Με επιρροές από τα φρου φρου φορέματα της Molly Goddard και την αιώνια αγάπη του Alessandro Michele για το εμπριμέ, ρίχνουμε μια ματιά στα pattern και τα μοτίβα, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουμε τις αναφορές τους στις συλλογές της ερχόμενης άνοιξης.

Οι περισσότεροι σχεδιαστές σε ερωτήσεις που αφορούν την πρώτη τους συλλογή, συνήθως απαντούν με λέξεις όπως έρευνα, αρχείο και έμπνευση, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι το έργο τους δεν είναι πρωτότυπο. Περισσότερο δείχνει πως οι έξυπνοι σχεδιαστές αναγνωρίσουν την αξία των προκατόχων τους, αφού, σε τελική ανάλυση,  οι καλύτερες ιδέες προέρχονται αναμοχλεύοντας παλιούς θησαυρούς. Υπάρχει λοιπόν μια βίβλος της μόδας, εν ονόματι Phaidon, η οποία περιλαμβάνει ό,τι μα ό,τι pattern και print έχει δημιουργηθεί ποτέ από το 1750 ως και σήμερα. Κατανεμημένα σε αλφαβητική σειρά, τα αρχεία του βιβλίου αυτού περιλαμβάνουν εκτός των άλλων αφηρημένα σχέδια που όπως φαίνεται έχουν αποδοθεί στα σχέδια πολλών από τις ανοιξιάτικες/καλοκαιρινές συλλογές του 2017.

Modernism:

Celine

Όταν αναφερόμαστε στο κίνημα του μοντερνισμού, συνήθως το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι οι εκπληκτικές καμπύλες του Le Corbusier building ή οι περίφημες καρέκλες της Eileen Gray, ή ακόμη, σχέδια ζωγραφισμένα στο χαρτί με επιρροές από αρχιτεκτονική και γεωμετρία. Η σύνδεση μεταξύ των σχεδίων αυτών και των body-painting του Yves Klein που διακοσμούν τα περίτεχνα φορέματα της Phoebe Philo είναι κάτι περισσότερο από σαφής.

Frou Frou:

Molly Goddard Με ένα όνομα που προέρχεται από έναν γαλλικό όρο που σημαίνει ένα μεταξωτό φόρεμα μια γυναίκας, καθώς διασχίζει ένα δωμάτιο, το φρου φρου αντιπροσωπεύει τη ΄΄χειραγώγηση΄΄ των υφασμάτων σε αφρώδεις πτυχώσεις πάνω σε μοτίβα. Η Molly Goddard αναδιατυπώνει την εφεύρεση αυτή του 19^ου αιώνα και επιβεβαιώνει τη φήμη της ως πρέσβειρα της σύγχρονης girly αισθητικής. Η αναπροσαρμογή του φρου φρου της Gοddard στον 21^ο αιώνα το μετατρέπει σε ένα σύγχρονο ύφασμα τόσο περίπλοκο και μαγευτικό όσο η γυναίκα που το φορά.

Chintz:

Gucci

Η σημερινή βιομηχανία της μόδας βρίσκει συχνά την εξέλιξή της  μέσω επαναλαμβανόμενων πτυχών της ιστορίας του στυλ, αναδιατυπωμένη ώστε να απευθύνεται σε ένα σύγχρονο κοινό. Ο Alessandro Michele της Gucci, ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης, αυτή τη σεζόν συνδυάζει το εμπριμέ με τη disco υπεροχή του ΄70, καθώς και μερικά στοιχεία της Αναγέννησης. Εικονογραφημένα τριαντάφυλλα και φλοράλ μοτίβα λειτουργούν ως συντομογραφία του παρελθόντος με μια συλλογή που κινείται προς τα εμπρός κοιτάζοντας προς τα πίσω. Χρειάζεται μεγάλο ταλέντο για να αναδειχθεί υπό νέο πρίσμα κάτι που έχει αναδιατυπωθεί σε ατελείωτα εμπριμέ σχέδια και όπως φαίνεται ο Michele το έχει.

Ombre:

J.W. Anderson

Ombre είναι η ανάμειξη των πιο ανοιχτών αποχρώσεων με πιο σκούρες και αντίστροφα, είναι μια τακτική που σπάνια θα τη δεις εκμοντερνισμένη, μέχρι που οι J.W. Anderson αποφάσισαν να ασχοληθούν με αυτό στην καλοκαιρινή του συλλογή. Το ombre χρησιμοποιείται συχνά για να προσδώσει κίνηση, ρευστότητα και χάρη σε ένα ύφασμα. Εκτός αυτών οι J.W.Anderson αποφάσισαν να προσθέσουν και τους τολμηρούς συνδυασμούς χρωμάτων- γαλάζιο/βερικοκί, ώχρα/μπορντό- ανατρέποντας την πεπατημένη που θέλει το ombre να κυμαίνεται σε ίδιες αποχρώσεις.