλλοι σε απογοήτευσαν, χάθηκαν στο μικρόκοσμο τους. Εκείνοι σου στάθηκαν, ήταν πάντα εκεί για σένα. Πώς να το ξεχάσεις αυτό; Κέρδισαν την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη σου, παραδέξου το. Ίσως και την αγάπη σου.
Και με τον έρωτα τι γίνεται; Θυσία στο βωμό του βολέματος; Τώρα αμφιταλαντεύεσαι. Από τη μια να μην τους απογοητεύσεις, τους πληγώσεις ή τους στεναχωρήσεις και στεναχωρηθείς. Νιώθεις τύψεις γιατί δεν τους αξίζει κάτι τέτοιο αλλά ένα άτομο που θα νιώθει τα ίδια, θα τους εκτιμήσει και θα τους φερθεί ανάλογα. Αυτό είναι η δικαιολογία, το πρόσχημα. Εγωιστής είσαι. Τα θες όλα δικά σου. Και δειλός. Έχεις δει τι κυκλοφορεί εκεί έξω, έχεις απογοητευτεί, είδος προς εξαφάνιση η καλή συμπεριφορά και ο άλλος να νοιάζεται πραγματικά για σένα και τώρα που το βρήκες να το αφήσεις; Φοβάσαι να ρισκάρεις. Να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή την αναζήτηση, σειρά απογοητεύσεων μέχρι τελικά να εκτιμήσεις ότι είχες και να ξαναγυρίσεις πίσω στο αιώνιο θύμα. Τι πιο σίγουρο και ασφαλές από το ήδη δοκιμασμένο; Και έπειτα τι; Πάλι φτάσαμε στο σημείο εκκίνησης. Κάτι σου λείπει, το έργο επαναλαμβάνεται. Φαύλος κύκλος.
Το καλό παιδί και το καλό βιογραφικό δε φέρνει την ευτυχία από μόνο του. Το συναίσθημα όμως;! Το να παίζεις εκ του ασφαλούς δε σου εξασφαλίζει και ότι δε θα πληγωθείς. Πολλές φορές το να πληγώσεις αυτόν που σου έχει φερθεί καλύτερα είναι χειρότερο.
Μη στεναχωριέσαι όμως, τροχός είναι η ζωή. Αυτό που κάνεις τώρα θα βρεθεί κάποιος και σένα να σου το ανταποδώσει. Γιατί αυτό το timing είναι τόσο δύσκολο. Μοιάζει με ακατόρθωτο δυο άτομα να θέλουν την ίδια χρονική στιγμή και στον ίδιο βαθμό, το ίδιο πράγμα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι σταματάς ποτέ να προσπαθείς και να δοκιμάζεις νέα πράγματα καθοδηγούμενος από το τι νιώθεις. Ας πάψει αυτό «το βόλεμα» στα πάντα. Μας αξίζει αυτό το κάτι, στον καθένα. Δε θα ρθει όμως σαν μάννα εξ ουρανού.
