Καθένας που ανήκει σε αυτή την κατηγορία ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι «το καλό παιδί». Χαμηλών τόνων, βολικός σε όλους και όλα, συνήθως αμίλητος εκεί όπου δεν είσαι εξοικειωμένος, και, το κυριότερο, έτοιμος πάντα να κάνεις πίσω τις δικές σου επιθυμίες για να μην στεναχωρήσεις κανέναν.

Η όποια προσβολή σου έρχεται λίγο απότομη και συνήθως επιλέγεις να μην απαντήσεις, σιχαίνεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό όταν πρέπει να γίνεις αυτό που κοροϊδεύεις, θρασύς και αγενής, ακόμα κι αν αυτό είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσεις την αγένεια των άλλων. Ούσα «καλό παιδί» από τα γεννοφάσκια μου, έχω ακούσει του κόσμου τις απόψεις επί του θέματος, με πιο ακραία όλων ότι η «καλοσύνη» είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος για να σε συμπαθούν όλοι. Προφανώς, αυτός που το είπε δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Δεν θέλεις να είναι όλοι ευχαριστημένοι για το «μπράβο» και τις επιδοκιμασίες, αλλά γιατί δεν μπορείς να σηκώσεις στις μικρές – μεταφορικά ή κυριολεκτικά- πλάτες σου το να κάνεις έναν άνθρωπο δυστυχισμένο. Ή, αν όχι δυστυχισμένο, δεν μπορείς να διανοηθείς να τον φέρεις σε δύσκολη θέση, να τον στεναχωρήσεις ή να τον προσβάλλεις. Άπειροι διάλογοι στο μυαλό σου, εκτυλίσσονται ξανά και ξανά, καθώς προσπαθείς να καταλάβεις αν τυχόν αυτό που είπες ο απέναντι το κατάλαβε αλλιώς, αν σε παρεξήγησε ή παρεξηγήθηκε, αν πληγώθηκε, αν το θεώρησε υπονοούμενο.

Συνήθως, δε θέλεις να επιβαρύνεις κανέναν, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να μείνουν πίσω οι δικές σου δουλειές, υποχρεώσεις, ακόμα κι η δική σου ζωή. Βέβαια, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το αν στεναχωρεί εσένα, αν σε προσέβαλε, αν τον παρεξήγησες ή παρεξηγήθηκες. Όσο πιο υποχωρητικός είσαι, τόσο χώρο δίνεις στους άλλους να συμπεριφέρονται όπως θέλουν. Αλλά αν νομίζεις ότι είσαι το θύμα, κάνεις λάθος. Σου επιτρέπω, αν θέλεις, να θυματοποιείς τον εαυτό σου, αλλά δεν είσαι θύμα. Θύμα είναι αυτός που δεν μπορεί, δεν έχει τη δύναμη να αντιδράσει απέναντι στην δράση του θύτη. Εσύ φίλε/φίλη καλό παιδί, έχεις τη δύναμη να αντιδράσεις και δεν το κάνεις.

Οκ, έτσι γεννήθηκες, με αυτό τον χαρακτήρα και αυτή την προσωπικότητα. Αλλά, όλοι πρέπει να αντιλαμβάνονται τις αδυναμίες τους και να τις διορθώνουν. Κι εσύ, έχεις δύναμη. Όταν μπορείς να δέχεσαι τις παραξενιές του καθένα χωρίς να εκνευρίζεσαι, τότε ναι, είσαι δυνατός. Απλά, πρέπει να βρεις επιτέλους τον τρόπο να το δείξεις και στους άλλους. Όχι για εκείνους, αλλά για εσένα. Γιατί η καλοσύνη σου πρέπει να είναι σημείο δύναμης και όταν αντιμετωπίζεται ως αδυναμία πρέπει να κόβεται. Μαχαίρι. Είναι κρίμα μια τέτοια αρετή, ίσως και η σημαντικότερη να θεωρείται αδυναμία, να πατάνε πάνω της για να πατήσουν εσένα. Είναι λάθος. Δεν επιτρέπει την πραγμάτωση και την πλήρωση του σκοπού της καλοσύνης. Σκοπός είναι να σκορπά την ευτυχία και την χαρά. Να χαίρεται ο δέκτης και να χαίρεται διπλά ο πομπός. Κι όταν δεν γίνεται έτσι, απλά είναι λάθος. Τόσο απλά. Εκείνο είναι το σημείο όπου πρέπει να σταματήσεις να είσαι το καλό παιδί και να γίνεις αυτό που σιχαίνεσαι. Ένα κακό παιδί. Και να φροντίσεις να καταλάβουν οι δέκτες της κακής συμπεριφοράς γιατί συνέβη αυτό. Γιατί μπέρδεψαν τα πράγματα και παρεξήγησαν την καλοσύνη σου.

Λιάνα Χαντέ