Ο κόσμος των σχέσεων δεν ήταν ποτέ απλός. Είτε πρόκειται για τη σχέση σου με τη κολλητή σου, τη μαμά σου ή τον φίλο σου, τα πράγματα μπορούν να γίνουν εξαιρετικά περίπλοκα, ειδικά όταν είσαι νέος. Μπαίνοντας στη δεκαετία των 20 και στην “ενήλικη” ζωή όλα είναι πρωτόγνωρα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι υπέροχα.

Ξέρω, είσαι η πριγκίπισσα του μπαμπά σου και σε αυτό το μοτίβο είχες συνηθίσει. Οι ενήλικες σχέσεις δεν λειτουργούν έτσι όμως. Το πρώτο λάθος που κάνεις είναι να απαιτείς. Ο χρόνος που θα σου δώσει ο άλλος, η φροντίδα του, η προσοχή του και τα αισθήματα δεν απαιτούνται. Εμπνέονται.

Μόλις το καταλάβεις αυτό και συνειδητοποιήσεις πως κανείς δεν σου χρωστάει τίποτα, πρέπει να καταλάβεις και κάτι ακόμη. Δεν είσαι πια παιδί. Τα μούτρα δεν είναι χαριτωμένα και οι γύρω σου δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα μια τέτοια συμπεριφορά. Άσε τον εγωισμό στην άκρη, ρίξε τα μούτρα σου, πάρε πρώτη τηλέφωνο, εξήγησε και διεκδίκησε. Αν κάτι μπορεί να λυθεί, θα λυθεί μόνο με συζήτηση.

Και μιας και μιλάμε για συζήτηση, όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη να κάνεις συζήτηση με τον εαυτό σου. Όσες σχέσεις και να αλλάξεις, τα αδούλευτα κομμάτια του εαυτού σου θα σε κυνηγούν. Φτιάξτα. Οι φίλοι σου δεν είναι ο ψυχολόγος σου για να σου κάνουν συνεχές pampering και ο σύντροφός σου δεν είναι εκεί για να σε κάνει να νιώσεις ολόκληρη.

Αυτό θα σε βοηθήσει να δεις πως όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Το οτι εσύ σκέφτεσαι και λειτουργείς με έναν Α τρόπο δεν σημαίνει πως όλοι σκέφτονται και λειτουργούν έτσι. Μην κρίνεις με βάση τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να είσαι στο μυαλό του άλλου ή να ξέρεις τι νιώθει. ‘Ακου τον άλλο. Το έχουμε κάνει όλοι. Έχεις φτιάξει το σενάριο, έχεις στήσει δικαστήριο, έχεις βρει και τον φταίχτη. Μόνη σου, στο μυαλό σου. Δώσε την ευκαιρία στον απέναντι σου να σου εξηγήσει από το να κρίνεις μόνη σου.

Και χαλάρωσε. Τα λάθη είναι φίλοι μας. Μας βοηθούν να εξελιχθούμε,να πάμε παρακάτω. Δες τα, δέξου τα, ζήτα όπου πρέπει συγνώμη και προσπάθησε να τα διορθώσεις. Και εγώ μαζί σου.