Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα ψέματα που μου έχει πει η κατάθλιψη. Πιστεύω πως η κλινική κατάθλιψη είναι ένα σύνθετο ιατρικό θέμα. Είναι σαν ένα κρεμμύδι με πολλές στρώσεις και κάθε μια στρώση χρειάζεται ξεχωριστή φροντίδα και προσοχή. Αυτές οι στρώσεις μπορεί να είναι φυσιολογικές, πνευματικές, συναισθηματικές, συσχετιστικές, ορμονικές, περιβαλλοντικές, περιστασιακές ή όλα τα παραπάνω. Για εμένα, η κατάθλιψη ήταν όλα αυτά, καθιστώντας τη μια θανατηφόρα καταιγίδα.
Η κατάθλιψη είναι μια ψεύτρα και αν εσύ ή κάποιος που αγαπάς ζει με αυτήν, είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις τις αρνητικές πεποιθήσεις που μπορεί να δημιουργήσει – θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις την ύπουλη αυτή ασθένεια.
Ο κόσμος είναι καλύτερα χωρίς εμένα
Στα χειρότερά μου, πίστευα ακράδαντα σε αυτή τη σκέψη. Είναι δύσκολο να το φανταστείς, όντως όμως πίστευα πως οι φίλοι και η οικογένεια μου θα ήταν καλύτερα χωρίς εμένα. Σήμερα, πιστεύω πως ο κόσμος είναι πολύ πιο όμορφος μαζί με εμένα. Ο διαλογισμός, η ψυχοθεραπεία, η υποστήριξη από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και η πίστη με βοήθησαν να θεραπεύσω την κατάθλιψη που βίωνα. Με τον καιρό συνειδητοποίησα πόσο αναντικατάστατη είναι η παρουσία μου σε αυτό τον κόσμο.
Δεν έχω κατάθλιψη – είμαι απλά ένα απαίσιο άτομο που αξίζει να υποφέρει
Το να κατηγορείς τον εαυτό σου είναι συνέπεια της κατάθλιψης και μπορεί να σε κατάβαλει ιδιαίτερα. Νιώθεις πως είσαι το πιο κακό άτομο του κόσμου και πιστεύεις πως δεν σου αξίζει τίποτε καλό και ευχάριστο πλέον. Η κλινική κατάθλιψη είναι μια αρρώστια και όταν αποδεχτείς πως μπορεί να αντιμετωπιστεί, τότε θα βρεθείς στο μονοπάτι προς μια καλύτερη ζωή.
Δεν υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ
Στη διάρκεια των εισαγωγών μου στο νοσοκομείο, η μαμά μου καθώς και άλλοι επαναλάμβαναν πως «Υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ». Για εμένα, η ιδέα πως υπάρχει έστω και ένα ίχνος ελπίδας μου φαινόταν αδιανόητη. Η πραγματικότητα όμως είναι πως είχαν δίκιο – έχω δει πολλές φωτεινές μέρες έκτοτε.
Είμαι – ανεπανόρθωτα – γεμάτη ψεγάδια
Η κατάθλιψη με έκανε να πιστεύω πως έχω ατέλειες που δεν διορθώνονται και ότι είμαι «καμένο χαρτί». Η ελπίδα μου έλεγε το αντίθετο.
Η κατάθλιψη οφείλεται σε εμένα
Κάθε φορά που υπέφερα από κατάθλιψη, κατηγορούσα 100% τον εαυτό μου για αυτή. Απλά δεν μπορούσα να αποδεχτώ πως πρόκειται για μια χημική ανισορροπία και είναι εκτός του ελέγχου μου. Μου ήταν πολύ δύσκολο να πιστέψω πως ήταν ένα χάος χημικών ανισοτήτων ή ένα ιατρικό πρόβλημα, πάνω στο οποίο δεν είχα κανένα έλεγχο.
Οι αγώνες της ψυχικής υγείας δεν είναι σπριντ – είναι μαραθώνιοι. Το να κερδίσεις απαιτεί σταθερότητα, υπομονή και αντοχή. Η ψυχοθεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή είναι δυο πολύ σημαντικά εργαλεία. Επίσης, το να εκπαιδεύουμε το μυαλό μας να εστιάζει στο τι είναι καλό και αληθινό είναι το κλειδί προς την εσωτερική ηρεμία και γαλήνη. Έχοντας στο νου σου τα ψέματα που λέει η κατάθλιψη, θα μπορέσεις να επανακτήσεις τη δύναμη σου και να έχεις τον καλύτερο έλεγχό της.
Όσα ψέματα και αν σου έχει πει η κατάθλιψη, συνέχισε να ψάχνεις την αλήθεια και να θυμάσαι πάντοτε πως η ελπίδα είναι ζωντανή.