Ας ξεκινήσουμε με μια χιλιοειπωμένη, αλλά βασική συμβουλή: συγκρίσεις τέτοιου τύπου καλό θα ήταν να αποφεύγονται. Όχι, το Tales from the Loop δε μοιάζει με το Black Mirror. Oύτε είναι μια πιο περίεργη εκδοχή του Stranger Things. Θα μπορούσαμε μόνο να δεχτούμε μια σύγκριση με το Black Mirror ως προς το hype που δημιούργησε η νέα σειρά, γιατί είναι αληθινό.

Το Tales from the Loop διαδραματίζεται σε μια επαρχιακή αμερικανική κωμόπολη στα 70s

Στην αρχή όλα φαίνονται φυσιολογικά, αλλά τελικά αυτά τα 70s δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που ξέρουμε εμείς. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν πάνω από το Loop, ένα εργαστήριο που δημιουργήθηκε ακριβώς κάτω από τα σπίτια τους και προσπαθεί να ρίξει το φράχτη μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Μέσα από 8 αυτοτελείς ιστορίες βλέπουμε πως επηρεάζονται οι ζωές των κατοίκων από αυτό σε διαφορετικά επίπεδα. Κι εκεί ακριβώς έγκειται η διαφορά με το Black Mirror.

Τελικά η νέα σειρά Tales from the Loop είναι το νέο Black Mirror;

To Black Mirror προσπάθησε πολύ περισσότερο να μας δείξει το πώς μπορεί να αλλάξει και εξελιχθεί η ίδια η τεχνολογία παρά οι άνθρωποι. Άλλες φορές τη δαιμονοποιούσε και μας έκανε στο τέλος να διπλοσκεφτόμαστε την κάμερα που είδαμε στο σούπερ μάρκετ. Άλλες απλά μας έκανε εντύπωση για τις απεριόριστες δυνατότητες που μπορεί να έχει η τεχνολογία. Το Tales from the Loop όμως δεν έρχεται να τα εξηγήσει όλα αυτά. Πολύ περισσότερο θέλει να δείξει τις ανθρώπινες εμπειρίες και ρουτίνες που επηρεάζονται στο μέγιστο βαθμό. Πρόκειται για μια πιο ευγενική και προσγειωμένη εξερεύνηση της ανθρωπότητας που δεν προσπαθεί να βάλει τα πάντα στο μικροσκόπιο. Είναι πολύ πιο ανθρώπινο και ήρεμο και δε θέλει τόσο να σοκάρει ή να τρομάξει όσο να κάνει τους θεατές να σκεφτούν μετά το τέλος κάθε επεισοδίου.

Η σειρά βασίζεται στα φουτουριστικά έργα του Σουηδού Simon Stålenhag

Αυτό είναι εμφανές σε κάθε σκηνή. Τα έργα αυτά μπορούν κάλλιστα να συνδυάζουν την τεχνολογία και τα ρομπότ με το πιο γνώριμο και οικείο περιβάλλον που ξέρεις. Κρατώντας όλα αυτά τα γνώριμα στοιχεία, το Tales from the Loop δεν θέλει να κάνει τους θεατές να αγχωθούν για το μέλλον της κοινωνίας και της ανθρωπότητας. Θέλει απλά να θέσει κάποια άλλα, βαθύτερα ερωτήματα χρησιμοποιώντας το είδος του sci-fi. Θυμάσαι πως ο E.T. αν και επιστημονική φαντασία δεν μας έκανε ποτέ να τρομάξουμε ή να ανησυχήσουμε; Ε, κάτι τέτοιο.

Featured Image: imdb.com