Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όταν γράφεις άρθρα με προτάσεις ταινιών, οφείλεις να παίρνεις τον τίτλο στα σοβαρά. Δεν μπορεί να αναζητώ ταινίες για ένα χαλαρό σαββατόβραδο και κάποιος να μου προτείνει το Notebook. Διότι τότε, το μόνο χαλαρό που θα προκύψει θα είναι η ψυχική μου ισορροπία που θα αποκτήσει τάσεις προς πάσα κατεύθυνση. Παρακάτω λοιπόν, θα βρείτε πέντε προτάσεις ταινιών με ένα ειλικρινές σχόλιο για το συναισθηματικό βάρος ή την ελαφρότητα τους, ώστε να επιλέξετε.
A Rainy Day In New York (2019)
Από μία λίστα σαν αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει ο Woody Allen. Η ταινία που συζητήθηκε για ποικίλους λόγους εκείνη την χρονιά είναι μία πολύ καλή επιλογή για ένα χαλαρό βράδυ με κρασί. Πολλοί έσπευσαν να την δουν λόγω της παρουσίας του Timothee Chalamet ή της Selena Gomez. Στην πραγματικότητα, η Elle Fanning κλέβει τις εντυπώσεις ούσα ακριβέστατα κωμική σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο ετερόκλητων χαρακτηριστικών. Στην βροχερή Νέα Υόρκη, σεναριογράφοι, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, νεόπλουτοι και εταίρες μπλέκονται στα πόδια ενός νεαρού ζευγαριού κολλεγιόπαιδων. Όπως πάντα το χιούμορ, οι ευφυείς διάλογοι και τα υπαρξιακά ζητήματα βρίσκονται σε πρώτο πλάνο υπό την μαεστρία του W. Allen.
Μία νύχτα μαγική (2019)
Οι Γάλλοι εμπνέονται από τις σουρεάλ καταστάσεις της ζωής και τον έρωτα. Σε αυτή την ταινία συνυπάρχουν αυτές οι δύο πηγές έμπνευσης και δημιουργούν μία ιδιαίτερη ρομαντική κωμωδία. Μία άπιστη σύζυγος παρακολουθεί την ζωή της να αλλάζει από το παράθυρο του ξενοδοχείου που βρίσκεται απέναντι απ’ το διαμέρισμα της. Ο απατημένος άνδρας της βιώνει την απιστία χωρίς να ξέρει πως το βλέμμα της είναι πάνω του. Έτσι, ξεκινάει ένα βράδυ με αναδρομές στο παρελθόν, απρόσμενες παρουσίες και μία εναλλαγή χρόνου που πλέκει παρελθόν και παρόν σε ένα. Ισορροπημένη με τρυφερές στιγμές και έναν εξαιρετικά διασκεδαστικό παραλογισμό.
Το βιβλιοπωλείο της κυρίας Γκρίν (2018)
Στην Αγγλία του 1950 μία γυναίκα αποφασίζει να ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο σε μια επαρχιακή και ψευτοσυντηρητική κωμόπολη. Οι κάτοικοι αλλά και μία επιφανής αρχόντισσα αντιμετωπίζουν καχύποπτα αυτή την κίνηση βάζοντας εμπόδια στο άνοιγμα του βιβλιοπωλείου. Οι ψίθυροι γύρω από τις ιδέες που μοιράζονται τα βιβλία της κυρίας Γκριν δεν ευνοούν την εύρυθμη λειτουργία του μαγαζιού. Το κοινό έρχεται σε επαφή με αμφιλεγόμενα έργα όπως η Λολίτα του Ναμπόκοφ και το Φάρεναιτ 451 του Μπράντμπερι. Η ηρωίδα χωρίς να αποδέχεται τον ρόλο του θύματος κάνει σιωπηλές προσπάθειες να σταθεί ενάντια στην επικριτική κοινωνία της εποχής.
5 to 7 (2014)
Ένας νέος, επίδοξος συγγραφέας, ο Μπράιαν και μία 30χρονη femme fatale, η Άριελ, συναντιούνται τυχαία στους δρόμους του Μανχάταν και ερωτεύονται. Το ραντεβού τους είναι καθιερωμένο, πάντοτε μεταξύ 5 και 7 το απόγευμα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Ο λόγος που τα πράγματα είναι τόσο περιορισμένα είναι ο έγγαμος βίος της Άριελ. Φυσικά, η οικογένεια που δημιούργησε με τον Γάλλο διπλωμάτη σύζυγο της αποτελεί την προτεραιότητά της. Μπροστά σε μία πρωτοφανή σουηδική άνεση των Γάλλων τόσο ο Μπράιαν όσο κι εμείς μένουμε με το στόμα ανοιχτό. Περισσότερο πολυδιάστατη απ’ όσο θα περίμενε κανείς, βασισμένη σε μία πολύ πρωτοποριακή άποψη για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Μήπως είσαι ο τύπος μου; (2014)
Με φόντο την γαλλική επαρχία ένας αταίριαστός έρωτας ξεκινά με τις προδιαγραφές του αιώνιου κινηματογραφικού ρομάντζου. Εκείνος είναι μοναχικός και ελαφρώς παγωμένος, ενώ εκείνη γελά με την καρδιά της και ζεσταίνει τα πάντα. Οι διαφορές των δύο εραστών αφορούν πολλά επίπεδα, αλλά το σινεμά μας έχει μάθει πως ο έρωτας τα ξεπερνά όλα. Η ταινία έρχεται να ανασυντάξει στερεοτυπικές ανατροπές που μας έχει συνηθίσει το πανί. Στο δεύτερο μισό της ταινίας ίσως χρειαστεί άλλο ένα ποτήρι κρασί, αλλά και ένα πακέτο χαρτομάντηλα. Όταν αυτοί που τους αξίζει να γελάνε καταλήγουν να κλαίνε τότε στεναχωριέσαι διπλά. Μία πρωτότυπη ρομαντική δραμεντί για την αλήθεια των σχέσεων που θα θέλαμε να μας υπενθυμίζει κάποιος συχνότερα.
