Κυρίαρχο κράτος ορίζεται εκείνο που διαθέτει μόνιμο πληθυσμό, ορισμένο έδαφος και μία κυβέρνηση. Κυρίαρχος πλανήτης στην αστρολογία, είναι εκείνος που σε ενεργοποιεί και επηρεάζει το πώς οι ενέργειες στο ζωδιακό σου χάρτη οργανώνονται ή αποδιοργανώνονται.

Στο επιτραπέζιο Κυρίαρχος, είσαι ο μονάρχης ενός μικρού βασιλείου με ποτάμια και λιβάδια και στόχος σου είναι να φτιάξεις ένα μεγαλύτερο βασίλειο με πιο πολλά ποτάμια και λιβάδια. Στις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, κυρίαρχος είναι ο Κρίστιαν Γκρέι και επιδιώκει να υποτάξει την αθώα -έως ότου γνωρίστηκαν- Αναστέζια, ξεδιπλώνοντας τις προτιμήσεις του στο Κόκκινο Δωμάτιο.

Το κυρίαρχο χέρι

Κυρίαρχος λοιπόν. Ο σημαντικότερος ή ισχυρότερος, εκείνος που επικρατεί ή προηγείται έναντι των άλλων και καθορίζει την οποιαδήποτε μετέπειτα εξέλιξη ή πορεία. Κυρίαρχό μας χέρι δεν είναι το σημαντικότερο βέβαια, όλα πάνω μας την ίδια αξία έχουν. Είναι όμως το χέρι που επικρατεί.

Εκείνο που μέχρι να γίνουμε 4 ετών, έχουμε επιλέξει ως προτιμητέο για να εκτελεί όποιες κινήσεις μας χρειάζονται λεπτότητα και ακρίβεια. Το φαγητό, το κόψιμο, το πιάσιμο και πέταγμα μιας μπάλας, το κούμπωμα, το δέσιμο, τελικά το γράψιμο. Ρόλο στην επιλογή αυτή παίζουν τόσο γενετικοί, όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Και η εγκεφαλική αντιστοιχία

Το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου μας ελέγχει την αριστερή πλευρά του σώματός μας, και το αριστερό, αντίστοιχα, τη δεξιά. Όταν κυρίαρχο χέρι μας είναι το δεξί, το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας καλείται να αναπτυχθεί περισσότερο. Και αντίστροφα για το αριστερό.

Όταν φτάσουμε τα 5 μας χρόνια, η κυριαρχία έχει πλέον σταθεροποιηθεί. Και τότε, ο εγκέφαλος ξεφορτώνεται κάποια από τα εγκεφαλικά κύτταρα της μη κυρίαρχης πλευράς, με απώτερο σκοπό να βελτιώσει όσο περισσότερο μπορεί την εξειδικευμένη λειτουργία του. Κάπως έτσι, το επικρατούν ημισφαίριο θα καταλάβει μεγαλύτερο όγκο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δε χρησιμοποιούμε και τα δυο μας ημισφαίρια για την επεξεργασία πληροφοριών.

Τελικά, ο εγκέφαλος οργανώνεται σε μια ασυμμετρία, όπου η κάθε πλευρά διατηρεί τις δικές της λειτουργικές ιδιαιτερότητες. Η ασυμμετρία όμως αυτή δεν αποτελεί μειονέκτημα, αλλά ένα χαρακτηριστικό. Άλλωστε, όλα χρειάζονται, δεν είναι; Αν έχουμε μπροστά μας μια πόρτα που πρέπει να ξεκλειδώσουμε για να μπούμε, θα διαλέξουμε λογικά να το κάνουμε με το κυρίαρχο χέρι μας. Αν έχουμε κι ένα δέμα που κρατάμε, θα παρατηρήσουμε ότι το μη κυρίαρχο χέρι μας έχει εξαιρετική ισορροπία και μπορεί άριστα να το κρατήσει, όσο το άλλο ασχολείται με τα κλειδιά. Όχι επειδή αναγκάζεται, αλλά επειδή πράγματι έχει μεγαλύτερη σταθερότητα.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το μη κυρίαρχο χέρι για να γίνεις εξυπνότερος;

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα όργανο που βελτιώνεται μέσω της διανοητικής διέγερσης. Προσαρμόζεται συνεχώς, μεγαλώνει και επανασυνδέεται μέσω της ανάπτυξης νέων νευρώνων. Μεγαλώνοντας, συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με απώλεια μνημονικών ικανοτήτων και μείωση των αντανακλαστικών. Εάν αυτά δεν είναι συμπτώματα κάποιας σχετικής ασθένειας, η αιτία είναι η έλλειψη εγκεφαλικής άσκησης.

Κι όπως τα sudoku και τα σταυρόλεξα συχνά συστήνονται ως διασκεδαστικά πλην αποτελεσματικά εργαλεία εγκεφαλικής ενδυνάμωσης, με βάση τα όσα ισχύουν περί κυρίαρχου χεριού και εγκεφαλικής λειτουργίας, συχνά έχουν γίνει μελέτες για το εάν η χρήση του μη κυρίαρχου χεριού θα μπορούσε να αναπτύξει τον εγκέφαλό μας περισσότερο. Να χρησιμοποιήσουμε δηλαδή και τα δύο χέρια, προκειμένου να δημιουργηθούν νέα κύτταρα και νευρικές συνδέσεις και στο μη επικρατούν ημισφαίριο. Ώστε να γίνουμε σούπερ έξυπνοι.

Κι όμως, τίποτε αποδεδειγμένο. Μπορείς να δοκιμάσεις να πλύνεις τα χέρια σου με το ανάποδο χέρι, προσοχή στους τραυματισμούς εδώ. Θα γελάσεις όταν συνειδητοποιήσεις ότι αντί να κουνάς το χέρι που κρατάει την οδοντόβουρτσα, μάλλον το βαστάς σταθερό και κουνάς το κεφάλι. Ίσως είναι ένστικτο επιβίωσης του κεφαλιού σου, ποιος ξέρει. Αν πάλι ξεκινήσεις να χρησιμοποιείς το ποντίκι του υπολογιστή με το αντίθετο χέρι, κάνε ένα κόπο πριν και σώσε και κλείδωσε όλα τα σημαντικά αρχεία. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει μετά.

Αν τώρα θέλεις να γράψεις ένα απλό “καλημέρα” με το μη κυρίαρχο χέρι σου, να είσαι σε ετοιμότητα άμεσης προσαρμογής. Τόση ώρα που θα σου πάρει να γράψεις τα τέσσερα πρώτα γράμματα, ίσως χρειαστεί να αλλάξεις σκοπούς και να πας τελικά για το “καλησπέρα”.

Όλα αυτά βέβαια θα μπορούσαν να βελτιωθούν με συχνή εξάσκηση και επιμονή και σίγουρα θα σου φανούν χρήσιμα σε περίπτωση ενός τραυματισμού ή κάτι, αλλά όχι, πιο έξυπνος δε θα γίνεις.

Θα έχεις όμως δύο τεράστια οφέλη

1. Δημιουργικότητα

Ο ψυχολόγος και ερευνητής του Πανεπιστημίου του Τέξας James Pennebaker υποστηρίζει ότι το συχνό γράψιμο με το χέρι -ημερολόγιο, ένα δικό σου μυθιστόρημα, όνειρα, σκέψεις- ενδυναμώνει τα ανοσοκύτταρα του εγκεφάλου σου. Τα οποία, όσο πιο υγιή τα διατηρείς, τόσο πιο αποτελεσματικά παλεύουν να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν το στρες, την κατάθλιψη, την ανησυχία.

Με τη γραφή, μπορείς να κερδίσεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου και να βελτιώσεις τόσο τη μνήμη, όσο και την πνευματική σου υγεία. Αν τώρα χρησιμοποιήσεις τη γραφή ως μέθοδο χαλάρωσης και ισορροπίας και προσθέσεις σε αυτή το μη κυρίαρχο χέρι σου, ναι, θα έχεις επιπλέον όφελος.

Γράφοντας με το μη κυρίαρχο χέρι σου, δημιουργείς μια σύγχυση στον εγκέφαλό σου. Γιατί έχει μάθει να φέρνει εις πέρας τις καθημερινές λειτουργίες βάση συνήθειας. Ο τρόπος λειτουργίας του δηλαδή, είναι πλήρως προβλέψιμος. Εκτός κι αν τον φέρεις έξω από τα νερά του.

Όσο γράφεις με το κυρίαρχο χέρι σου, απασχολείς αποκλειστικά το αντίστοιχο ημισφαίριο του εγκεφάλου σου. Το άλλο μένει ανενεργό. Αλλά αν δοκιμάσεις να χρησιμοποιήσεις το μη κυρίαρχο χέρι σου, τότε ενεργοποιούνται και τα δύο ημισφαίρια ταυτόχρονα. H μη συνηθισμένη αυτή λειτουργία του εγκεφάλου σου, σε κάνει να σκέφτεσαι τελείως διαφορετικά και αυξάνει τη δημιουργικότητά σου.

2. Συναίσθημα και ενσυναίσθηση

Σκεπτόμενος διαφορετικά, αποκτάς μια καθαρότητα στη σκέψη, η οποία σε βοηθά να εντοπίσεις συναισθήματα που ήταν εκεί, καταπιεσμένα, στην αφάνεια. Οπότε, η γραφή με το μη κυρίαρχο χέρι, αποδεικνύεται ένα πολύτιμο εργαλείο αυτογνωσίας και επαφής με τον εαυτό.

Όπως ακριβώς ο διαλογισμός μπορεί να σου μάθει να αναπνέεις συνειδητά, έτσι η γραφή με το μη κυρίαρχο χέρι σου μπορεί να σε βοηθήσει να γράφεις συνειδητά.

Βήμα πρώτο: Προετοιμάσου

Κάθισε ίσια σε μια αναπαυτική καρέκλα, στο κέντρο της. Τοποθέτησε τα δυο σου χέρια στην κοιλιά σου, εισέπνεε βαθιά και αργά, εξέπνεε αντίστοιχα. Όσο βρίσκεσαι στην ησυχία αυτή, θέσε στον εαυτό σου μια ερώτηση. Για την αγάπη, την υγεία, την οικογένεια, τα χρήματα, την ολοκλήρωση, ό,τι εσένα απασχολεί.

Βήμα δεύτερο: Γράψε

Σε ένα λευκό χαρτί χωρίς γραμμές, ξεκίνα να γράφεις με το μη κυρίαρχο χέρι σου ό,τι σου έρχεται στο νου. Προσπάθησε να μη σηκώνεις το μολύβι σου από το χαρτί και να γράφεις με ροή. Τις πρώτες φορές λογικά θα βγαίνουν ορνιθοσκαλίσματα και παίζει και να μην καταλαβαίνεις καν τι έχεις γράψει. Υπομονή και όλα θα γίνουν.

Βήμα τρίτο: Παρατήρησε τη διαδρομή

Ακόμη κι αν δε βγάλεις τελικά άκρη του τι γράφεις, δεν έχει και τόση σημασία. Εδώ το βασικό είναι να παρατηρήσεις όλα όσα νιώθεις και σκέφτεσαι την ώρα που προσπαθείς να γράψεις. Αν παίρνει περισσότερο χώρο η διαίσθησή σου και λιγότερο η λογική. Αν η αποφασιστικότητά σου επιμένει και πότε η απογοήτευσή σου κορυφώνεται. Πάνω από όλα, πώς νιώθεις με όλα αυτά, εκείνη ακριβώς τη στιγμή.

Βήμα τέταρτο: Βρες εσένα

Θυμήσου να κάνεις την εξάσκησή σου όσο πιο συχνά μπορείς και επιθυμείς. Κράτα τα γραπτά σου και ξαναδιάβασέ τα σε ανύποπτο χρόνο. Θα βρεις εντυπωσιακό το ότι δε θα θυμάσαι τι έχεις γράψει, ίσως και να ξαφνιαστείς. Από τα γραπτά σου, από τις σκέψεις σου, από σένα.

Η αξία της εξάσκησης αυτής, έγκειται στο χρόνο που προσφέρεις στον εαυτό σου για να ηρεμήσει και να μπορέσει να βρει την εναλλακτική διαδρομή σε μία κατά τα άλλα γνώριμη λειτουργία του. Η παύση αυτή των γρήγορων ρυθμών της καθημερινότητας, μαζί με τη συγκέντρωση που προσπαθείς να πετύχεις, σε φέρνουν μπροστά στο κατώφλι της ενσυνειδητότητας. Εκεί που βιώνεις το παρόν με διάθεση ανοικτή, χωρίς την παραμικρή άσκηση κριτικής. Εκεί που καλλιεργούνται θετικά αισθήματα, όπως η καλοσύνη και η συμπόνοια. Προς τους γύρω σου, αλλά και προς εσένα.