Από Τρίτη μέχρι Κυριακή, ο δικός σας βόλταρε στη Λόνδρα. Και μην ακούσω αηδίες τύπου “πω πω ζηλεύω”, “αχ τι ωραία” γιατί γύρισα με ένα ωραιότατο κρύωμα και ένα μηνιάτικο (σχεδόν) φτωχότερος, γιατί ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω ότι δεν είναι ευρώ αυτά που δίνω αλλά λίρες. Όπως και να ‘χει, το Λονδίνο ήταν όμορφο και στους δρόμους είδα πολλές αφίσες για τα προσεχώς του. Ο χαμός γινόταν κυρίως στο μετρό βέβαια, εδώ δεν ξέρω γιατί δεν έχουμε αφισάρες στα μετρό, ίσως και να έχουμε και να μην το έχω προσέξει γιατί περπατάω ντιπ αφηρημένος. Όπως και να ‘χει, αυτές είναι οι πιο χοτ ταινίες στο Λονδίνο τώρα που μιλάμε.

Saving Mr. Banks

Συγχωράτε με, αλλά με το που βλέπω Τομ Χανκς στα credits, δεν μπορώ να δω την ταινία με καλό μάτι. Ούτε η γλυκούλα Έμμα Τόμσον σώζει την κατάσταση, ούτε το θέμα της ταινίας, για το πώς τελικά ο Γουωλτ Ντίσνεϊ απέκτησε τα δικαιώματα για τη μεταφορά της Μέρι Πόππινς στον κινηματογράφο. Walt Disney Pictures βλέπεις, οπότε σίγουρα θα έχει πολύ κλάμα η ταινία, το μοτίβο “ήρωας αντιμετωπίζει δυσκολίες μέχρι που ξυπνάει το παιδί μέσα του”, κάνει αρκετά για Χριστουγεννιάτικη – οικογενειακή ταινία, οπότε γι’αυτό μάλλον και τη διαφήμιζαν με τόσο μπρίο στο μετρό του Λονδίνου. Πάντως, αμφιβάλλω αν απεικονίζεται όλη η αλήθεια για τη σχέση της P.L. Travers με τον Ντίσνεϊ, η απέχθειά της για το τελικό αποτέλεσμα ή το πώς ουσιαστικά την παραμέρισαν με το συμβόλαιο που υπέγραψε. Στην Ελλάδα έρχεται 16 Ιανουαρίου.

Blue Is The Warmest Colour

Τα έχουμε πει πολλάκις για την Αντέλ και τη Λία. Το ότι το τρυφερό ενσταντανέ τους κοσμεί κάθε γωνία της πόλης, μαζί με τα κλασικά 5 αστεράκια και σχόλια τύπου “Astounding”, “Marvellous” που εμφανίζονται στις αφίσες. Έτη φωτός μπροστά από δημοσιεύματα με τίτλο “προωθούν το λεσβιακό έρωτα” ή εμετικές συνεντεύξεις από “έγκριτους” κριτικούς. Στη χώρα μας παίζεται από 30 Οκτώβρη, μόνο στις ημερομηνίες τελικά είμαστε καλύτεροι.

The Hunger Games: Catching Fire

Μπορεί οι αφίσες για το Hunger Games να μην είναι τόσο πολλές, αλλά το ODEON της Covent Garden (κεντρικός σινεμάς όπου γίνεται και το London Film Festival) είναι ένα Catching Fire υπερθέαμα. Το θέμα είναι ότι η ταινία πρέπει να είναι όντως καλή, εγώ δεν πρόλαβα να τη δω γιατί όταν 27 Νοεμβρίου έκανε πρεμιέρα, έτρεχα στις Αγγλίες και από τότε που γύρισα τρέχει το μυτάκι μου και δεν μπορώ να είμαι φρρρρ φρρρρ με τα Softex την ώρα που η JLaw στοχεύει.

Carrie

“You Will Know Her Name” φίλε, ναι. Το remake που περιμένουμε πώς και πώς έκανε ήδη την εμφάνισή του, κάπου πήρε το μάτι μου και μια γιγαντοαφίσα με το ματωμένο πρόσωπο της Κλόε Γκρέις Μόρετς. Αύριο φεύγω να το δω, αν και μου κάνει εντύπωση πώς θα το φέρουν την ημέρα της πρεμιέρας του στο σινεπλέξ (ναι, έχουμε και τέτοιο) της Λιβαδειάς, ενώ δεν έχουν φέρει άλλες κι άλλες ταινίες. Φαίνεται εντελώς χολιγουντιανό και οι πρώτες κριτικές το βρίσκουν φλατ, καθώς η ορίτζιναλ ταινία του Ντα Πάλμα ήταν ένα σχόλιο στα χριστιανικά ήθη, εδώ μόνο gore, αίμα και Τζούλιαν Μουρ με μάτι κρύσταλλο.

Nebraska

O Αλεξάντερ Πέιν επισκέφτηκε και το φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης πριν λίγο καιρό, όπου προέδρευσε στην κριτική επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος και παρουσίασε τη νέα του ταινία. 23 Ιανουαρίου είναι η επίσημη πρεμιέρα της στην Ελλάδα, ενώ στα Βόρεια οι αφίσες με την αναμαλλιασμένη φιγούρα του Γούντι Γκραντ, ενός αλκοολικού ηλικιωμένου ο οποίος ξεκινάει για Νεμπράσκα με το γιο του, με σκοπό να εισπράξει ένα λαχείο που νομίζει ότι κέρδισε. Οι πρώτες κριτικές μιλάνε για μια συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη road movie που θα συγκινήσει όσους έχετε daddy issues. Επίσης είναι μάλλον η πιο “σοβαρή” ταινία απ’ όλες όσες παίζουν εκεί πέρα, άντε και η Αντέλ λίγο.

Frozen

Δεν ήξερα καν ότι η Ντίσνεϊ έχει νέα ταινία κινουμένων σχεδίων, από τα κλασικά, που γίνονται σε χαρτί. Το κατάλαβα όταν μπήκα στο Disney Store όπου είχε γωνία αφιερωμένη στην ταινία και τίνγκα merchandise το οποίο θα αγόραζα όλο αν δεν με έπρηζε η φίλη μου να φύγουμε για να προλάβει ανοιχτά τα Primark (γυναίκες, πφ). Όπως και να ‘χει, η ταινία φαίνεται ενδιαφέρουσα και προσπαθεί να κερδίσει μια θέση στα κλασικά της Ντίσνεϊ, κάτι για το οποίο μόνο ο χρόνος θα δείξει. 19 Δεκεμβρίου έρχεται και στην Ελλάδα, οπότε μην πολυπάτε στο The Mall εκείνο το σ/κ.

The Family

Ίσως η ταινία με τις περισσότερες αφίσες στο Underground, το νέο πόνημα του Λικ Μπεσόν έχει ως θέμα μια οικογένεια μαφιόζων, η οποία μπαίνει σε ένα πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων αλλά δεν μπορεί να συμμορφωθεί σε μια ζωή χωρίς έγκλημα. Από το τρέηλερ φαίνεται συμπαθητική, κάτι σε μαύρη κωμωδία – περιπέτεια, αλλά το γεγονός ότι με τέτοιο καστ (Μισέλ Φάιφερ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τόμι Λι Τζόουνς, Ντιάνα Αγκρόν) έχει περάσει απαρατήρητη κάτι λέει. Στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα 10 Οκτώβρη και επίσης ψιλοπέρασε απαρατήρητη, ή δεν είχε καλή διανομή ή είμαστε πολύ χίψτερ και δεν ασχολούμαστε με τέτοιες παραγωγές.

Γιώργος Παπαλάμπρος (@geor_pap)