Μπορείς να είσαι ό,τι θέλεις/ό,τι δηλώσεις και ό,τι έχεις ονειρευτεί. Αρκεί σ’ όλα αυτά να βάζεις το ίδιο λίγο από εσένα. Ή το ίδιο πολύ. Να θυμάσαι να μην μπερδεύεις τις δόσεις. Με άλλα λόγια αν είναι να δίνεσαι σε πράγματα/ανθρώπους/καταστάσεις να δίνεσαι με δόσεις, να δίνεσαι σωστά.
Οι εμμονές και η εξ ολοκλήρου άφεση δεν οδήγησαν ποτέ κανέναν σε καλό. Δεν ξέρω κανέναν που να τα κατάφερε όταν γαντζώθηκε πάνω σ έναν άνθρωπο/ μια ιδέα/ μια παρέα/ ακόμα και σε μια δουλειά. Και όχι μην μου αραδιάσεις επιτυχία και βραβεία. Γιατί αυτά από μόνα τους δε φέρνουν την ευτυχία. Αλλά ούτε παιδιά και γάμους σαν μονόπλευρα κατορθώματα. Πες μου μονάχα πώς νιώθεις που ζεις μονοδιάστατα. Σκέψου πόσα πράγματα έχασες δίνοντας έμφαση μόνο σε ένα.
Να δίνεσαι ρε, αλλά να μην αφήνεσαι εκεί. Να γυρνάς σε σένα γιατί σε ζητάνε και από αλλού. Φράση που θα ήθελα να μου λέει κάποιος κάθε μέρα πριν πέντε χρόνια. Ναι στη χρονιά της καταστροφική μου μανίας. Τότε που τον γνώρισα και έστρεψα όλο μου το είναι πάνω του.
Φώτα, προβολείς, μικρόφωνα όλα στραμμένα πάνω στο αγόρι, στον έρωτα, στο συναίσθημα. Τι εννοείς το συναίσθημα είναι το παν; Δεν απέχει από το να σε ρίξει στον πάτο. Δεν απέχει από το να χάσεις το φως της ημέρας πιστεύοντας πως σου αρκεί το φως των ματιών του. Και άλλα τέτοια υπερβολικά που λένε οι ερωτευμένοι. Ή οι παρανοϊκές σαν εμένα που άφησαν τον κόσμο στην άκρη και τη μοίρα του μαζί με τη ζωή τους και κατέληξαν να κινούνται ρυθμικά γύρω από εκείνον.
Όσα έχασα δίνοντας σημασία μόνο σε εκείνον:
Μια σίγουρη προαγωγή
Από αυτές που θεωρούνται άχαστο στοίχημα. Η καταστροφή ήρθε αργά και βασανιστικά. Για την ακρίβεια δεν ήρθε μόνη της, εγώ την προσκάλεσα. Αφού πέρασα και τις δέκα μέρες πριν τη συνέντευξη να ασχολούμαι με το πρόγραμμα της μπάντας του Νίκου. Δεν ξεσκόνισα καν τις σημειώσεις μου πιστεύοντας ότι θα βρω αργότερα χρόνο να το κάνω. Αλλά χρόνος δε βρέθηκε ποτέ. Παρά μόνο χρόνος για να κλαψουρίσω όταν κατάλαβα πως κοιτούσα σε λάθος κατεύθυνση. Όμως όπως σε όλα τα πράγματα, οι ευκαιρίες χάνονται και είναι αργά για να επανορθώσεις.
Στιγμές με φίλους που δε θα ξαναζήσω
Και ξαφνικά ναι είχα αγόρι. Αποφάσισα να μην αφήσω το μπράτσο του όλο το καλοκαίρι. Για την ακρίβεια προτίμησα να κρεμαστώ απο αυτό και να απαρνηθώ το μπάτσελορ της κολλητής μου. Γιατί θα έπρεπε να μείνω μακριά του δύο μέρες και δύο νύχτες. Η κολλητή μου από θαύμα μου μιλάει ακόμα. Όσο για εκείνα τα δύο βράδια ακόμα δαγκώνομαι που είδα τις πιο cult στιγμές του παρτυ μέσα από βίντεο και φωτογραφίες. Αλλά ούτε αυτό θα μπορέσω ποτέ να το ξαναζήσω.
Την ανεξαρτησία μου
Το να αποφασίζω για μένα χωρίς να φοβάμαι τι θέλει ο άλλος. Να μπορώ να οργανώσω μια βραδιά με φίλους χωρίς να σκεφτώ ότι θα αργήσει να γυρίσει από την πρόβα και θα είναι κομμάτια. Να μπορώ να ανοίξω την πόρτα και να πάω μια βόλτα χωρίς να περιορίζομαι από μόνη μου. Να σηκώνω το τηλέφωνο στη Λιάνα για να μιλήσουμε για το Χάρη ή για την ατάλαντη αισθητικό που δε θα μας ξαναδεί. Να μπορώ να μιλάω με τη φωνή μου χωρίς να σκέφτομαι μονίμως τη δική του.
Tο πάθος μου για ζωή
Όπου ζωή βάλε τα όνειρα και τους στόχους και τα χόμπυ στον ελεύθερο μου χρόνο. Γιατί πλέον ελεύθερος χρόνος δεν υπήρχε. Υπήρχε ο Νίκος και το πρόγραμμά μου προσαρμόστηκε πάνω του. Σταμάτησα να γράφω, να πηγαίνω σινεμά. Μέχρι και στο γυμναστήριο μπήκε χρονόμετρο. Έμπαινα μέσα σαν κωφός διαρρήκτης και δε μιλούσα σε άνθρωπο για να μη χάσω χρόνο από το πρόγραμμά μου. Μόνο που δε δάγκωνα όποιον έκανε το λάθος να με χαιρετίσει και να με κάνει να χάσω μερικά δευτερόλεπτα απαντώντας του. Ναι εγώ που χαιρετούσα από την καθαρίστρια μέχρι τον ναυαγοσώστη στην πισίνα.
https://www.instagram.com/p/BwoIwFmBFVa/Τις προτεραιότητες μου
Φίλοι, γονείς, δουλειά όλα μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. Αφού φρόντισα να βάλω πάνω απ’ όλα εκείνον. Να τρέχω από τη μία εκκρεμότητα στην άλλη και να ακυρώνω ραντεβού και δραστηριότητες εξαιτίας του. Ώσπου ήρθε η στιγμή που κατάλαβα πως αυτή η λίστα σχηματίστηκε άθελά μου. Και πως εγώ δεν ήμουν καν προτεραιότητα στη δική μου ζωή πόσο μάλλον στη δική του. Η πιο άσχημη στιγμή σε αυτή τη λίστα είναι η αρχή της συνειδητοποίησης ότι έχασα το μέτρημα. Εννοείται πως η ζυγαριά δεν βγήκε ποτέ υπέρ μου.
Όμως βγήκε και κάτι καλό
Έμαθα πως δεν χρειάζεται να κάνεις πάντα πίσω για να πάει ο άλλος μπροστά. Μπορείτε να περπατάτε παράλληλα ή και χωριστά κάποιες στιγμές. Έμαθα πως οι άνθρωποί σου είναι η δική σου λίστα με προτεραιότητες που δεν πρέπει να διαγραφεί ποτέ. Έμαθα πως δεν χρειάζεται να αφήνεις τα όνειρά σου πίσω γιατί ο έρωτας χτυπάει σε τρελό ρυθμό.
Τέλος, έμαθα πως ακόμα κι αν δεν κάνεις αυτές τις υποχωρήσεις, τις υπερβολές, θα βρεθεί κάποιος που θα σε αγαπήσει για όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα στα οποία δίνεις σημασία.
